اثر بخشی برنامه ترکیبی آموزش مدیریت والدین و فرزندپروری ذهن آگاهانه بر استرس والدگری، رابطه والد–کودک و مشکلات برونی سازی شده کودک (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه ترکیبی آموزش مدیریت والدین و فرزندپروری ذهن آگاهانه بر استرس والدگری، رابطه والد-کودک و مشکلات برونی سازی شده کودک انجام شد. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون، پس آزمون دارای پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کلیه مادران دارای کودک 4 تا 9 سال شهر سمنان در سال 1400 بودند که از میان آن ها 24 مادر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به تصادف به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 16 ساعت به صورت هر هفته دو ساعت برنامه ترکیبی را دریافت کرد درحالی که گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل شاخص استرس والدگری آبدین (1995)، مقیاس رابطه والد-کودک پیانتا (1992) و پرسشنامه رفتاری کودک آیبرگ (1978) بود. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم افزار SPSS-23 انجام شد. یافته ها: برنامه مذکور می تواند در کاهش استرس والدگری (05/0p<) و مشکلات برونی سازی شده کودک (05/0p<) اثربخش باشد، همچنین در کاهش تعارضات بین والد و کودک و نزدیک شدن رابطه آن ها مؤثر است (05/0p<) اما در میزان وابستگی بین والد و کودک تغییری ایجاد نمی کند (213/0 p=)، تمام نتایج در مرحله پیگیری پایدار بود به جز مشکلات برونی سازی شده کودک (573/0p=) نتیجه گیری: این برنامه ترکیبی می تواند مداخله ی مؤثری برای کاهش استرس والدگری و بهبود رابطه والد و کودک باشد.The Effectiveness of Combined Program of Parent Management Training and Mindful Parenting On Parental stress, Parent-Child relationship, Child’s Externalizing Problems
Aim: This research was conducted with the aim of determining the effectiveness of the combined program of parent management training and mindful parenting training on parental stress, parent-child relationship, and child's externalizing problems. Methods: The research was semi-experimental with pre-test, post-test and three-month follow-up with a control group. The population of the current study was made up of all mothers with children aged 4 to 9 years in Semnan city in 1400, from among whom 24 mothers were selected by available sampling method and randomly divided into two experimental and control groups. The experimental group received 16 hours combined program in two hours per week, while the control group was placed on the waiting list. The research tools included Abidin's parenting stress index (1995), Pianta's parent-child relationship scale (1992), and Eyberg's Child Behavior Inventory (1978). Data analysis was done through multivariate covariance analysis with SPSS-23 software. Results: The mentioned program can be effective in reducing parenting stress (p<0/05) and the child's externalized problems (p<0/05), it is also effective in reducing conflicts between parents and children and bringing their relationship closer (p<0/05) but it does not change the degree of dependence between parent and child (p = 0.213), all results were stable in the follow-up phase except the child's externalizing problems (p = 0.573). Conclusion: This combined program can be an effective intervention to reduce parenting stress and improve parent-child relationship.
تبلیغات
