این پژوهش با هدف تدوین چارچوب مدل توسعه بازاریابی اسلامی در ورزش ایرانانجام شد. روش پژوهش ترکیبی-اکتشافی دومرحله ای از نوع ابزارسازی بود. روش پژوهش کیفی، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان بالقوه شامل 14 نفرازمتخصصانعضوهیئت علمیبودند. در بخش کمّی روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری دراین بخش شامل رئیس، نایب رئیس و دبیر فدراسیون های ورزشی بودند که با توجه به 51 فدراسیون فعال در کشور، 153 نفر بودند. با توجه به جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان، 113 نفر براساس روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند.ابزار به کاررفته در بخش کمّی، مقیاس پژوهشگرساخته ای براساس شبکه نظریه داده بنیاد بخش کیفی بود. برای بررسی روایی صوری از نظر 10 تن از اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای روایی محتوایی سؤال های پرسش نامه از مدل لاشه استفاده شد و روایی محتوایی تأیید شد. همچنین روایی همگرا، پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و از مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مقدار تی مربوط به هر عامل تأثیر معنادار داشت و تمامی چارچوب مدل توسعه بازاریابی اسلامی در ورزش ایران تأیید شد. همچنین چارچوب مدل توسعه بازاریابی اسلامی در ورزش ایرانشامل شرایط علّی، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله ای، پیامدها، راهبردهاست. به علاوه، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است.