تحقیق حاضر به منظور شناسایی عوامل تأثیرگذار بر نگرش ریاضی صورت گرفت. پژوهش با روش همبستگی و اجرا با مقیاسهای تیمز بر روی 300 دانش آموز دختر و 200 دانش آموز پسر دبیرستانهای دولتی شهر اصفهان در سال تحصیلی 87- 1386 با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انجام شد. نتایج تحلیل ها، پایایی و روایی مطلوبی را برای ابزار ارائه داد. مدل معادلات ساختاری در این پژوهش شامل 2 سازه مکنون مستقل وضعیت اجتماعی- اقتصادی خانواده و باورها و ارزشها برای یادگیری ریاضی و 3 سازه مکنون وابسته فرهنگ مدرسه، فرایند آموزش ریاضی و نگرش نسبت به ریاضی است. یافته ها حاکی از تأثیر معنادار و مستقیم فرایند آموزش ریاضی بر نگرش نسبت به ریاضی (35/0 = β )، تأثیر معنادار و معکوس سازه های فرهنگ مدرسه و وضعیت اجتماعی- اقتصادی خانواده بر فرایند آموزش ریاضی(15/0- = β ، 31/0- = γ ) همچنین تأثیر مستقیم و معنادار سازه باورها و ارزشها بر فرایند آموزش ریاضی (36/0 = γ ) و نگرش نسبت به ریاضی (48/0 = γ ) در مدل می باشد. سایر ضرایب اثراتی معنادار ندارند. نتایج بیانگر تأثیر تدریس کارآمد معلم، آرامش و امنیت و روابط محترمانه، آگاهی دانش آموز به صلاحیت و استعدادهای تحصیلی خویش در تشکیل نگرش مثبت در درس ریاضی و تحقق اهداف آموزشی و پرورشی می باشد.
