ورزش همگانی یا ورزش برای همه، بخش عمده ای از ورزش است که با سلامتی و نشاط جامعه ارتباطی نزدیک دارد و بسیاری از کارکردهای اساسی ورزش در آن خلاصه می شود. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت و محتوای کاری، توصیفی و ازنوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل اساتید، اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور به تعداد 450 نفر بود. با استفاده از جدول مورگان، حجم نمونه 219 نفر به دست آمد. نمونه گیری به صورت تصادفی متناسب با حجم نمونه انجام شد. برای جمع آوری داده های موردنیاز، از پرسش نامه محقق ساخته ای مشتمل بر 22 گویه و برپایه مقیاس پنج رتبه ای لیکرت استفاده شد. برای به دست آوردن روایی پرسش نامه، از روایی محتوایی و روایی سازه و برای بررسی پایایی آن، از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها نشان داد که مدل پیشنهادی سطح رفتاری ورز ش همگانی دانشگاه های دولتی ایران، برای نتیجه گیری درمورد روابط متغیرها از ارزش و اعتبار کافی برخوردار بود. افزون براین، عوامل جمعیتی، روان شناختی، رفتاری و ساختاری، بر سطح رفتاری توسعه ورزش همگانی دانشگاه های دولتی تأثیر مثبت و معناداری داشتند. ازلحاظ شدت تأثیر نیز به ترتیب، عوامل ساختاری، رفتاری، روان شناختی و جمعیتی قرار داشتند؛ بنابراین، سطح رفتاری توسعه ورزش همگانی را می توان براساس یک مدل کلی ترسیم کرد.