هدف این پژوهش، بررسی نقش هوش معنوی در اخلاق کاری و سلامت عمومی معلمان ورزش بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود که با مشارکت 123 نفر از معلمان ورزش که به عنوان مربی و سرپرست در سی ودومین دوره مسابقات ورزشی دانش آموزان پسر ابتدایی کشور حاضر بودند، انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه هوش معنوی- فرهنگی (1388)، پرسش نامه اخلاق کاری توماس و باتمن (2004) و پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ ( 1979) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل ویژگی های جمعیت شناختی، از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی، از آزمون های کلموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و تمام مؤلفه های آن با اخلاق کاری ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین، بین هوش معنوی با سلامت عمومی و چهار مؤلفه آن نیز رابطه مثبت و معنادار وجود داشت؛ بنابراین، آنچه از نتیجه پژوهش و ادبیات موجود دراین زمینه برداشت می شود، بیانگر رابطه مثبت هوش معنوی با اخلاق کاری و سلامت روانی است که اهمیت بهبود سطح هوش معنوی در افراد را بر همه آشکار می سازد. با توجه به اینکه سلامت روحی و روانی معلمان ورزش با کیفیت عملکرد آن ها در ارتباط است، وج ود محیط های کاری سالم و برخوردار از بهداشت روانی بسیار ضروری به نظر می رسد.