می توان اذعان داشت که توسعه ورزش ملی بخش مهمی از توسعه اقتصادی اجتماعی است. رواج ورزش در تمامی بخش ها موجب افزایش نشاط اجتماعی و بهره وری ملی می شود؛ از این رو، هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل اثرگذاری ورزش حرفه ای و قهرمانی بر توسعه ورزش بود. روش این پژوهش، آمیخته بوده و ابزار گردآوری داده های آن پرسش نامه پژوهشگرساخته توسعه ورزش می باشد. جامعه آماری پژوهش را مدیران ورزش و اساتید مدیریت ورزشی تشکیل دادند (حدود 60 متخصص مدیریت ورزشی و 40 مدیر ارشد ورزشی) که به دلیل محدودیت جامعه، نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و درنهایت، 73 پرسش نامه دریافت گردید. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن، آزمون دوجمله ای و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که در ورزش حرفه ای، اولویت بیشتر از آن معیار داشتن اماکن و فضاهای کالبدی ورزشی دارای استانداردهای بین المللی بوده و در ورزش قهرمانی از آن توسعه نظام استعدادیابی و پرورش ورزشکاران مستعد در توسعه ورزش می باشد. بر این اساس، لزوم توجه ویژه به نظام آموزشی کشور به منظور پرورش استعدادها و ورزشکاران درجهت ایجاد زیرساخت های ورزشی مناسب ضروری به نظر می رسد.
