طح کار آفرینی در رشته تربیت بدنی موثر باشد. از این رو، این پژوهش به بررسیارتباط بین عوامل روان شناختی توانمند سازی و کار آفرینی سازمانی منتخبی از اساتید رشته تربیت بدنی شرکت کننده در دومین همایش ملی توسعه علمی والیبال اراک 1388 پرداخته است. عوامل روان شناختی توانمند سازی مورد بررسی در این پژوهش شامل: احساس معنا دار بودن، احساس شایستگی، احساس خودتعیینی، احساس تاثیر و احساس اعتماد می باشد. 53 نفر (32 نفر مرد و 21 نفر زن) از اساتید تربیت بدنی شرکت کننده در همایش، به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بوده که برای جمع آوری داده های عوامل روان شناختی توانمند سازی، از پرسش نامه 18 سوالی سنجش توانمندی روان شناختی اسپریتزر (ضریب پایایی 88/0) و جهت سنجش کار آفرینی سازمانی، از پرسش نامه صمد آقایی (ضریب پایایی 85/0) استفاده گردید. همچنین جهتبررسی ارتباط بین عوامل توانمند سازی روان شناختی و کار آفرینی سازمانی، از آزمون آماریضریبهمبستگیپیرسون استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد بین چهار عامل روان شناختی توانمند سازی (احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی، احساس خود تعیینی و احساس تاثیر) با کار آفرینی سازمانیرابطه مستقیم ومعنا داری وجود ندارد؛ اما بین احساس اعتماد و کارآفرینی سازمانی، رابطه معنا داری مشاهده گردید؛ بنابراین ممکن است از جمله موانع در دانشگاه ها، ناشناخته بودن مفهوم کار آفرینی و عدم توسعه آن در سطح محیط های سازمانی دانشگاه باشد.
