هدف این پژوهش تعیین اثر ثبات مربیان بر عملکرد تیم های فوتبال لیگ حرفه ای ایران است. داده های مربوط به جامعه آماری تحقیق شامل 18 تیم فوتبال حاضر در فصل 89- 1388 لیگ حرفه ای فوتبال ایران به صورت میدانی و کتابخانهای از مدارک معتبر در بایگانی سازمان لیگ فدراسیون فوتبال جمع آوری و با استفاده از آزمون یومان ویتنی، تفاوت عملکرد تیم های دارای ثبات مربی و فاقد ثبات مربی تحلیل شد. در این تحقیق، عملکرد در قالب هشت شاخص امتیاز، رتبه، برد، باخت، مساوی، گل زده، گل خورده و تفاضل گل و ثبات مربی در قالب تغییر یا عدم تغییر مربی در فصل مورد مطالعه بررسی شده است. از هجده تیم حاضر در فصل مورد مطالعه 33/33 درصد ثبات مربی دارند، درحالی که 67/66 درصد دست کم یک بار مربیان خود را در طول فصل تغییر داده اند. متوسط عمر مربیگری در فصل مورد مطالعه 1/16 هفته است. ثبات مربیان بر عملکرد تیم های فوتبال لیگ حرفه ای ایران در شاخص های: امتیاز (29/2-=z ,022/0=p)، رتبه (34/2-=z ,019/0=p)، بُرد (13/2, z=-033/0=p)، مساوی (2/54-=z ,011/0=p)، تفاضل گل (96/1-=z ,049/0=p) مؤثر بوده است. یافته های پژوهش نشان می دهد بی ثباتی یا تغییر مربیان در لیگ حرفه ای فوتبال ایران بسیار شایع است. اگر چه تغییر مربیان به منظور کسب نتایج ورزشی بهتر انجام می شود، نتایج تحقیق بیانگر اثربخش نبودن این اقدام است.
