هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط درونی هویت ورزشی و جهت گیری ورزشی ورزشکاران شرکت کننده در دومین المپیاد ورزشی غیرمتمرکز منطقه 9 دانشگاه آزاد اسلامی است. نمونه های این پژوهش، 86 ورزشکار دختر (36 نفر) و پسر (50 نفر) در رشته های فوتسال و والیبال بودند که به طور تصادفی از تیم های شرکت کننده در مسابقات انتخاب شدند. از پرسشنامه جهت گیری ورزشی گیل و دیتر (1988) برای ارزیابی رقابت-طلبی، هدف گرایی و میل به پیروزی، و از مقیاس اندازه گیری هویت ورزشی برور و همکاران (1993) برای ارزیابی هویت ورزشی استفاده کردیم. در پژوهش حاضر، پایایی (آزمون-آزمون مجدد) پرسشنامه جهت گیری ورزشی 83/0 و پایایی پرسشنامه هویت ورزشی 86/0 به دست آمد. در زیرمقیاس های هویت ورزشی بین دختران و پسران والیبالیست، تفاوتی معنیدار مشاهده شد، در صورتی که بین دختران و پسران فوتسالیست، تفاوت معنیدار نبود. در زیرمقیاس های رقابت طلبی و هدف گرایی بین دختران و پسران (هر دو رشته فوتسال و والیبال) تفاوت، معنی دار بود، اما در زیرمقیاسِ میل به پیروزی تفاوتی معنی دار وجود نداشت. در دختران، هویت شخصی با رقابت طلبی و هدف گرایی همبستگی داشت (65/0 و 57/0)، اما در پسران ارتباط درونی بین انحصارگرایی با رقابت طلبی، هدف گرایی و میل به پیروزی مشاهده شد (44/0، 51/0 و 61/0). علاوه بر این، هویت اجتماعی نیز با میل به پیروزی همبستگی داشت (72/0). در نهایت، نتایج این تحقیق نشان داد که در دختران، هویت شخصی قوی، مهم ترین زیرمقیاس هویت ورزشی برای موفقیت است در حالی که در پسران هویت اجتماعی و انحصارگرایی قوی، مهم ترین زیرمقیاس ها هستند.
