سخن آغازین: بداخلاقی انتخاباتی و انتظار از رئیس‏جمهور منتخب (مقاله علمی وزارت علوم)

در آستانه انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران، فضا و زمینه مساعدی برای بازنگری عملکرد دولتمردان نظام اسلامی فراهم آمده است. نقد منصفانه و به دور از هیاهوهای سیاسی و بیان نقاط قوت و ضعف عملکرد دولت‏مردان، با هدف اصلاح روش‏های نیل به اهداف و اجتناب از قدم نهادن در کوره‏راه‏ها و بن‏بست‏های پیموده شده و تقویت نقاط قوت، و خدمت به مردم حداقل انتظاری است که از نخبگان، شایستگان و فرهیختگان دلسوز نظام اسلامی می‏رود.
ورود افراط‏گونه احزاب در جریانات سیاسی و بزرگ‏نمایی بسیاری از حوادث جزئی و سیاه‏نمایی از خدمات بزرگی که در طول انقلاب اسلامی در کشور صورت گرفته، نفی و تخطئه نامزدهای ریاست جمهوری به جای ارائه برنامه‏های روشن و شفاف، شعارهای غیرعملی و تا حدودی ناممکن که فقط مصرف انتخاباتی دارد، استفاده ابزاری از جوانان و دختران بزک‏کرده و حتی ارزش‏های دینی، غافل شدن از مسائل و مشکلات اساسی مردم، رسیدن به قدرت به هر وسیله ممکن، ورود نخبگان کشور در بازی‏سازی‏های احزاب و جریانات سیاسی و شارلاتانیسم مطبوعاتی، سهم‏خواهی احزاب سیاسی، نزاع‏های بی‏پایه و اساسِ بزرگ‏نمایی شده به وسیله مطبوعات زرد، صَرف بیهوده هزینه‏های ملی در امور غیرضرور، هرز رفتن امکانات و سرمایه‏های ملی، تبلیغات به سبک و شیوه غربی، اسراف، تبذیر در تبلیغات انتخاباتی، ایجاد یأس و دلسردی میان مردم، همسویی با دشمنان دین و میهن برای رسیدن به قدرت، و... از جمله فرصت‏سوزی‏ها و بداخلاقی‏های انتخاباتی است.
در اینجا، چند معیار و شاخص برای شناخت نامزد اصلح ریاست جمهوری می‏توان ارائه کرد:
1. هرگز در فرهنگ دینی ما دنبال کردن سیاست ماکیاولی و اینکه هدف وسیله را توجیه می‏کند، روا نیست. از این‏رو، نامزدهایی که برای رسیدن به قدرت از هر وسیله‏ای استفاده می‏کنند، و به سیاه‏نمایی پرداخته، و از نمادهای دینی و ملی و جوانان استفاده ابزاری می‏کنند، و... طبعا نامزدهای شایسته‏ای نخواهند بود.
2. امسال سال «اصلاح الگوی مصرف» است. در دین مقدس اسلام، بهره‏برداری از نعمت‏های الهی و زیبایی‏های زندگی مباح، روا و اسراف، زیاده‏روی و تجاوز از حد، حرام و ناروا شمرده شده است؛ زیرا هر فردی در جامعه اسلامی، به تناسب امکانات، توانایی و کارآیی خود، در برابر جامعه مسئولیت دارد و ملزم به استفاده بهینه از نعمت‏ها و منابع طبیعی و خدادادی است. فرد اسرافکار به دلیل عدم اجرای مسئولیت و تعهدات اجتماعی خویش و تضیع اموال عمومی و عدم استفاده درست و بهینه از امکانات موجود، بر پیکر جامعه ضربه می‏زند. بنابراین، یکی از معیارها و شاخص‏های انتخاب اصلح، عدم اسراف و رعایت اعتدال در تبلیغات است. بداخلاقی انتخاباتی، ریخت و پاش‏های بی‏مورد، بداخلاقی سیاسی، سوءاستفاده از ارزش‏ها و هنجارهای دینی، در جامعه از مصادیق اسراف و مورد نهی شارع مقدس قرار گرفته، و طبعا افرادی که از این‏گونه شگردها بهره می‏گیرند، نمی‏توانند افرادی صالح باشند.
3. از دیگر معیارها و شاخص‏های انتخاب اصلح، توجه به عملکرد گذشته افراد، توجه به وضعیت فعلی افراد، پایبندی عملی به اصول و ارزش‏های دینی، نظام اسلامی و ولایت‏فقیه، جسارت و دشمن‏ستیزی، برنامه‏های عملی، روشن و شفاف، ارائه شعارهای عملی و عملیاتی و... می‏تواند معیار خوبی برای تشخیص نامزدهای اصلح باشد.
4. با عنایت به آموزه‏های دینی، سیره عملی و گفتاری معمار بزرگ انقلاب اسلامی و رهبر فرزانه انقلاب، افراد اصلح را می‏توان از ناحیه دوستان و دست‏اندرکاران نامزدها، نوع شعارها و عملکرد آنان، شعار برای دلخوشی دشمن و یا عظمت اسلام و اعتلای کلمه «اللّه»، صداقت و خود را وقف خدمت کردن، برنامه انتخاباتی آنان، عدم وام‏داری به احزاب و گروه‏های افراطی، وام‏داری به مردم و مردمی بودن، مبارزه جدی و عملی با فقر، فساد و تبعیض و ... شناخت.
اما بر رئیس‏جمهور منتخب فرض است تا با دقت در نقاط قوت و ضعف نظام اسلامی، خود را وقف خدمت به مردم نموده، و هماهنگ با سایر قوا و با تلاش بی‏وقفه و خستگی‏ناپذیر در مبارزه با فقر و فساد و تبعیض جدی بوده و با پرداختن به مشکلات اساسی کشور، انتخاب کارگزاران شایسته، خدوم، کارآمد، متعهد و وامدار مردم، نهایت همّت و جدّیت را مصروف دارد و بدین‏سان از مردم همیشه در صحنه نظام اسلامی قدرشناسی نماید.