سرمقاله - علو على علیه السلام و غلو غالى!
آرشیو
چکیده
متن
غالیان کسانى بودند که در مدح و ستایش پیشوایان دینى علیهم السلام چندان افراط مىکردند که خود معصومینعلیهم السلام در برابر آنها واکنش نشان مىدادند و موضع مخالف مىگرفتند و آنان را از این کار بر حذر مىداشتند! پارهاى از اهل غلو، قائل به الوهیت على بن ابیطالب علیه السلام بودند و ایشان را خداى هستى مىدانستند و مقام و مرتبت آن حضرت را از رسول گرامى اسلام صلى الله علیه وآله هم بالاتر مىشمردند! امروزه برخى از اهل سنت، شیعیان را اهل غلو مىدانند و مىپندارند که به اعتقاد شیعه، جبرائیل امین، به جاى اینکه وحى و رسالت را به على بن ابیطالب علیه السلام برساند، مرتکب خیانتشده و به پیامبر صلى الله علیه وآله عطا کرده است و هم از اینروست که - بر اساس پندار بعضى از اهل سنت - شیعیان پس از هر نماز سه بار دستها را بالا مىبرند و مىگویند: خان الامین! ! ستایش و توصیف و تمجید نباید ما را از نکته اصلى باز بدارد. پیامبر صلى الله علیه وآله و ائمه معصومین علیهم السلام هدفى بس بزرگ را در سر داشتند و در پى آن بودند که جامعهاى دینى و امتى الهى بسازند و هرگز به این دلخوش نبودند که عدهاى صرفا به ستایش و توصیف و تمجید آنها بپردازند! بل، گاهى در برابر چاپلوسان و تملقگویان با تندى برخورد مىکردند و تلاششان این بود که مردم را به کار و عمل وادارند و ارزشهاى دینى و الهى و ایدههاى اخلاقى و مکتبى را در فرد و جامعه، محقق سازند. این یک امر طبیعى است که ما چون عاشق ولایت و محب اهل بیت عصمت و طهارتیم، دوست داریم دائما از آنان به بزرگى و عظمتیاد کنیم و از فضائل و خصال و مکارم آنان بگوییم، اما باید توجه کنیم که آنچه مطلوب و ممدوح پیشوایان دینى ما بوده و هست، بیش از «قال» ، «حال» است و باید از صرف «حرف» و «علم» عبور کنیم و به «عمل» بپردازیم. امیرالمؤمنین علیه السلام خود از کسانى که صرفا با زبان قال، محب او هستند و در مدح و توصیف و ابراز محبت ظاهرى به او افراط مىکنند، گلهمند است و محب مفرط را نکوهش مىکند و مىفرماید:
هلک فى رجلان: محب غال و مبغض قال (1)
دو مرد [با دو نوع تفکر] درباره من هلاک و نابود شدند، یکى دوستى که در حق من غلو کند و دیگرى، دشمنى که در بغض و دشمنىاش افراط نماید.
و نیز در حدیث دیگر مىفرماید:
ایاکم و الغلو فینا: (2)
از غلو و افراط در مورد ما اهل بیت علیهم السلام پرهیز کنید.
آنچه ما امروز بدان محتاجیم، درس آموزى عملى از امام على علیه السلام است و آنچه مقام معظم رهبرى حضرت آیةالله خامنهاى «دام ظله» هماره بر آن تاکید دارند، تحقق بخشیدن به منویات امام على علیه السلام در زمینههاى اقتصادى، سیاسى، حقوقى و. . . است. بجاست صاحبنظران و دستاندرکاران و مسؤولان مسائل مختلف بر اساس آمار و ارقام اعلام کنند که در سال امام علىعلیه السلام چند کار مثبت عملى در راستاى نزدیکتر ساختن جامعه به حکومت عدل علوى انجام دادهاند!
با غلو، شعار و لقلقه زبان، هرگز نمىتوان علو على را - کما هو حقه - بیان کرد. علو على علیه السلام، حقیقتى است فراتر از آنچه ما دربارهاش مىنویسیم و مىگوییم و شعار مىدهیم. دولتمردان و صاحبمنصبان وقتى گام در مسیر امام علىعلیه السلام مىگذارند که در عمل، زهد و قناعت علىعلیه السلام را سرمشق خود قرار دهند و اسیر پست و مقام نگردند و جز خدمتبه خلق خدا و اجراى احکام الهى، چیزى در سر نداشته باشند.
امروز صرفا با شعار نمىتوان جامعه را به سوى اسلامیت و آرمانهاى علوى پیش برد، ولو اینکه بتوان جمهوریت را حفظ کرد! آنچه مطلوب و مراد ماست، اسلامى بودن حکومت و صبغه دینى اداره مملکت است و این مهم، تنها با آرامش و ستایش و تمجید زبانى، حاصل نمىشود. امید آنکه در سال امام علىعلیه السلام قدرى به خود آییم، از شعار بکاهیم و بر شعور بیفزاییم و لااقل چند گام عملى در مسیر تحقق بخشیدن به حکومت علوى برداریم. انشاءالله
پىنوشتها:
1- نهجالبلاغه، فیضالاسلام، حکمت 113
2- غررالحکم و دررالکلم، ج 2، ص 324
هلک فى رجلان: محب غال و مبغض قال (1)
دو مرد [با دو نوع تفکر] درباره من هلاک و نابود شدند، یکى دوستى که در حق من غلو کند و دیگرى، دشمنى که در بغض و دشمنىاش افراط نماید.
و نیز در حدیث دیگر مىفرماید:
ایاکم و الغلو فینا: (2)
از غلو و افراط در مورد ما اهل بیت علیهم السلام پرهیز کنید.
آنچه ما امروز بدان محتاجیم، درس آموزى عملى از امام على علیه السلام است و آنچه مقام معظم رهبرى حضرت آیةالله خامنهاى «دام ظله» هماره بر آن تاکید دارند، تحقق بخشیدن به منویات امام على علیه السلام در زمینههاى اقتصادى، سیاسى، حقوقى و. . . است. بجاست صاحبنظران و دستاندرکاران و مسؤولان مسائل مختلف بر اساس آمار و ارقام اعلام کنند که در سال امام علىعلیه السلام چند کار مثبت عملى در راستاى نزدیکتر ساختن جامعه به حکومت عدل علوى انجام دادهاند!
با غلو، شعار و لقلقه زبان، هرگز نمىتوان علو على را - کما هو حقه - بیان کرد. علو على علیه السلام، حقیقتى است فراتر از آنچه ما دربارهاش مىنویسیم و مىگوییم و شعار مىدهیم. دولتمردان و صاحبمنصبان وقتى گام در مسیر امام علىعلیه السلام مىگذارند که در عمل، زهد و قناعت علىعلیه السلام را سرمشق خود قرار دهند و اسیر پست و مقام نگردند و جز خدمتبه خلق خدا و اجراى احکام الهى، چیزى در سر نداشته باشند.
امروز صرفا با شعار نمىتوان جامعه را به سوى اسلامیت و آرمانهاى علوى پیش برد، ولو اینکه بتوان جمهوریت را حفظ کرد! آنچه مطلوب و مراد ماست، اسلامى بودن حکومت و صبغه دینى اداره مملکت است و این مهم، تنها با آرامش و ستایش و تمجید زبانى، حاصل نمىشود. امید آنکه در سال امام علىعلیه السلام قدرى به خود آییم، از شعار بکاهیم و بر شعور بیفزاییم و لااقل چند گام عملى در مسیر تحقق بخشیدن به حکومت علوى برداریم. انشاءالله
پىنوشتها:
1- نهجالبلاغه، فیضالاسلام، حکمت 113
2- غررالحکم و دررالکلم، ج 2، ص 324