آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۸

چکیده

هدف: روابط میان اعضای خانواده یکی از عوامل تأثیرگذار بر میزان ادراک نوجوانان از بهزیستی است. ازاین رو هدف پژوهش حاضر  تعیین نقش میانجیگری دلبستگی به والدین در رابطه بین همکاری ادراک شده والدینی و بهزیستی ادراک شده نوجوان بود. روش: جامعه پژوهش شامل کلیه والدین (پدر و مادر) نوجوانان 18-12 ساله به همراه فرزند نوجوان آن ها در شهر اصفهان بودند، که از میان آن ها 482 نفر از والدین (241 پدر و 241 مادر) و 241 فرزند با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به ترتیب به پرسشنامه های دلبستگی به والدین (lPPA) کیفیت زندگی کید اسکرین (KIDSCREEN-10) و روابط همکاری ادراک شده والدینی (CRS-Brief) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای 23-spss و 23-Amos تحلیل شدند. یافته ها : نتایج شاخص های برازندگی حاکی از برازش مدل پیشنهادی بود و دلبستگی نوجوان به پدر (001/0˂P) و مادر (001/0˂P) توانست نقش میانجی گر را در رابطه ی همکاری ادراک شده والدینی و بهزیستی ادراک شده ی نوجوان ایفا کند. لازم به ذکر است که مسیرهای مستقیم همکاری ادراک شده والدینی به بهزیستی ادراک شده برای پدر (16/0 P=) و همینطور مادر (22/0 P=) معنادار نبود. نتیجه گیری: بر این اساس با در نظر گرفتن نقش متغیرهایی چون همکاری ادراک شده والدینی، دلبستگی نوجوان به والدین و بهزیستی ادراک شده، همکاری هرکدام از والدین و ایفای نقش مؤثر درزمینه پرورش فرزند می تواند به واسطه ایجاد دلبستگی ایمن بیشتر بر بهزیستی روان شناختی فرزندان تأثیر بگذارد.

Modeling the Adolescents perceived Well-being based on perceived coparentig in parenting process: the Mediating Role of Parental Attachment

  Aim: Relationships between family members is one of the main and influential pillars on adolescents' perception of well-being. Therefore, the aim of this study was to determine the mediating role of parental attachment in the relationship between perceived parental cooperation and perceived adolescent well-being. Method: The study population included all parents (parents) of adolescents aged 12-18 years with their adolescent children in Isfahan, from which 482 parents (241 father and 241 mother) and 241 children were selected using convenience sampling method. Participants answered the Parent-Peer Attachment Questionnaire (lPPA), and the KIDSCREEN-10 Quality of Life Questionnaire and the Parent-Collaborative Questionnaire (CRS-Brief). Data was analyzed using Pearson correlation coefficient and structural equationsusing spss-23and Amos-23 programs. Results: The results of fitness indices indicated the fit of the proposed model and Adolescent attachment to father (P<0.001) and mother(P<0.001) was able to play a mediating role in the relationship between perceived parental cooperation and adolescent perceived well-being. It should be noted that the direct paths of perceived parental cooperation to perceived well-being were not significant for father(P=0.16) and mother (P=0.22). Conclusion: Accordingly, by considering the role of variables such as perceived parental cooperation, adolescent attachment to parents and perceived well-being, the perceived cooperation of each parent and playing an effective role in child rearing can affect the psychological well-being of children by creating secure   attachment.

تبلیغات