اثر برنامه هنردرمانی مادرمحور بر رفتارهای کلیشه ایی، مهارت های کلامی و تعاملات اجتماعی کودکان اتیسم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی هنردرمانی مادرمحور بر کاهش و بهبود مشکلات اساسی این کودکان درحیطه مهارت های کلامی، تعاملات اجتماعی و رفتارهای کلیشه ایی آن ها انجام شد. نقص مداوم در ارتباط اجتماعی و همچنین وجود رفتارها و حرکات محدود، تکراری، کلیشه ایی و یکنواخت از علائم طیف اتیسم است که نیاز به مداخلات را در این کودکان ضروری می سازد. روش: روش مورد استفاده در پژوهش، روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون، همراه با گروه کنترل و پیگیری (دوماهه) است. تعداد بیست مادر و کودک دارای اختلال طیف اتیسم (واجد ملاک های ورود) از میان مادران و کودکانی که به کلینیک آموزش و پژوهش کودکان با اختلال ویژه دانشگاه شهیدبهشتی مراجعه کردند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ده نفره آزمایش و گواه قرار داده شدند. هر دو گروه در سه مرحله، پیش و پس از مداخله و دو ماه بعد از مداخله، به مقیاس درجه بندی اتیسم گیلیام پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و روش های آماری t استیودنت و تحلیل واریانس آمیخته استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که برنامه هنردرمانی مادرمحور به طور معناداری مشکلات اساسی کودکان دارای اختلال طیف اتیسم در گروه آزمایش را بهبود بخشیده است یعنی مهارت های کلامی ( 046/0 sig=؛ 13/4 F=) و تعاملات اجتماعی (011/0 sig=؛ 12/7 F=) افزایش و رفتارهای کلیشه ایی ( 001/0 sig<؛ 83/43 F=) کاهش یافته است. نتیجه گیری: بنابراین اثربخشی برنامه هنردرمانی مادرمحور تائید گردید و می توان از این برنامه در مراکز درمانی و توانبخشی کودکان اتیستیک استفاده نمود.The Effectiveness of Mother-Based Art Therapy on Stereotypic Behaviors, Verbal Skills and Social Interactions of Children with Autism Spectrum Disorders
Aim: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of mother-based art therapy on reducing and improving the basic problems of children with autism spectrum disorders in the areas of verbal skills, social interactions and their stereotypic behaviors. Method: A quasi-experimental method with pre-test/post-test design, with the control group and a two-month follow-up was applied. Both groups were selected from those mothers and children who referred to the Education and Research Clinic for Children with Special Disabilities of Shahid Beheshti University and were randomly divided into two groups of ten. Both groups responded to the Gilliam Autism Rating Scale in three stages: before and after the intervention and two months after the intervention. Descriptive indices and student t-test and mixed analysis of variance were used to analyze the data. Results: The results showed that the mother-based art therapy program significantly improved the basic problems of children with autism spectrum disorders in the experimental group (ie. increased verbal skills (F= 4.13; sig=0.046) and social interactions (F= 7.12; sig=0.011) and stereotypic behaviors has decreased (F= 43.83; sig<0.001). Conclusion: Therefore, our results suggest that mother-based art therapy program sounds like an effective program in treatment and rehabilitation centers for autistic children.