تمایز دانش آموزانِ با فرسودگی تحصیلی بالا و پایین، بر اساس اهمال کاری تحصیلی و احساس تنهایی آنان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف متمایز ساختن دانش آموزان با فرسودگی تحصیلی بالا و پایین از یکدیگر، بر اساس مؤلفه های اهمال کاری تحصیلی و احساس تنهایی، انجام شد . روش پژوهش حاضر از نوع علّی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مشغول به تحصیل مدارس دولتی و غیردولتی شهر اهر در سال تحصیلی 1396-1395 بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 332 نفر از آن ها با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از  پرسش نامه های اهمال کاری تحصیلی سولمون و راثبلوم (1989)، مقیاس احساس تنهایی (1980) و سیاهه فرسودگی تحصیلی مسلش (2002) استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار 16 spss و آزمون آماری تجزیه تابع تشخیص مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته های تجزیه تابع تشخیص، منجر به یک تابع تشخیص معنادار شد که طبق آن مؤلفه آماده کردن مقاله ها دارای بالاترین توان تمایز بین گروه ها بود. مؤلفه های بعدی متمایزکننده گروه ها به ترتیب آمادگی برای امتحان، آماده کردن تکلیف و متغیر احساس تنهایی بود. همچنین نتایج تجزیه تابع تشخیص نشان داد که اکثر دانش آموزان با فرسودگی تحصیلی پایین با بالاترین درصد تشخیص (3/84 درصد) به درستی از دیگر دانش آموزان متمایز شده بودند و 2/80 درصد از افراد دو گروه طبق تابع به دست آمده به طور صحیح مجدداً طبقه بندی شده بودند. نتایج این طبقه بندی مجدد نشانگر توان متغیرهای مذکور در تمایز نهادن میان دانش آموزان دارای سطوح مختلف فرسودگی تحصیلی بود. بنابراین، در برنامه های آموزشی برای پیشگیری و کاهش فرسودگی تحصیلی دانش آموزان، باید به اهمال کاری تحصیلی و احساس تنهایی توجه ویژه داشت.