هدف : هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ابعاد سبک زندگی اسلامی با بهزیستی روان شناختی کُل و ابعاد آن بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل 1200 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود که از میان آن ها با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 305 دانشجو بر اساس جدول کرجسی-مورگان (1970) انتخاب شدند و پرسشنامه های ابعاد سبک زندگی اسلامی کاویانی (1388) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1995) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد از میان ابعاد سبک زندگی اسلامی، تنها بُعد ویژگی های درونی (13/0=b، 050/0=P)، و بُعد اجتماعی (22/0=b، 004/0=P) قادرند بهزیستی روان شناختی کُل را پیش بینی کنند؛ و هرچند ابعاد دیگر آن قادر به پیش بینی معنی دار بهزیستی روان شناختی کُل نیستند؛ اما می توانند به جز بُعد خودمختاری سایر ابعاد بهزیستی روان شناختی شامل پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، تسلط بر محیط، زندگی هدف مند، و رشد فردی را نیز به طورمعنی داری پیش بینی کنند. نتیجه گیری: از آن جا که بهبود سبک زندگی اسلامی در بُعد ویژگی های درونی و بُعد اجتماعی افراد با افزایش بهزیستی روان شناختی آن ها همراه است؛ بنابراین پیشنهاد می شود دست اندرکاران، با آموزش این ابعاد از سبک زندگی اسلامی و ارائه راه کارهایی به جوان ها برای درونی کردن اعتقادهای مذهبی، نه تنها در جهت داشتن زندگی بهتر و رضایت بخش، بلکه برای داشتن بهزیستی بالاتر به آن ها کمک کنند.