هدف : هدف پژوهش تعیین میزان صحت استنادی مقاله های منتشره در فصلنامه علمی-پژوهشی روان شناسی کاربردی دانشگاه شهید بهشتی بود. روش: روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها پیمایشی و جامعه آماری تمام شماره های منتشره فصلنامه بود که از میان آن ها 19 شماره شامل شماره های 17 تا 35 در بازه زمانی 1394-1390 انتخاب شد. تعداد کل استنادهای این 19 شماره به صورت تقریبی برابر با 4389 استناد بود، که با استفاده از جدول کرجسی-مورگان 1970 تعداد 350 استناد با ضریب 96 درصد اطمینان برای تعیین میزان صحت استنادی و مطابقت با شیوه نامه انجمن روان شناسی آمریکا انتخاب شد. روش گردآوری داده ها، مشاهده مستقیم و جستجوی استنادها از طریق پایگاه های اطلاعاتی و موتورهای جستجو بود، داده ها در سیاهه وارسی آزاده، واعظ و قریب (1388) وارد و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که از 516 استناد در مقاله های مورد بررسی، 367 استناد فاقد هرگونه خطای استنادی است و از میان شماره های منتشره فصلنامه علمی-پژوهشی روان شناسی کاربردی شماره 35 از نظر استناد وضعیت مناسب تری دارد. از نظر تعداد خطاها، مقاله های استنادی خطای بیشتری نسبت به کتاب های استنادی و منابع استنادی لاتین خطای بیشتری نسبت به منابع استنادی فارسی داشتند. نتیجه گیری : وضعیت صحت استنادی فصلنامه علمی-پژوهشی روان شناسی کاربردی نسبت به سایر فصلنامه های مشابه بهتر است و این به دلیل تاکید مسئولین فصلنامه بر نگارش مقاله ها و منابع آن ها طبق معیارهای انجمن روان شناسی آمریکا و نیز ویراستاری همه جانبه چندین و چندباره است.