نماز، مهم ترین عبادت در اسلام است، و آثار تربیتی فراوانی از آن نشئت می گیرد. اثر تربیتی به هرگونه نقش پذیری درونی و بیرونی که انسان بر اساس جریان تربیت قبول می کند و او را در مسیر شکوفا شدن استعدادهای ذاتی و فطری اش هدایت می نماید، گفته می شود. این نوشتار آثار تربیتی نماز را در دو بُعد فردی و اجتماعی از منظر قرآن، به روش توصیفی تحلیلی بررسی کرده است. آثار تربیتی نماز در بُعد فردی عبارتند از: آرامش و بهداشت روان، پیشگیری از افسردگی، پیشگیری از بیماری های اخلاقی، غفلت زدایی، پرورش فضائل اخلاقی، و تکامل معنوی. آثار تربیتی در بُعد اجتماعی نیز عبارتند از: گسترش روحیه جمعی، ایجادکننده تصویر ایمانی، تنبیه کننده منافقان، و متمایزکننده منافق از مؤمن.
