قرآن کریم برای نماز، آثار فراوانی بیان کرده که بیشتر نمازگزاران از آن بی بهره یا کم بهره اند. آنچه موجب این امر می گردد موانعی است که نمازگزار برای دستیابی به آثار نماز با آن مواجه می شود. بخشی از این موانع، گرایش ها و حالت های درونی هستند که در بهره بردن نمازگزار از آثار نماز خلل ایجاد می کند. نوشتار حاضر به دنبال شناسایی عوامل این آسیب از دیدگاه قرآن است. این پژوهش با بررسی آیات قرآن، به شناسایی و استخراج این موانع می پردازد و سپس چگونگی مانعیت برای آثاری را شناسایی و تحلیل می کند که به واسطه این موانع انگیزشی، معدوم یا مخدوش می شود. پژوهش حاضر با روش توصیفى و تحلیلى، به این موضوع پرداخته است. موانع انگیزشی حاصل این پژوهش «ریا»، «تکبر»، «نترسیدن از عذاب الهی» و «سستی و کسالت» است که برخی از آثار نماز همچون «آرامش» و «زندگی سعادتمندانة دنیوی» را مخدوش یا معدوم می کند.
