فرهنگ یهودیان با نماد هایی شکل گرفته است. این نمادها در حقیقت، تاریخ یهودیت را ساخته اند که در این میان، «تابوت عهد» از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است؛ زیرا نسخه اصلی تورات، یعنی ده فرمان الهی، در این تابوت قرار داشته و موجب امنیت و آرامش خاطر بنی اسرائیل در جنگ ها بوده است. این تابوت نشانه ای برای پادشاهی طالوت از جانب خداوند و موجب رفع اختلاف این قوم در درگیری ها و نزاع ها بوده است. تابوت عهد تا پیش از خرابی معبد در سال 586 ق.م توسط بخت النصر در اختیار بنی اسرائیل بوده، اما پس از آن مفقود گردیده و تاکنون اثری از آن بر جای نمانده است. این نوشتار با رویکردی توصیفی تحلیلی و روشی تطبیقی به بررسی چگونگی شکل گیری این نماد دینی و اهمیت و جایگاه آن نزد بنی اسرائیل می پردازد و در این زمینه، از متون اصلی اسلام و یهودیت، یعنی قرآن و تورات، سود جسته است.
