اهداف پژوهش: پژوهش حاضر به بررسی میزان رؤیت و جایگاه بین المللی مجله های ایرانی نمایه شده در پایگاه گزارش استنادی نشریات می پردازد. در این راستا میزان تولیدات، استنادهای دریافتی و اعضای هیات تحریریه خارجی هر یک از مجله ها جهت بررسی ماهیت بین-المللی آن ها مطالعه می شوند. همچنین شاخص های مختلفی برای مقایسه کیفیت مجله های ایرانی نسبت به سایر مجله های بین المللی هم رشته مورد بررسی قرار می گیرند. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و با استفاده از شاخص های علم سنجی انجام شده است. جامعه پژوهش از تعداد 16471 مقاله منتشر شده در 38 مجله ایرانی منحصر به فرد نمایه شده در پایگاه گزارش استنادی نشریات سال 2013 تشکیل شده است. جهت گردآوری داده های پژوهش از پایگاه های وب علوم، گزارش استنادی نشریات و وب سایت مجله های مورد بررسی استفاده شد. یافته های پژوهش: نتایج پژوهش نشان می دهد که پژوهشگران خارجی در تالیف 8/34 درصد از مقاله های منتشر شده در مجله های ایرانی نمایه شده در پایگاه گزارش استنادی نشریات نقش داشته اند. از سوی دیگر تنها 6/30 از استنادهای دریافتی مجله های مذکور از سوی مقاله های نویسندگان خارجی و یا مقاله های مشارکتی نویسندگان ایرانی و خارجی دریافت شده است. بررسی ترکیب اعضای هیات تحریره مجله ها نشان می دهد که 4/66 درصد از اعضای هیات تحریریه مجله ها در زمان انجام پژوهش را پژوهشگران ایرانی و 6/33 درصد باقی مانده را پژوهشگران خارجی تشکیل داده اند. بررسی شاخص نسبت ضریب تاثیر مجله به میانه ضریب تاثیر مجله های آن رشته نشان دهنده این مساله است که تنها 2 مجله ایرانی دارای ضریب تاثیری بالاتر از میانه ضریب تاثیر مجله های رشته خود بوده اند. همچنین تنها 8 مجله ایرانی تاکنون در چارک های اول و دوم رشته خود قرار گرفته اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که مقاله های منتشر شده در 36 مجله از 38 مجله مورد بررسی بیشتر توسط مجله هایی مورد استناد قرار گرفته اند که دارای میانگین ضریب تاثیر بالاتری نسبت به مجله های منتشر کننده مقاله ها بوده اند. نتیجه گیری: برخی از مجله های ایرانی علی رغم نمایه شدن در پایگاه های اطلاعاتی و استنادی معتبر جهان، از نظر ترکیب نویسندگان، استنادکنندگان و اعضای هیات تحریریه در سطح بین المللی قرار ندارند. همچنین به طور کلی مجله های ایرانی نمایه شده در پایگاه گزارش استنادی نشریات از نظر شاخص ضریب تاثیر در مقایسه با میانه مجله های هم رشته خود در سطح بالایی قرار ندارند.