هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خودگویی، کمال گرایی، اضطراب و سبک های مقابله ای در عملکرد ورزشی جودوکاران استان آذربایجان شرقی است. جامعه آماری مطالعه حاضر را کلیه جودوکاران رده سنی جوان و بزرگ سال استان آذربایجان شرقی تشکیل می دادند که از میان آن ها 162 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب حالت رقابتی (CSAI)، پرسشنامه خودگویی (S-TQ)، مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی و پرسشنامه شیوه های مقابله ای بیلینگز و موس استفاده شد. برای تحلیل داده ها از SPSS-20 و AMOS-20 و برای برازش الگوی پیشنهادی از مدل معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. مقادیر برخی شاخص های برازندگی نشان داد الگو نیاز به بهبود دارد که بدین منظور چندین مسیر غیرمعنی دار حذف و چند مسیر جدید به مدل افزوده شد و الگوی نهایی با توجه به شاخص های برازندگی و شاخص مجذور کای برازش خوبی داشت. نتایج نشان می دهد کمال گرایی مثبت بیشترین اثر مستقیم و اثر کلی و خودگویی شناختی بیشترین اثر غیرمستقیم را بر عملکرد ورزشی جودوکاران دارد.
