اسلوب داستانی، روش تألیف داستان است. اسلوب داستانی قرآن ویژه است؛ نه به شیوه رایج میان عرب است و نه مشابه با شیوه های شعری و نثر عرب. این شیوه با استفاده از اسلوب هایی چون پینوشت، تکرار، تصریف، و مفاجاة، بدیع و جذاب ترین شیوه است. این مقاله با هدف بررسی بخش هایی از اسلوب های بیانی و هنری داستان های قرآن به نگارش درآمده است. روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای، و تجزیه و تحلیل اطلاعات از نوع تحقیق موضوعی است.
مهم ترین نتایج این پژوهش عبارت اند از: 1. به کارگیری اسلوب های بیانی و هنری در داستان های قرآن بر جذابیت و اثرگذاری مفاهیم داستان نقش بسزایی دارند و مخاطب را به شوق بیشتری وامیدارند تا با علاقه مندی و توجه وافری در جهت انس بیشتر با کلام وحی گام بردارد. 2. اسلوب های داستانی قرآن در جهت هدایت و تربیت انسان است و این با هدف نهایی نزول قرآن، یعنی هدایت بشر در مسیر حق، ارتباط دارد.