هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازی در میزان یادگیری درس ریاضی دوره ابتدایی است. روش پژوهشی مورد استفاده، روش شبه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. نمونه آماری شامل 55 دانش آموز پایه دوم در سال تحصیلی 89ـ88 بود که به شیوه نمونه گیری خوشه ای از میان دانش آموزان مدرسه ابتدایی دخترانه کوثر شهر قم انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه «آزمایش» (25 دانش آموز) و «کنترل» (30 دانش آموز) قرار گرفتند. مباحث «زوج و فرد، آموزش ضرب و محور اعداد»، در گروه آزمایش به وسیله بازی، و در گروه کنترل، به شیوه معمولی تدریس شدند. از آزمون tبرای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد.
نتایج آماری نشان دادند که روش تدریس مبتنی بر بازی در یادگیری مسائل ریاضی مؤثرتر است.
