آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۲۱

چکیده

نظام های رتبه بندی زیادی در سراسر جهان به رتبه بندی ملی و بین المللی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی ملی یا بین المللی می پردازند که هر یک از آنها دارای شاخص های رتبه بندی مشابه یا متفاوت از دیگر نظام های رتبه بندی هستند. حال پرسش آن است که آیا به همه این نظام های رتبه بندی نیاز است؟ آیا نتایج رتبه بندی این نظام های رتبه بندی که اذعان می دارند از شاخص های متفاوتی برای رتبه بندی استفاده می نمایند نیز متفاوت است؟ بنابراین، پژوهش حاضر با توجه به داده های گردآوری شده از هفت نظام رتبه بندی شانگهای، کیواِس، فراینترنشنال، وبومتریکس، هییکت، ذِ، و دانشگاه لیدن به بررسی نتایج آنها پرداخته است. یافته ها حاکی از آن بود که همبستگی قابل توجهی میان نتایج این هفت نظام رتبه بندی بین المللی در رتبه بندی 50 دانشگاه برتر جهان وجود دارد و این نظام ها نوعی موازی کاری در رتبه بندی دانشگاه ها انجام می دهند. بیشترین همبستگی میان دو رتبه بندی شانگهای- تایمز (ذ)(Spearman's Rho=0.85) بود و پس از آنها دو رتبه بندی شانگهای- وبومتریک (Spearman's Rho =0.81) و شانگهای - لیدن (Spearman's Rho=0.80) در رتبه های بعدی قرار داشتند. در پایان، پیشنهاداتی برای بهبود نظام های رتبه بندی و فهرستی از برخی شاخص ها که باید در این نظام ها گنجانده شود، ارائه شده است.

تبلیغات