در دهه 1970 که پایگاه های اطلاعاتی درون خطی رواج یافتند پیش بینی میشد که به زودی جایگزین منابع چاپی شوند. با ظهور دیسک های نوری این تصور پیش آمد که آن ها نیز به نوبه خود هم جای منابع چاپی و هم پایگاه های اطلاعاتی درون خطی را بگیرند. با وجود این, در حال حاضر هر سه رسانه در کنار هم به موجودیت خود ادامه می دهند. مهم ترین استفاده کنندگان از دیسک های نوری, کتابخانه های دانشگاهی هستند, در حالی که کتابخانه های تخصصی استفاده از پایگاه های اطلاعاتی درون خطی را ترجیح می دهند. میزان استفاده از آن دسته از پایگاه های اطلاعاتی که معادل هایشان بر روی دیسک های نوری ارائه می شود رو به کاهش نهاده است. در این میان خط مشی و نگرش کتابداران که به عنوان واسطه, انجام کاوش در پایگاه های اطلاعاتی را برای بهره گیران به عهده دارند – نقش مهمی در میزان تاثیر دیسک های نوری بر پایگاه های اطلاعاتی درون خطی دارد.