اثر بخشی آموزش اخلاق شهروندی بر کفایت اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان اردبیل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش اخلاق شهروندی بر کفایت اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان اردبیل در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ بود. در راستای این هدف از جامعه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان اردبیل در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ تعداد ۶۰ نفر به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش (۳۰ نفر) و گروه کنترل (۳۰ نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند به نحوی که گروه آزمایش طی ۱۵ جلسه در معرض آموزش اخلاق شهروندی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ا ی را دریافت ننمودند. برای اندازه گیری متغیرهای مورد مطالعه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری از پرسشنامه کفایت اجتماعی پرندین، استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد آموزش اخلاق شهروندی در بهبود کفایت اجتماعی و مؤلفه های آن، اثربخش است(05/0≥p). مبتنی بر یافته ها می توان نتیجه گرفت که اخلاق شهروندی پیش نیاز سازگاری با تغییرات اجتماعی بوده و زمینه ساز شکل گیری رفتارهای مطلوب اجتماعی است به نحوی که فرد با برخورداری از آموزه های اخلاق شهروندی قادر به بهبود روابط اجتماعی و تضمین سلامت روانشناختی میگردد.the effectiveness of citizenship ethics education on social competence in Ardebil high school girl students
Citizenship ethics is one of the essentials of modern life and its objective realization in the personal and social life shapes the development of social skills and competence and improvement of interpersonal relationships. Therefore, the purpose of the present study was to determine the effectiveness of citizenship ethics education on social competence, responsibility, empathy and problem solving ability in Ardebil high school girl students in the academic year 1-5. To this end, 2 high school girl students in Ardebil city in the academic year 2-5 were selected by multistage cluster sampling method and divided into experimental (n = 4) and control (n = n) groups. Subjects were randomly assigned so that the experimental group was exposed to citizenship ethics training for three sessions and the control group received no intervention. To measure the variables studied in two stages of pre-test, post-test and follow-up, Prendin Social Adequacy Questionnaire, Di Zorilla Social Problem Solving Questionnaire and California Social Behavior Questionnaire were used. Data analysis showed that citizenship ethics training is effective in improving social competence and its components, social problem solving ability, commitment, responsibility and altruism (p≥0.05). Based on the findings, it can be concluded that citizenship ethics is a prerequisite for adapting to social change and underpins the formation of socially desirable behaviors so that individuals with citizenship ethics can improve social relationships and ensure psychological health. Keywords: Citizenship Ethics, Social Adequacy, Social Problem Solving, Commitment, Kindness, Responsibility.
تبلیغات
