این تحقیق تلاش دارد در محیط دیجیتال با تحلیل چگونگی تغییر رفتار مطالعه در 10 سال گذشته، رفتارِ مطالعه را مورد بررسی قرار دهد. در این تحقیق، روشهای پژوهش پیمایشی و تحلیلی، بهکارگرفته شده است. با افزایش مقدار زمان صرفشده برای خواندن مدارک الکترونیکی، نوعی رفتارِ مطالعه از روی صفحه نمایش، در حال پیدایش است. رفتارِ مطالعه از روی صفحه نمایش با صرف زمان بیشتر برای مرور و نگاه اجمالی، تشخیص کلیدواژهای، مطالعه تکباره، خواندن غیرخطی، و مطالعه گزینشیتر مشخص میشود، در حالیکه زمان کمتری برای خواندن عمیق، و خواندن متمرکز صرف میشود. به کاهش توجه مستمر نیز اشاره شده است. یادداشتنویسی و پررنگ نمودن در هنگام خواندن، فعالیت معمول در محیط چاپی است. اما این الگوی «سنتی» هنوز به محیط دیجیتال در هنگامی که افراد، مدارک الکترونیکی را مطالعه میکنند انتقال نیافته است. در این مقاله تبعات مترتب بر تغییر در رفتارِ مطالعه مورد بحث واقع شده، و جهتگیریهایی برای تحقیقات آینده پیشنهاد گردیده است.