واکاوی نقدهای دموکراسی در چشم انداز فلسفه سیاست

چکیده

یکی از مهمترین پرسش هایی که فیلسوفان سیاست در سرتاسر تاریخ بدان اندیشیده اند، پرسش از بهترین نوع نظام سیاسی است و یکی از مشهورترین شیوه های حکومتی مرسوم در گستره تاریخ نیز دموکراسی است. چنانکه، بسیاری از متفکران سیاسی بر این باورند که فلسفه سیاست اساسا با بحران دموکراسی آتن پدیدار شد. از همین رو، این مقاله در پیِ آن است تا نشان دهد دموکراسی در قیاس با دیگر شیوه های زمامداری مرسوم هرگز نوعی نظام برتر و شایسته نبوده است و با نقادی فیلسوفان سیاست به شهرت رسده است. چنانکه، دموکراسی همواره با نقادی منتقدان سترگی همچون افلاطون و ارسطو در یونان باستان و نویسندگان مقالات فدرالیست، هگل، توکویل و میل در دوران جدید روبرو بوده است. از این رو، آنها با نگرشی نقادانه به واکاوی خطرات دموکراسی نظیر ستمگری اکثریت، زورگویی عرف و پوپولیزم پرداختند و همین نگرش نیز به اعتلا و شهرت دموکراسی افزود، آنگونه که این شیوه زمامداری در قرن بیستم به محبوب ترین شیوه حکومتداری تبدیل شد.