سیستم زندان آنگونه که باید در جهت احقاق اهداف خود - که همانا »تنبیه«، »ارعاب« و »بازپروری« مجرمین است پیش نرفته و خود دارای اثرات سوء و آسیب های جدی برای جامعه است. از جمله، تأثیری که زندان درخصوص تکرار جرم دارد، مسبب ایجاد سوالاتی از این باب گردیده که آیا زندانی کردن افراد در رسیدن به هدف های پیشگیری، اصلاح، درمان و بازپذیری اجتماعی مجرم توفیق داشته است یا نه؟ در زندان مجرمان حرفه ای و افراد خطرناک حضور دارند و از طرفی کنترل چندانی نیز وجود ندارد. این مسئله باعث می شود که افراد خطرناک دور هم جمع شده و گروه هایی را تشکیل داده و به آموزش آنان بپردازند، در نتیجه بسیاری از زندانیان بعد از آنکه از زندان آزاد می شوند نه تنها اصلاح نمی شوند بلکه روش های ارتکاب، بزهکاری و جرم را بصورت بسیار حرفه ای و سازمان یافته یاد می گیرند. این تحقیق با هدف تبیین تأثیر زندان بر تکرار جرم با بهره گیری از تئوری های جامعه شناسی و مبانی نظری آسیب های اجتماعی نظیر آنومی، برچسب زنی و ...، سعی در بررسی علل و عوامل تکرار جرم دارند و بر این سوال اساسی تأکید دارد که چه عواملی در زندان وجود دارد که تکرار جرم را تسهیل می نمایند.