پژوهش حاضر تحت عنوان« همگرایی از منظر تاریخی و بررسی ریشه های این مکتب از دیدگاه متفکرین کلاسیک» میباشد که به بررسی تئوری همگرایی پرداخته و ریشه های این مکتب را از دیدگاه متفکران کلاسیک به صورت توصیفی – تحلیلی مورد تبیین و بررسی قرار می دهد. چرا که مسأله ی همگرایی از اوایل قرن 17 و به دنبال هر مناقشه ای که در اروپا به وقوع می پیوست در اشکال متعددی برای استقرار صلح مطرح می گردید.
جنگ جهانی اول و پیامدهای ناگوار ناشی از آن، تأثیرات منفی بر روی روحیه ی حامیان و طرفداران حکومت و صلح جهانی گذاشت که در این راستا آنها برای ریشه یابی علل جنگهای منطقه ای و جهانی به کنکاش و تکاپو برآمدند، تا با کشف و ریشه یابی درد، داروی مناسبی جهت آن درد تجویز کنند و آن موضوع اتحاد و همکاری میان واحد های جداگانه سیاسی میباشد که از اهمیت خاصی برخوردار است.
علی ایحال یافته ها حاکی از آن است که در فضای تعاملات بین المللی امروزی که با تحولات در نظریه پردازی همراه بوده است، همکاری و همگرایی یک استلزام اجتناب ناپذیر در سطح بین المللی میباشد.
