تعلل ورزی یکی از ویژگی هایی که عموماً به عنوان یکی از تجارب دانشگاهی و عاملی آسیب زا برای دانشجویان محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر پیش بینی تغییرات تعلل ورزی تحصیلی براساس خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی بود. به همین منظور 302 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز که با استفاده از فرمول کوکران تعیین شده بودند به روش نمونه گیری تصادفی مشخص شدند و مقیاس های تعلل ورزی تحصیلی، خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی به صورت منفی پیش بینی کننده تعلل ورزی تحصیلی هستند. خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی 20% از واریانس مشترک تعلل ورزی را پیش بینی می کنند، به این معنی که دانشجویانی که از خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی برخوردارند، از تعلل ورزی تحصیلی کمتری برخوردارند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که تقویت خودکارآمدی و بهبود رضایت از زندگی تأثیر بسزایی در کاهش تعلل ورزی دارد.
