پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس نشانه های استحکام من، افسردگی و اضطراب (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر باهدف پیش بینی رضایت و نارضایتی زناشویی بر اساس استحکام من، نشانه های افسردگی و اضطراب انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. در این پژوهش تعداد 384 نفر از افراد متأهل (306 زن، 78 مرد) شهر تهران در سال 1400 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از شرکت کنندگان در پژوهش خواسته شد تا پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (GRIMS؛ راست و همکاران، 1986)، مقیاس استحکام من (ESS؛ بشارت، 1386) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS؛ لاویباند و لاویباند، 1995) را تکمیل کنند. برای تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم زمان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که با افزایش نمره فرد در استحکام من (01/0>p، 356/0=r) رضایت زناشویی و با افزایش نمره نشانه های افسردگی (01/0>p، 498/0=r) و اضطراب (01/0>p، 297/0=r) نارضایتی زناشویی افزایش می یابد. از سوی دیگر، نتایج پژوهش نشان داد که رضایت زناشویی توسط متغیرهای استحکام من (01/0>p) و نشانه های افسردگی (01/0>p) قابل پیش بینی بود و 27 درصد از واریانس آن را تبیین می کنند. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که استحکام من و نشانه های افسردگی عوامل مهم پیش بینی کننده رضایت زناشویی هستند. بررسی این متغیرها در افراد می تواند کمک قابل توجهی در زمینه افزایش رضایت زناشویی کند.Predicting marital satisfaction based on ego strength, depression and anxiety symptoms
This study aimed to predict marital satisfaction and dissatisfaction based on ego strength, depression, and anxiety symptoms. The study employed a descriptive-correlational design, with 384 participants (306 female, 78 male) selected using available sampling in Tehran in 2022. Couples completed the Golombok-Rust Inventory of Marital State Questionnaire (GRIMS; Rust et al., 1986), ego strength scale (ESS; Besharat, 2007), and depression anxiety stress scale (DASS; Lovibond & Lovibond, 1995). Pearson correlation coefficient and simultaneous regression analysis were utilized to analyze the research data. The results indicated that increasing individual scores in ego strength (p<0.01, r=0.356) led to an increase in marital satisfaction. Conversely, increasing scores in depression symptoms (p<0.01, r=0.498) and anxiety symptoms (p<0.01, r=0.297) were associated with an increase in marital dissatisfaction. Furthermore, marital satisfaction could be predicted by ego strength (p<0.01) and depression symptoms (p<0.01), with these variables explaining 27 percent of the variance in marital satisfaction. In conclusion, the research suggests that ego strength and depression symptoms are significant predictors of marital satisfaction. A thorough examination of these variables in individuals can contribute significantly to enhancing marital satisfaction.
تبلیغات
