کنش تأملی و اعتماد اجتماعی: نقش میانجی بدتنظیمی هیجان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای بدتنظیمی هیجان در ارتباط میان کنش تأملی و اعتماد اجتماعی بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل دانشجویان 20 استان ایران بود. نمونه ما متشکل از 441 دانشجو (291 زن، 150 مرد) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان، مجموعه ای از پرسش نامه خودگزارش دهی، شامل پرسش نامه اعتماد اجتماعی (صفاری نیا و شریف، 1392)، پرسش نامه کنش تأملی (فوناگی و همکاران، 2016) و نسخه کوتاه مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (کافمن و همکاران، 2016) را تکمیل کردند. تحلیل های توصیفی با استفاده از نسخه 26 SPSS و آزمون میانجی گری با استفاده از نسخه 1/4 PROCESS انجام شد. یافته ها: تحلیل همبستگی، ارتباط معناداری را بین تمامی متغیرها نشان داد (001/0p<). اثر کلی کنش تأملی بر اعتماد اجتماعی، اثر مستقیم نقص در کنش تأملی بر بدتنظیمی هیجان و اثر مستقیم بدتنظیمی هیجان بر اعتماد اجتماعی معنادار بودند (001/0p<). هنگامی که بدتنظیمی هیجان به عنوان میانجی گر وارد شد، اثر مستقیم کنش تأملی بر اعتماد اجتماعی معنادار باقی نماند (001/0p<)، درحالی که اثر غیرمستقیم به واسطه بدتنظیمی هیجان معنا دار بود (061/0- تا 192/0- CI:). نتیجه گیری: یافته های ما از نقش کنش تأملی معطوف به خود در شکل گیری بی اعتمادی اجتماعی حمایت می کند. ناآگاهی از حالات ذهنی خود به بدتنظیمی درون فردی و بین فردی هیجانات منجر می شود. از سوی دیگر، ممکن است باور به قابل اعتماد نبودن دیگران از فرافکنی احساسات درونی و بدتنظیمی هیجان نشأت گیرد.Reflective Functioning and Social Trust: The Mediating Role of Emotion Dysregulation
Objective: The aim of the current study was to investigate the mediational role of emotion dysregulation in the association between reflective functioning and social trust. Method: This study was descriptive-correlational and its statistical population included university students across 20 provinces of Iran. Our sample was composed of 441 university students (291 female, 150 male), who were recruited through convenience sampling. All participants completed a battery of self-report measures, including the Social Trust Questionnaire (Saffarinia & Sharif, 1392), Reflective Functioning Questionnaire (Fonagy et al., 2016), and Difficulties in Emotion Regulation Scale–Short Form (Kaufman et al., 2016). Descriptive analyses were conducted using SPSS v26, and mediation testing was carried out using PROCESS macro v4.1. Results: Correlation analyses demonstrated significant associations between all variables (p<.001). The total effect of reflective functioning on social trust was significant, as well as the direct effect of reflective functioning on emotion dysregulation, and the direct effect of emotion dysregulation on social trust (p<.001). When emotion dysregulation was entered as a mediator, the direct effect of reflective functioning on social trust did not remain significant (p>.01), while the indirect effect mediated by emotion dysregulation was significant (CI: -.061 to -.192). Conclusion: Our findings support the role of self-focused reflective functioning in the development of social mistrust. Unawareness of the mental states of oneself leads to intrapersonal and interpersonal dysregulation of emotions. In turn, belief in the untrustworthiness of others may stem from the projection of internal feelings or emotion dysregulation.
تبلیغات
