نقش واسطه ای حساسیت به طرد و عزت نفس در رابطه ذهن آگاهی و بهزیستی روانی نوجوانان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای حساسیت به طرد و عزت نفس در رابطه ذهن آگاهی با بهزیستی روانی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی نوجوانان دختر و پسر 15 تا 19 ساله شهر تهران در سال 1401 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 214 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس ذهن آگاهی نوجوان و بزرگسال (دراتمن و همکاران، 2018)، پرسشنامه حساسیت به طرد (داونی و فلدمن، 1996)، مقیاس عزت نفس روزنبرگ (روزنبرگ، 1965) و مقیاس بهزیستی ذهنی وارویک-ادینبورگ (تنانت و همکاران، 2007) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نصب برنامه الحاقی پردازشگر هایس در نرم افزار SPSS24 استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که بین ذهن آگاهی با حساسیت به طرد رابطه منفی و معنی دار و با عزت نفس و بهزیستی روانی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و رابطه بین حساسیت به طرد با بهزیستی روانی منفی و معنی دار و با عزت نفس مثبت و معنی دار است. همچنین، اثر غیرمستقیم ذهن آگاهی بر بهزیستی روانی از طریق حساسیت به طرد و عزت نفس، از نظر آماری معنی دار به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد با افزایش ذهن آگاهی در نوجوانان، حساسیت به طرد در آن ها کاهش یافته و عزت نفس و در نتیجه بهزیستی روانی در آن ها افزایش می یابد. از این یافته می توان برای طراحی مداخله و رویکرد جامع ارتقای بهزیستی روانی در جامعه نوجوانان استفاده کرد.The mediating role of rejection sensitivity and self-esteem in relationship between mindfulness and psychological well-being among adolescents
The aim of this study was to investigate the mediating role of rejection sensitivity and self-esteem in the relationship between mindfulness and psychological well-being. The research method was descriptive and correlational. Population included all adolescent girls and boys in Tehran in 1401 who were selected as a sample using the convenience sampling method and response to Adolescent and Adult Mindfulness Scale (Droutman et al., 2018), Rejection Sensitivity Questionnaire (Downey & Feldman, 1996), Rosenberg Self-Esteem Scale (Rosenberg, 1965) and Warwick-Edinburgh Mental Well-being Scale (Tennant et al., 2007). Pearson correlation and multiple regression by installing Hayes macro-Process in SPSS24 were used to analyze the data. Findings included a negative and significant relationship between mindfulness and rejection sensitivity and a positive and significant relationship between mindfulness with psychological well-being and self-esteem and relationship between psychological well-being and rejection sensitivity was negative and significant and relationship between psychological well-being and self-esteem was positive and significant. Also, the indirect effect of mindfulness on psychological well-being through rejection sensitivity and self-esteem was statistically significant. The results showed that with the increase of mindfulness in adolescent, their sensitivity to rejection decreases and their self-esteem and as a result their psychological well-being increases. This finding can be used to design an intervention and a comprehensive approach to promoting psychological well-being in the adolescent community.
تبلیغات
