اثربخشی تلفیقی آموزش ذهن آگاهی و نوروفیدبک بر بهبود اضطراب کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD) در دوران بحران کووید-19 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اختلال نقص توجه/ بیش فعالی، یکی از اختلالات روانی عصبی شایع در افراد است، که در طفولیت شروع شده، تا بزرگسالی ادامه یافته و در ابعاد مختلفی از زندگی فرد اختلال ایجاد می کند. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر اثربخشی تلفیقی آموزش ذهن آگاهی و نوروفیدبک بر بهبود اضطراب کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD) در دوران بحران کووید-19 بود. روش مطالعه، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با اندازه گیری مکرر بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مبتلا به ADHD بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایی 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، و به صورت تصادفی و با همتاسازی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار سنجش شامل مصاحبه بالینی، مقیاس اضطراب کتل و پرسشنامه کانرز بود. گروه آزمایش پروتکل تلفیقی آموزش ذهن آگاهی (کابات زین، 2005) و نوروفیدبک (پروتکل هاموند) را دریافت کردند. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که روش تلفیقی آموزش ذهن آگاهی و نوروفیدبک بر اضطراب تاثیر معنی دار داشته است. این یافته تلویحات عملی در مداخلات بالینی دارد و می توان در درمان اضطراب کودکان مبتلا به ADHD از روش تلفیقی ذهن آگاهی و نوروفیدبک استفاده کرد.The combined effectiveness of mindfulness training and neurofeedback on improving anxiety in children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) during the COVID-19 crisis
Attention Deficit / Hyperactivity Disorder is one of the most common neuropsychiatric disorders in individuals, which begins in childhood, continues into adulthood, and disrupts various aspects of a person's life. Therefore, the aim of this study was the combined effectiveness of mindfulness training and neurofeedback on improving anxiety in children with (ADHD) The primary school during the crisis of COVID-19. The study method was quasi-experimental pre-test-post-test with repeated measures. The statistical population included all female students with ADHD who were selected as a sample using cluster random sampling method, and were randomly assigned to experimental and control groups. Assessment tools included clinical interview, Cattell Anxiety Scale and Connors questionnaire. The experimental group received a combined protocol of mindfulness training (Kabat Zayn, 2005) and neurofeedback (Hammond protocol). Data analysis using repeated measures analysis of variance showed that the combined method of mindfulness training and neurofeedback had a significant effect on anxiety. This finding has implications for clinical interventions and can be combined with mindfulness and neurofeedback in the treatment of anxiety in children with ADHD.