اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر خوش بینی و بهزیستی روان شناختی مادران کودکان مبتلا به موکوپلی ساکارید نوع یک (سندرم هورلر) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر خوش بینی و بهزیستی روان شناختی مادران کودکان مبتلا به موکوپلی ساکارید نوع یک (سندرم هولر) بود. روش این پژوهش به شیوه تک آزمودنی با کنترل خط پایه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک مبتلا به موکوپلی ساکارید در سال 1398-1397 بود که با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه ی خوش بینی (LOT)، پرسشنامه ی فرم کوتاه بهزیستی روان شناختی (PWB) و برنامه آموزشی تنظیم هیجان آلن، مک هاگ و بارلو، (2009) بود که طی 8 جلسه 90 دقیقه ای یک بار در هفته و در 3 مرحله (خط پایه، برنامه آموزشی 8 جلسه ای و پیگیری 6 هفته ای) انجام شد. داده های حاصل از اجرای پرسشنامه ها با استفاده فرمول درصد بهبودی و روش ترسیم دیداری تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر نشان دادند که آموزش تنظیم هیجان بر خوش بینی و بهزیستی روان شناختی مادران کودکان مبتلا به موکوپلی ساکارید نوع یک (سندرم هولر) مؤثر بوده است. و این تأثیر در مرحله پیگیری 6 هفته ای پایدار مانده بود. بنابراین با به کارگیری آموزش تنظیم هیجان می توان توانمندی مادران دارای کودک موکوپلی ساکارید را بهبود بخشید.The effectiveness of emotion regulation training on optimism and psychological well-being of mothers of children with type 1 mucopolysaccharide (Hurler syndrome)
The purpose of this study was to determine the effectiveness of emotion regulation training on optimism and psychological well-being of mothers of children with type 1 mucopolysaccharide (Hurler syndrome). The method of this study was single subject with baseline control. The statistical population of the study included all mothers with children with mucopolysaccharide in 1397-1397 years who were selected using purposive sampling. Tools used by optimism questionnaire (LOT), psychological well-being of short form questionnaire( PWB ) and the emotion regulation training program for Allen, Mc Hag and Barlow (2009) was performed in 8 sessions of 90 minutes at once a week in 3 stages (baseline, 8-session training program and 6-week follow-up). The data from the execution of the questionnaires was analyzed using the improvement percentage formula and visual drawing method. The results of this study showed that emotion regulation training was effective on optimism and psychological well-being of mothers of children with type 1 mucopolysaccharide (Hurler syndrome). And this effect remained stable at the 6-week follow-up phase. Therefore, by using emotion regulation training, the ability of mothers with mucopolysaccharide children can be improved.
تبلیغات
