هدف از پژوهش حاضر مقایسه سیستم های فعال ساز و بازداری رفتاری (BAS/BIS) در افراد سیگاری و غیرسیگاری بود. برای این منظور 124 نفر (62 نفر سیگاری و 62 نفر غیرسیگاری) از بین دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب و با استفاده از مقیاس بازداری/فعال ساز رفتاری کارور و وایت مورد بررسی قرار گرفتند. داده های آماری با به کارگیری آزمون t گروه های مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد افراد سیگاری و غیرسیگاری در سیستم فعال ساز رفتاری و زیرمقیاس های سائق و پاسخ دهی به پاداش تفاوت معنی داری باهم ندارند اما در زیرمقیاس جستجوی سرگرمی تفاوت به نفع گروه سیگاری معنی دار است (05/0p<). همچنین نتایج نشان داد دو گروه از نظر سیستم بازداری رفتاری تفاوت معنی داری (05/0p<) دارند. این تفاوت به نفع گروه غیرسیگاری بود.