درخت حوزه‌های تخصصی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل عوامل مؤثر بر مصرف ورزش منظم در بین دانشجویان دانشگاه های ایران مبتنی بر نظریه شانک است.روش پژوهش: پژوهش به روش آمیخته اجرا شد. نحوه جمع آوری داده ها شامل مطالعات کتابخانه ای، پرسشنامه و روش تحلیل مضمون بود. جامعه آماری تمامی دانشجویان غیرتربیت بدنی دانشگاه های ایران بودند که به طور منظم در هفته حداقل سه روز فعالیت ورزشی داشتند. در بخش کیفی به منظور طراحی پرسشنامه 41 مصاحبه هدفمند با نمونه هایی که دارای شرایط پژوهش بودند، انجام گرفت و نتایج  به روش تحلیل مضمون کدگذاری شد. در مرحله دوم تحلیل تم، مصاحبه ها در قالب پرسشنامه محقق ساخته در اختیار 30 نفر از خبرگان و صاحب نظران قرار گرفت و به روش دلفی تحلیل شد. در بخش کمی 736 نمونه به روش تصادفی از مناطق پنج گانه وزارت علوم انتخاب شد، که در نهایت 711 پرسشنامه صحیح، جمع آوری و بررسی شد.یافته ها: در این تحقیق سه بعد درونی، بیرونی و موقعیتی و ۱۳ مؤلفه محوری به عنوان عوامل تأثیرگذار در مدل مصرف ورزش منظم و پیوسته دانشگاهی شناسایی شد. عوامل درونی شامل عوامل ادراکی، عملکردی، جسمانی و ذهنی – روانی به عنوان مهم ترین عامل در مشارکت و مصرف ورزش فعال دانشجویان شناخته شد. عوامل موقعیتی و بیرونی به ترتیب اهمیت کمتری داشتند.نتیجه گیری: برنامه ریزی فعالیت های فوق برنامه ورزشی مطابق با عوامل درونی و ادراکی دانشجویان در افزایش مصرف منظم و پیوسته ورزش در بین دانشجویان تأثیرگذار است.

مقدمه و اهدافهدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات مدیتیشن بر توانایی های شناختی و حفظ ثبات در سالمندان غیرفعال بود. مواد و روش هادر یک مطالعه نیمه تجربی، 16 سالمند غیر فعال(میانگین سن 6±72 سال) از استان قم در سال 1403 به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرینات مدیتیشن (8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند. در این تحقیق پروتکل مداخله ذهن آگاهی دی پتریلو، کافمن، گلس و آرنکوف (2009)، در شش جلسه و در هر جلسه به مدت 1 الی 5/1 ساعت در طول سه هفته آموزش داده شد. جهت بررسی داده های توانایی های شناختی از مقیاس توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) و برای بررسی عملکرد تعادل از آزمون های تعادل ایستای لک لک جانسون و نلسون، 1991 و تعادل پویا پودسیالدو و ریچاردسون، 1991 استفاده شد.یافته هاداده ها به روش تحلیل کواریانس در سطح معنی داری 05/0P< تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تمرینات مدیتیشن موجب بهبود تعادل غیرمعنی دار ایستا و پویا در سالمندان غیرفعال شد (05/0p<). همچنین تمرینات مدیتیشن با بهبود غیرمعنی دار توانایی های شناختی در سالمندان غیرفعال همراه بود (05/0p<). نتیجه گیریبه نظر می رسد سه هفته تمرینات مدیتیشن می تواند مزایای شناختی و حرکتی برای سالمندان غیرفعال به همراه داشته باشد با این حال دوره های طولانی تر این مداخله ممکن است مؤثرتر باشد.واژه های کلیدیتمرینات، مدیتیشن، شناختی، حفظ ثبات،سالمندان، غیرفعال

هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثر محرومیت از خواب بر سطوح قند خون، پروفایل لیپیدی و توان بی هوازی مردان جوان تمرین کرده بود. روش: 12 ورزشکار پسر به صورت هدفمند انتخاب شدند. مطالعه در دو مرحله، یک مرحله کنترل و یک مرحله تجربی با فاصله یک هفته انجام شد. در مرحله کنترل، پس از 12 ساعت ناشتایی و 8 ساعت خواب کافی، و در مرحله تجربی، بعد از 12 ساعت ناشتایی و 24 ساعت بی خوابی کامل مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری قند خون، پروفایل لیپیدی (LDL, HDL) با دستگاه اتوآنالیزور Global 4500 (ایتالیا) و توان بی هوازی با استفاده از تست RAST انجام شد. تغییرات غلظت قند خون و پروفایل لیپیدی در دو مرحله کنترل و تجربی با آزمون t همبسته در سطح معناداری (05/0 p<) آنالیز شد. یافته ها: نتایج نشان داد که توان بی هوازی ورزشکاران در شرایط محرومیت از خواب، نسبت به موقعیت خواب کافی، به طور معنی داری کاهش یافت (002/0=p). همزمان تغییر معناداری در سطوح قند خون (679/0=p)، LDL (676/0=p) و HDL (729/0=p) مشاهده نشد. نتیجه گیری: 24 ساعت محرومیت از خواب باعث تغییر معنی داری در توان بی هوازی مردان جوان تمرین کرده شد. ورزشکاران به علت نیازهای فیزیولوژیکی نسبت به افراد غیرفعال، به خواب بیشتری نیاز دارند. توصیه می گردد از محرومیت از خواب به عنوان یکی از عوامل محدودکننده بالقوه عملکرد فیزیولوژیکی جلوگیری شود.

مقدمه: هدف این تحقیق شناسایی و تحلیل درونی عوامل مؤثر بر بازاریابی شرکت های تولیدی تجهیزات ورزشی در بستر شبکه های اجتماعی بود.روش پژوهش: این تحقیق آمیخته و طرح آن از نوع ترکیبی متوالی بود. مشارکت کنندگان پژوهش را 18 نفر از صاحب نظران تشکیل می دادند که به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. برای شناسایی عوامل مؤثر از روش تحلیل مضمون کینگ و همکاران (2018) و به منظور تحلیل درونی از تکنیک دیمتل استفاده شد. در بخش کیفی برای ممیزی پژوهش از راهبردهای حساسیت پژوهشگر، انسجام روش شناسی، متناسب بودن نمونه، گردآوری و تحلیل همزمان داده ها و اندیشیدن تئوریک استفاده شد و در مطالعه کمی به منظور تأیید اعتبار، روایی صوری و محتوایی توسط هشت تن از استادان بازاریابی ورزشی تأیید شد و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 896/0 حاصل شد.یافته ها: در مطالعه کیفی 77 مضمون فرعی و 16 مضمون اصلی مؤثر بر بازاریابی شرکت های تولیدی تجهیزات ورزشی در بستر شبکه های اجتماعی تشخیص داده شد. در مطالعه کمی مشخص شد مضامین تهدید سخت، تهدید نرم و گسترش شبکه های اجتماعی بیشترین اثرگذاری و در مقابل مضامین قانونگذاری، خلق ارزش و تعیین راهبرد تولید محتوا به ترتیب کمترین اثرگذاری را بر بازاریابی نامبرده دارند. همچنین مشخص شد مضامین تعیین راهبرد های تولید محتوا، تعیین تاکتیک و خط مشی و تعیین پلتفرم به ترتیب بیشترین میزان تأثیرپذیری را دارند و مضمون تعیین تاکتیک و خط مشی بیشترین تعامل را با سایر مضامین مربوط دارد و در نهایت اینکه متغیرهای تهدید سخت، تهدید نرم، گسترش نفوذ شبکه های اجتماعی، رشد محیط دیجیتال، شناخت مشتری و تأمین مالی جزء مضامین علی و سایر مضامین جزء متغیرهای معلولی هستند. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که عوامل مؤثر بر بازاریابی شرکت های تولیدی تجهیزات ورزشی در بستر شبکه های اجتماعی متنوع هستند در این بین شرکت های تولیدی تجهیزات ورزشی باید به تهدیدهای سخت و نرم که بیشترین تأثیر را دارند توجه ویژه ای داشته باشند و برنامه ریزی برای مقابله با این تهدیدها و بهره برداری از فرصت های موجود انجام دهند.

هدف از پژوهش حاضر، تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه متخصصین و خبرگان حوزه روانشناسی، حوزه علوم سیاسی، خبرگان حوزه جامعه شناسی و مدیریت ورزشی، ارکان ورزش (وزارت ورزش، مدیران، مربیان، ورزشکاران و داوران ورزشی) و اساتید و محققین دانشگاهی که در حوزه تخصصی روانشناسی سیاسی ورزش فعالیت داشتند. نمونه آماری با استفاده از روش هدفمند دردسترس انتخاب شدند (375 نفر). جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (9 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (91/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS3-SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که ابعاد راهبردها بر پیامدها با مقدار (761/0) بیشترین تاثیر و شرایط علی بر پدیده اصلی با مقدار (313/0)، شرایط زمینه ای بر پدیده اصلی با مقدار (760/0)، پدیده اصلی بر راهبردها با مقدار (519/0) و شرایط مداخله گر بر پدیده اصلی با مقدار (449/0)، دارای نقش مستقیم و معنی داری در تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بودند. به طور کلی، بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که توجه به عوامل اجتماعی، مهارت های روانشناسی و توانمندسازی مهارت های ادراکی و مهارت مدیران سیاسی - ورزشی می تواند به پیامدهای مطلوب ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه ای روانشناسی سیاسی ورزش در ایران بیانجامد.

هدف: هدف از این پژوهش تحلیل اثر نقش های رسانه اجتماعی بر مشارکت ورزشی با میانجی انواع قابلیت های مشارکتی است.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 شامل می شد. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته در مقیاس طیف لیکرت بود. روایی و پایایی ابزار ها بر اساس نظر متخصصان (15 نفر)، آلفای کرونباخ (89/0) و شاخص های برازش مدل مطلوب ارزیابی شد. از نرم افزار مدلسازی SmartPLS برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شد.یافته ها: در بخش روابط مستقیم مشخص شد که نقش رسانه های اجتماعی به صورت مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی، مصرف رسانه ای ورزشی و مشارکت ورزشی دارند. همچنین نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی و مصرف رسانه ای ورزشی به صورت مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر مشارکت ورزشی دارند. در بخش روابط غیرمستقیم آزمون سوبل نشان داد که نقش های رسانه اجتماعی با نقش میانجی نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی و مصرف رسانه ای ورزشی اثر مثبت و معنی داری بر مشارکت ورزشی دارند.نتیجه گیری: براساس یافته های به دست آمده، می توان گفت که اثر غیر مستقیم رسانه (با میانجی نگرش، تعامل و مصرف) بسیار بیشتر از اثر مستقیم آن بر مشارکت ورزشی می باشد. از این رو رسانه ها بدون قابلیت تغییر نگرشی، تعاملی و مصرفی در محتوای خود نمی توانند اثرگذاری قابل توجهی داشته باشند.

این تحقیق به طراحی، ساخت و اعتباریابی دستگاه تناسب اندام خانگی بدون وزنه با تنظیم دیجیتال برای تمرینات عضلانی پرداخته است. رویکرد تحقیق، ترکیبی از روش های کمی و کیفی بوده و ارزیابی جامعی از عملکرد دستگاه ارائه می دهد. ابتدا تجهیزات موجود و روش های تمرین مقاومتی بررسی و اطلاعات لازم جهت طراحی اولیه دستگاه جمع آوری شد. سپس با نرم افزارهای Rhino Cross 6 و AutoCAD 2018 مدل های سه بعدی و نمونه های اولیه ساخته شدند. در مرحله اعتبارسنجی، مقاومت دستگاه با نیروسنج دیجیتال در هشت وضعیت مختلف بررسی شد و نتایج نشان دهنده روایی بالای دستگاه با ضریب همبستگی ۰.۹ بودند. همچنین پایایی دستگاه در سه حرکت مختلف (جلو پا نشسته، پرس سینه نشسته، و جلوبازو نشسته) با وزنه ۱۰ کیلوگرم، در پنج نوبت سنجیده شد و ضریب پایایی ۰.۸ را نشان داد. این نتایج نشانگر دقت بالا و مقاومت یکنواخت دستگاه است. دستگاه طراحی شده، با تنظیم دیجیتال دقیق و امکان اجرای تمرینات قدرتی متنوع، به ورزشکاران امکان تمرینات مؤثر و باکیفیت در خانه را می دهد و نقش مؤثری در تقویت عضلات و بهبود تناسب اندام ایفا می کند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 6 هفته تمرین نوردیک همسترینگ بر زاویه Q، نسبت قدرت عضله همسترینگ به عضله چهارسر ران و فعالیت الکتریکی این عضلات در فوتبالیست های نوجوان دارای زانوی پرانتزی شهر تهران است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات کاربردی نیمه تجربی یک گروه می باشد.  از میان فوتبالیست های نوجوان دارای زانوی پرانتزی شهر تهران، 13 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. زاویه Q با گونیامتر، نسبت قدرت همسترینگ به چهارسر ران و فعالیت الکتریکی عضلات به ترتیب به وسیله دستگاه ایزوکینتیک و دستگاه الکترومیوگرافی، بعد از 6 هفته تمرین نوردیک همسترینگ اندازه گیری شد. از آزمون تی وابسته برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون زاویه Q (P< 0.00)، نسبت قدرت عضله همسترینگ به چهارسر در حالت اکستنشن در سرعت زاویه ای 60  (P< 0.02) و 180 درجه بر ثانیه (P< 0.001)، و همچنین در حالت فلکشن با سرعت زاویه ای 60 (P< 0.01) و 180 (P< 0.03) برثانیه تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از پیش آزمون و پس آزمون فعالیت الکتریکی عضلات نیم وتری (P< 0.01) ، دو سر رانی (p< 0.04) و پهن خارجی (P< 0.02) در سرعت زاویه ای 60 درجه بر ثانیه تفاوت معناداری را نشان داد. این تفاوت معنادار برای عضلات نیم وتری (P< 0.01) و دو سر رانی (P< 0.00) در سرعت زاویه ای 180 درجه بر ثانیه نیز قابل مشاهده بود. اما در عضله پهن داخلی در سرعت زاویه ای 60  (P< 0.07) و 180 (P< 0.24) درجه بر ثانیه و در عضله پهن خارجی در سرعت زاویه ای 180 درجه بر ثانیه (P< 0.28) تفاوت معنا داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تمرین نوردیک همسترینگ می تواند با اثر مثبتی که بر زاویه Q و قدرت عضلات همسترینگ می گذارد، به عنوان تمرینی برای تقویت این عضله و همچنین در پیشگیری از آسیب ها مورد استفاده قرار گیرد.

سازمان های ورزشی، از یک سو با محیطی متغیر و تهدیدکننده روبه رو بوده و از سوی دیگر، روند افزایشی پیشرفت های ورزشی در عرصه های داخلی و خارجی، خواسته ها و مطالبات جدیدی را از طرف جامعه برای آن ها ایجاد کرده است. بنابراین هدف از اجرای تحقیق حاضر، تبیین نقش تفکر راهبردی در بهره وری وزارت ورزش و جوانان بود. این تحقیق با روش کیفی انجام گرفت. برای تدوین مدل پارادایمی از «نظریه داده بنیاد»  و به منظور جمع آوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختارمند استفاده شد. نمونه آماری پژوهش بر مبنای اشباع نظری 22 نفر از مدیران وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون های ورزشی و اساتید دانشگاه بودند که به روش هدفمند انتخاب گردیدند. داده ها از طریق سه مرحله کدگذاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در قالب شرایط علی مؤثر (7 مقوله)، شرایط مداخله گر (7مقوله)، شرایط زمینه ای (2 مقوله)، راهبردهای لازم (6 مقوله) و پیامدها (3 مقوله) معرفی شدند. براساس مدل پارادایمی تحقیق، «ساختارسازی»، «تجزیه و تحلیل راهبردی»، «آموزش» و «سازمان اخلاقی» از جمله راهبردهای نهادینه شدن تفکر راهبردی در وزارت ورزش انتخاب شد. پیامد توسل به این راهبردها، پیامدهایی نظیر مدرن سازی وزارت، ایجاد وزارتی غیرشکافنده و همچنین وضوح مسیر توسعه ورزش خواهد بود.

مقدمه و هدف: پروتئین های فولیستاتین و میوستاتین و آیریزین پروتئین های کلیدی در تنظیم هایپرتروفی و آتروفی عضلانی هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر هشت هفته تمرینات تناوبی شدید و مقاومتی بر شاخص های میوستاتین و فولیستاتین و آیریزین سرم در دختران جوان ورزشکار و غیرورزشکار اجرا شد.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 48 نفر از دختران ۱۸ تا ۲۵ سال ورزشکار و غیرورزشکار به چهار گروه تجربی 12 نفری: ورزشکار گروه تمرینی HIIT و ورزشکار گروه تمرین مقاومتی و غیرورزشکار گروه تمرینی HIIT و غیرورزشکار گروه تمرین مقاومتی تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرینی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته به تمرینات ویژه پرداختند. پروتکل تمرین در گروه تمرینات HIIT شامل سه ست پروتکل Rast بود، که در هر ست آزمودنی در شش وهله و در هر وهله فاصله ۳۵ متری را با حداکثر سرعت می دوید و تمرینات به شکل فزاینده ای تا هفته چهارم در هفته یک ست و از هفته ی پنجم تا هشتم هر دو هفته ای یک ست اضافه انجام دادند و در نهایت به هشت ست رساندند. گروه تمرین مقاومتی هر جلسه هشت ایستگاه را به صورت دایره ای تمرین کردند. حرکات مقاومتی در دو هفته با شدت ۷۵-۶۵ درصد 1RM معادل ۱۲-۱۰ تکرار بیشینه انجام شد و سپس به ۸۵-۸۰ درصد IRM که معادل ۴ تا ۶ RM است افزایش یافت. به منظور مقایسه تغییرات درون گروهی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون در گروه های تمرینی از آزمون t وابسته و آنوا و برای بررسی تفاوت بین گروهی از آزمون بونفرونی استفاده شد. همچنین محاسبات آماری در سطح معنا داری 05/0>P در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج گروه های چهارگانه، در حالت پس آزمون نسبت به پیش آزمون، افزایش میانگین شاخص فولیستاتین و آیریزین سرم و کاهش میانگین میوستاتین دختران جوان ورزشکار و غیرورزشکار را نشان داد و عملکرد گروهای ورزشکار بهتر از غیرورزشکار بود (0.05>P). همچنین نتایج آنوا نشان داد که بین گروه های چهارگانه تفاوت معناداری در میوستاتین و فولیستاتین سرم وجود نداشت (0.05<P). اما در آیریزین سرم بین گروه تمرینات مقاومتی ورزشکاران با مقاومتی و تناوبی غیرورزشکاران تفاوت معناداری وجود داشت (0.05>P). بین گروه تناوبی ورزشکاران با باگروه های مقاومتی و تناوبی غیرورزشکاران تفاوت وجود داشت. بین گروه تمرینات تناوبی غیرورزشکارن با مقاومتی غیرورزشکاران نیز تفاوت معناداری وجود داشت (0.05>P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که هشت هفته تمرینات تناوبی شدید و مقاومتی شدید توانست باعث کاهش میوستاتین و افزایش فولیستاتین و آیریزین سرم دختران ورزشکار و غیرورزشکار شد. این بهبود در میان ورزشکاران بیشتر از غیرورزشکاران بود.

هدف: هدف از این پژوهش تحلیل کاربردی سیستم مدیریت و خدمات نجات غریق ساحلی در استان گیلان بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع مطالعات راهبرد مبتنی بر روش توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان سازمانی، مربیان و منجیان غریق ساحلی در استان گیلان بود. نمونه آماری به تعداد 76 نفر (هدفمند) انتخاب و نظرخواهی شد. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه مستخرج از بخش کیفی بود. روایی ابزارها ابتدا بر اساس اعتبار حقوقی و علمی منابع اطلاعاتی و انسانی، روایی محتوایی (9 نفر) و پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ تأیید گردید (ارزیابی: 0/88، چالش: 0/85، راهکار: 0/91). روش تحلیل یافته ها شامل آمار توصیفی در نرم افزار spss بود. یافته ها: چارچوب تحلیل تعیین شده شامل مؤلفه ها و رویکردهای ارزیابی، چالش ها و راهکارها به تفکیک هشت منظر اشتغال و آموزش منجیان، مالی و تأمینی، امکانات و خدمات، ساختاری و نهادی، فرهنگی و مشارکتی، عملیات ساحلی، مدیریت اجرایی و زیست محیطی بود. نتایج بخش ارزیابی نشان داد که منظر عملیات ساحلی (4/38) دارایی بهترین وضعیت و منظر زیست محیطی (1/98) دارای بدترین وضعیت بودند. در بخش چالش ها بیشترین تأثیر برای چالش های فرهنگی و مشارکتی (5/13) و کمترین تأثیر برای چالش های امکانات و خدمات (4/28) ارزیابی شد. در بخش راهکارها نیز راهکارهای اشتغال و آموزش منجیان (5/20) دارای بیشترین اولویت و راهکارهای زیست محیطی (4/01) دارای کمترین اولویت بودند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که در همه منظرهای هشت گانه وضعیت پایین تر از انتظار و چالش های اساسی و متنوع وجود دارد و همه راهکارهای پیشنهادی دارای اهمیت اجرایی بالا هستند. به طور مشخص پیشنهاد می شود مدیران به تناظر شاخص ها، چالش ها و راهکارهای بین منظرهای هشت گانه توجه نمایند.  

هدف از اجرای این پژوهش بررسی میزان پیش بینی آسیب های ورزشی دانشجویان پسر ورزشکار با استفاده از آزمون های غربالگری حرکتی عملکردی، آزمون تعادلی وای و سیستم امتیاز دهی خطای فرود بود. نمونه پژوهش، 189 نفر از دانشجویان ورزشکار پسر شرکت کننده در پانزدهمین المپیاد ورزشی دانشجویی ایران بودند که به صورت دردسترس و در رشته های تیمی و انفرادی ارزیابی شدند. آزمون تعادل وای، سیستم امتیاز دهی خطای فرود و آزمون غربالگری حرکتی عملکردی از نمونه ها قبل از المپیاد گرفته شد و آسیب های ورزشکاران در طول مسابقات توسط فرم جمع آوری اطلاعات، به روش آینده نگر ثبت شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون رگرسیون لجستیک و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، درمجموع 39 آسیب در طول مسابقات در 189 نفر آزمودنی به ثبت رسید که معادل 20.64 درصد است. به رغم آسیب چشمگیر دانشجویان ورزشکار، هیچ یک از متغیرهای پیش بین یعنی آزمون های سه گانه، قابلیت پیش بینی متغیر ملاک یعنی آسیب دیدگی را نداشتند. شاید بتوان آسیب های ورزشی را با آزمون های تخصصی رشته های ورزشی پیش بینی کرد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه مولفه های سبک زندگی فعال شهروندان شهرستان سمیرم براساس میزان استفاده از انواع رسانه های ورزشی انجام شد. روش پژوهش، علی- مقایسه ای و جامعه آماری آن شامل تمامی شهروندان سمیرم بود (26942 نفر) که از بین آنها با توجه به جدول مورگان و به روش تصادفی در دسترس 338 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک زندگی فعال بک و همکاران (1982) و استفاده از رسانه های ورزشی شجیع (1394) بود. جهت سنجش روایی ابزار تحقیق پرسشنامه ها در اختیار متخصصان و اساتید مرتبط با موضوع تحقیق قرار گرفت تا نظرها و پیشنهادات تخصصی خود را در مورد چگونگی نگارش سؤالات، تعداد سؤالات، محتوای پرسش ها، ارتباط سؤالات با گزینه ها و هماهنگی سؤالات با اهداف پژوهش اعلام کنند. پس از بررسی پرسشنامه ها توسط متخصصان و اساتید و اعلام نتایج آنها مشخص گردید که تمامی پرسشنامه ها دارای روایی صوری و محتوایی هستند و مورد تایید اساتید قرار گرفته است، همچنین جهت سنجش پایایی پرسشنامه های تحقیق از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج به دست آمده از آزمون آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه های تحقیق را مورد تایید قرار داد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون کولموگروف – اسمیرنوف و آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون های تعقیبی شفه و گیمز هول) استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تفاوت معنی داری در هر سه مولفه مربوط به سبک زندگی (کار-ورزش _اوقات فراغت) براساس میزان استفاده از رسانه های دیداری، شنیداری و چاپی وجود دارد.

ادبیات گسترده ای از تکانشگری به عنوان یک عامل خطر مهم در وقوع جرم حمایت می کند. جوانانی که تکانشگری بیشتری دارند، ممکن است رفتارهای خطرناکی از خود نشان دهند. در این مطالعه، تأثیر یک برنامه ی هشت هفته ای یوگا بر میزان تکانشگری و خطر پذیری مردان جوان مجرم بررسی شده است. 61 مرد جوان مجرم به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت هشت هفته در برنامه ی توانبخشی معمول به علاوه تمرین های یوگا و گروه کنترل فقط در برنامه ی توان بخشی معمول شرکت کردند. دو گروه در ابتدای مطالعه و همچنین پس از 10 هفته با استفاده از آزمون برو/نرو و تکلیف قمار IOWA مورد ارزیابی قرار گرفتند. دو گروه از نظر ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معنی داری نداشتند. آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی عملکرد بهتری را برای گروه مداخله در تمامی خرده مقیاس های آزمون های قمار برو/ نرو و IOWA در مراحل بعد از مداخله و قبل و بعد از مداخله نشان دادند. میانگین زمان واکنش در آزمون برو-نرو و میانگین زمان کل تکلیف قمار آیوا در گروه مداخله پس از مداخله به میزان قابل توجهی افزایش یافت. نتایج نشان داد برنامه ی مداخله ی یوگا می تواند برای کاهش تکانشگری و تصمیم گیری پرخطر در مردان جوان مجرم سودمند باشد.

زمینه و هدف: بیماری های التهابی روده دسته ای از بیماری های مزمن دستگاه گوارش می باشند که با اسهال، درد شکم و خونریزی در مدفوع مشخص می شوند و درمان آن ها هنوز با چالش هایی مواجه است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات هوازی شنا به تنهایی و همراه با آب حاوی هیدروژن بر علایم، تغییرات بافت شناسی و شاخص های استرس اکسیداتیو در بیماری التهابی روده در مدل تجربی می باشد. روش تحقیق: تعداد 30 سر موش نر نژاد C57BL/6  به طور تصادفی به گروه های کنترل، تمرین شنا، کولیت، کولیت+ تمرین شنا، کولیت+ تمرین شنا+ آب حاوی هیدروژن (ترکیبی) تقسیم شدند. در پایان آزمایش، وزن بدن، طول کولون، تغییرات بافت شناسی و شاخص های استرس اکسایشی اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه و دو راهه  در سطح معنی داری 0/05˂p صورت گرفت. یافته ها: در حیوانات مبتلا به کولیت، شاخصهای شدت فعالیت بیماری (کاهش وزن، خونریزی و بیرون زدگی رکتوم و قوام مدفوع) در گروه تمرین شنا در مقایسه با گروه کولیت، به طور معنی دار کاهش یافت (0/05˂p)؛  به گونه ای که این شاخص در گروه درمان ترکیبی در مقایسه با گروه تمرین تنها، کاهش بیشتری داشت (0/001˂p). طول کولون در گروه های تمرین شنا و گروه ترکیبی در مقایسه با  گروه کولیت،  به طور معنی دار افزایش یافت (0/05˂p). به علاوه، تغییرات بافت شناسی در گروه های ترکیبی در مقایسه با گروه کولیت، به طور معنی داری بهبود یافت (0/01˂p). حیوانات مبتلا به کولیت دارای سطح بافتی بالای شاخص مالون دی آلدئید و کاهش شاخص های آنتی اکسیدانی (گروه های تام تیول، سوپراکسید دسموتاز و کاتالاز) نسبت به گروه کنترل بودند (001/0>p) و تمرینات شنا بخصوص در ترکیب با آب حاوی هیدروژن، به طور معنی داری سبب افزایش عوامل آنتی اکسیدان و کاهش مالون دی آلدئید گردید (0/05˂p). نتیجه گیری: تمرینات هوازی شنا بخصوص در ترکیب با آب حاوی هیدروژن، سبب بهبود علائم و تغییرات هیستولوژیک در کولیت می شود و ازاین رو، می تواند در کنار سایر داروهای معمول، به درمان کولیت کمک نماید.

هدف پژوهش حاضر شناسایی و تبیین ارتباط عوامل مؤثر بر ایجاد سازمان ورزشی نوآور با عملکرد سازمان های ورزشی منتخب بود. روش تحقیق به صورت آمیخته (کیفی و کمی) بود. در بخش کیفی از مدل تحلیلی پدیدارشناسی و در بخش کمی از روش تحلیلی توصیفی- همبستگی استفاده شد. نمونه آماری در بخش کیفی شامل 15 نفر از نخبگان، پژوهشگران دانشگاهی و مدیران سازمان های ورزشی بود که به صورت نظری و با استفاده از روش هدفمند سهمیه ای انتخاب شدند. در بخش کمی نیز تعداد 324 نفر از مدیران، کارشناسان و کارکنان سازمان های ورزشی منتخب کشور به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل مصاحبه و پرسشنامه بود. در این پژوهش، فرآیند تجزیه و تحلیل داده های کیفی، طی سه مرحله کُدگذاری (باز، محوری و انتخابی) انجام گرفت و در بخش کمی نیز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) استفاده شد. نتایج تحلیل های کیفی نشان داد 6 مقوله محوری با عناوین (ویژگی های سازمانی، فراسازمانی، رفتاری، مدیریتی، دانشی و فناورانه) همراه با 23 مقوله فرعی در ایجاد سازمان ورزشی نوآور تأثیرگذار بودند. نتایج تحلیل های کمی نشان داد بین سازمان ورزشی نوآور با عملکرد سازمان های ورزشی (603/0=r، 001/0=p) و مؤلفه های آن یعنی منظر مشتری (759/0=r، 001/0=p)، منظر مالی (722/0=r، 001/0=p)، منظر فرایندهای داخلی (401/0=r، 001/0=p)، منظر یادگیری و رشد (449/0=r، 001/0=p) رابطه معناداری وجود دارد که این ارتباط مثبت و مستقیم است. سازمان های ورزشی که صرفاً با تکیه بر طرح ها، نقشه ها و رفتارهای معین و ثابت کار می کنند، یک نظام اجتماعی بسیار آسیب پذیرند، در حالی که نوآوری پنجره ای از فرصت های جدید به روی سازمان ها می گشاید و مزیت رقابتی پایدار را تضمین می کند که خود عاملی برای تضمین عملکرد سازمانی خواهد بود.

مقدمه: اثرات سودمند تمرین تناوبی شدید (HIIT) و نیز کوآنزیم Q10 در چاقی تأیید شده است. همچنین به تازگی اثرات پروتئین مورفوژنیک استخوان-6 (BMP-6) در متابولیسم گلوکز و بهبود چاقی گزارش شده است. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیرHIIT همراه با مکملدهی کوآنزیم Q10 بر رشدBMP-6 در موش های صحرایی نر چاق بود.روش پژوهش: 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در 6 گروه شامل 1) مرجع لاغر، 2) مرجع چاق، 3) کنترل چاق، 4) مکمل چاق، 5) تمرین چاق و 6) تمرین+مکمل چاق قرار گرفتند. گروه های مرجع لاغر و مرجع چاق در ابتدای مطالعه قربانی شدند. گروه های تمرینی به مدت 12 هفته تحت برنامهHIIT قرار گرفتند. 500 میلی گرم بر کیلوگرم مکمل کوآنزیم Q10 به موش های گروه های مکمل گاواژ شد. مقادیر BMP-6 در خون با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: مقادیر BMP-6 در گروه تمرین چاق نسبت به گروه مرجع لاغر کاهش(p<0.001) و نسبت به گروه کنترل چاق افزایش (p=0.032)، در گروه مکمل چاق نسبت به گروه مرجع لاغر کاهش (p<0.001) و نیز در گروه تمرین+مکمل چاق نسبت به گروه مرجع لاغر کاهش (p<0.001) معنی داری یافت. با این حال تفاوت معنی-داری بین سه گروه مکمل چاق، مرجع چاق و کنترل چاق مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: 12 هفته HIIT منجر به افزایش معنی دار مقادیر BMP-6 در نمونه های چاق می شود. با این حال تجویز کوآنزیم Q10 به تنهایی یا همراه با HIIT به مدت 12 هفته منجر به افزایش معنی دار مقادیر BMP-6 نمیشود.

مقدمه و هدف: آدیپوکین ها اعمال حیاتی زیادی را تنظیم می کنند و نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی مقاومت به انسولین، دیابت، اختلال در اندوتلیال عروقی و التهاب ایفا می کنند. فعالیت بدنی و مصرف گیاهان دارویی با خواص ضدالتهابی نیز یکی از پرکاربردترین روش ها برای کاهش عوارض دیابت نوع دو است. از این رو هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین HIIT و مکمل یاری کورکومین بر میزان آدیپونکتین و مقاومت انسولینی در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعه شبه جربی بود که به صورت تصادفی 40 نفر از بین 60 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سنی 0.13±36.5 و میانگین وزنی 3.53±89.6 کیلوگرم، ساکن شهرستان ارومیه در سال 1403-1402 انتخاب شدند. مشارکت کنندگان در مطالعه به صورت تصادفی ساده و در دو گروه همگن 20 نفری شامل: گروه تمرین مکمل و گروه تمرین دارونما تقسیم شدند. مداخله تمرینی سه جلسه در هفته و مصرف کورکومین روزانه 2100 میلی گرم در سه وعده 700 میلی گرمی به مدت 8 هفته انجام شد. قبل و بعد از تمرین شاخص های بیوشیمیایی و ترکیب بدنی اندازه گیری شد. نمونه های خونی در طی دو مرحله (پیش و پس آزمون) برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمایی جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و در سطح معنی داری 0.05 بررسی گردید. یافته ها: در گروه تمرین+ مکمل کورکومین، اثر تعاملی کورکومین و تمرین تناوبی شدید موجب افزایش آدیپونکتین (P=0.001)، کاهش مقاومت انسولینی (P=0.001)، کاهش انسولین (P=0.001)،  و کاهش معنی دار گلوکز (P=0.002) شد، در حالی که در گروه تمرین+دارونما این تغییرات معنی دار نبود.  بحث و نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان می دهد که انجام تمرینات تناوبی شدید به همراه مصرف کورکومین به عنوان یک روش غیرتهاجمی می تواند اثر مثبت و مهمی بر افزایش آدیپونکتین و کاهش مقاومت انسولینی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد.

مقدمه: مداخلات ذهن آگاهی و تصویر سازی به عنوان شکلی از اموزش های ذهنی اثر فزاینده ای بر عملکرد روانی و ورزشی ورزشکاران دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، از بین کلیه ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش در استان های همدان و زنجان، به صورت در دسترس 30 سوارکار بزرگسال حرفه ای (دامنه سنی 22 تا 40 سال) برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تصویرسازی ذهنی، تمرین ذهن آگاهی و کنترل قرار گرفتند. در مراحل پیش آزمون و پس آزمون شرکت کنندگان در ابتدا به تکمیل نسخه فارسی سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-2 پرداختند، سپس عملکرد پرش شرکت کنندگان در مسابقه ای شبیه سازی شده توسط هیات داوران اندازه گیری شد. مرحله مداخله در 6 هفته انجام گرفت که گروه های تمرینی به مداخلات مورد نظر پرداختند. داده ها با استفاده از آزمون های تی وابسته، تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) و چند متغیره (مانکوا) تحلیل شد.نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر عملکرد ورزشی (P=0.025)، اضطراب جسمانی (P=0.030)، اضطراب شناختی(P=0.015) و اعتماد به نفس (P=0.0001) تاثیر معناداری دارد. هم چنین اموزش تصویر سازی بر عملکرد ورزشی(P=0.039)، اضطراب جسمانی(P=0.016)، اضطراب شناختی(P=0.033) و اعتماد به نفس(P=0.033) تاثیر معناداری دارد. دیگر نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین اثر اموزش ذهن اگاهی و تصویرسازی ذهنی در اضطراب، اعتماد به نفس و عملکرد ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش بود (P<0.05).

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دوسویه در افراد سالمند بود.روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی 7/40± 68/5 سال به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت کنندگان در مرحله پیش آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته میخ پردو، چابکی اکانر و تخته میخ پردو در آینه را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. سپس یکی از تکالیف را شش بار با دست برتر تمرین و در نهایت در مرحله پس آزمون و یادداری نیز تکلیف را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. بین پس آزمون و یادداری تکلیف اول تا شروع تمرین تکلیف دوم یک هفته فاصله بود. زمان انجام هر تکلیف نسبت به زمان انجام تکلیف در پیش آزمون نرمال سازی و درصد پیشرفت نسبت به این وضعیت در تکرارهای مختلف محاسبه شد. به منظور تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (0/05≥P).یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد طی مرحله پس آزمون و یادداری تفاوت معناداری در میزان پیشرفت دست غیربرتر در اجرای مهارت انگشتی با پیچیدگی مختلف بین آزمون پردو و پردو در آینه و همچنین بین آزمون پردو و اکانر، وجود داشت. همچنین بین کل زمان تمرین و میزان پیشرفت دست غیربرتر در تکلیف پردو و بین میزان پیشرفت دست برتر و غیربرتر در آزمون پردو و پردو در آینه همبستگی معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد در افراد مسن سازوکار های جبرانی عامل ایجاد انتقال دوسویه در تکالیف پیچیده اند.