مشارکت با خانواده

هدف از تحقیق حاضر تاثیر 8 هفته تمرینات ورزشی خانواده محور بر میزان سرزندگی ذهنی و شادکامی خانواده ها میباشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها نیمهتجربی میباشد که آزمودنیها به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند، ابزار گردآوری دادهها شامل دو پرسشنامه مربوط به شادکامی آکسفورد )1181( و پرسشنامه سرزندگی ذهنی رایان و همکاران )1111( بود که مطابق جامعه هدف تغیراتی درآنها ایجاد شد و روایی آن به تایید اساتید دانشگاهی رسید. این پژوهش در شهر تهران انجام شد. جامعه آماری شامل دو قسمت می باشد، یک گروه شامل افرادی بود که بصورت انفرادی اقدام به تمرینات ورزشی میکردند و گروه دوم شامل افرادی است که بصورت جمعی با خانواده های خود به ورزش رفته و فعالیت ورزشی با خانواده خود انجام میدادند که به صورت نمونه گیری در دسترس 22 نفر از آنان در گروه کنترل و 22 نفر از افراد در گروه آزمایش تقسیم شدند. از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف جهت بررسی توزیع طبیعی دادهها استفاده شد. برای بررسی تجانس واریانس از آزمون لون و جهت تجزیهوتحلیل دادهها و مقایسه میانگین گروههای آزمودنی از آزمون تحلیل کوواریانس به کمک نرمافزار SPSS نسخه 22 استفاده گردید. بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس بهدستآمده از مقایسه دو گروه مربوط به ورزش به صورت انفرادی و ورزش همراه با خانواده، میتوان بیان نمود که تمرینات ورزشی همراه با خانواده، اثر بیشتر و معنادارتری را نسبت به تمرینات انفرادی بر شادکامی و سرزندگی افراد دارد؛ بنابراین پیشنهاد میگردد که دولت ها و همچنین مدیران سازمانهای ورزشی در راستای گسترش تمرینات ورزشی به شیوه خانواده محور توجه بیشتری داشته باشند و با افزایش زیرساخت های الزم جهت حضور افراد به همراه اعضای خانواده خود در سالن ها و اماکن وزشی سبب افزایش روحیه بیشتر و همچنین ارتقاء شادکامی و سرزندگی بیشتر افراد جامعه گردند