فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۲۰ مورد از کل ۱٬۰۱۵ مورد.
حوزههای تخصصی:
مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین پرتاب دارت با دست غیربرتر بر درصد انتقال دقت پرتاب دارت، تغییرپذیری و هماهنگی حرکتی دست برتر بود.روش پژوهش: در یک طرح نیمه تجربی، 24 دانشجوی واجد شرایط به صورت تصادفی در گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی طی 12 جلسه در پنج دست کوشش 10 تایی، پرتاب دارت با دست غیربرتر را انجام دادند و گروه کنترل تمرینی نداشتند. برای بررسی هماهنگی و تغییرپذیری اندام در پیش و پس آزمون از دستگاه IMU Noraxon و برای اندازه گیری دقت از معیار خطای شعاعی استفاده شد. داده های تغییرپذیری و هماهنگی با مدل برنامه نویسی SPM در محیط متلب و از آنالیز واریانس با اندازه های تکراری دوعاملی برای بررسی داده های رفتار در سطح معنا داری 0/05 استفاده شد. یافته ها: خطای شعاعی کاهش معنا دار 27 درصدی داشت (0/002=P) و تغییرپذیری حرکتی دست برتر در بازه 20 تا 50 درصدی حرکت پس از تمرین کاهش معنا داری را نشان داد (0/05>P)؛ اما هماهنگی حرکتی در گروه تجربی پس از جلسات تمرین تفاوت معنا داری نداشت (0/05 <P). در نتیجه درصد انتقال دقت پرتاب دارت در گروه تجربی افزایش یافت.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق، انتقال از اندام غیربرتر به اندام برتر را نشان داد. دقت پرتاب دارت در دست برتر افزایش یافت که با کاهش در میزان تغییرپذیری حرکتی دست برتر آزمودنی ها همراه بود. بنابراین به مربیان و تراپیست ها توصیه می شود در صورت آسیب اندام برتر با تمرین اندام غیربرتر از افت عملکرد افراد جلوگیری کنند.
تأثیر مداخله تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی پلاژی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی پلاژی بود.روش پژوهش: 20 پسر مبتلا به فلج مغزی با دامنه سنی7-12 سال بر اساس نمونه گیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ایکس باکس 360 (مایکروسافت، نیویورک، ایالت متحده) به عنوان ابزار درمانی جهت مداخلات واقعیت مجازی استفاده شد. برای اندازه گیری حس وضعیت مفصل آرنج از دستگاه ژیروسکوپ استفاده شد. گروه تجربی در برنامه های واقعیت مجازی شرکت کردند، اما گروه کنترل برنامه های درمانی سنتی خود را ادامه دادند. از آزمون های آماری t مستقل و وابسته در سطح P<0.05 با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 18 استفاده شد.یافته ها: در مرحله پیش آزمون تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در حس وضعیت مفصل وجود نداشت (t=0.07, df=18, p=0.944). در مرحله پس آزمون، تمرینات مجازی به نمرات بهتر گروه تجربی منجر شد (t=2.3, df = 18, p=0.03). بر اساس نتایج آزمون t وابسته تمرینات مجازی سبب بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل آزمودنی ها در گروه تجربی شد (t=4.061, df = 9, p=0.003).نتیجه گیری: از واقعیت مجازی می توان به عنوان روش درمانی مناسب در بهبود حس عمقی کودکان فلج مغزی همی پلاژی استفاده کرد. این نوع درمان بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل کودکان فلج مغزی همی پلاژی به دنبال داشت، زیرا به آنها اجازه می داد تا در معرض تجاربی قرار بگیرند که در شرایط معمول برای آنها دشوار یا خطرناک بود.
نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه والیبال به روش مشارکتی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه به روش مشارکتی انجام شد.روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است که ۴۸ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول ، بصورت در دسترس انتخاب شدند و در یکی از چهار گروه: سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی پایین /بالا و سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین/بالا قرار گرفتند. آزمودنی ها پس از پیش آزمون و گذراندن دوره در محیط آموزشی با بکارگیری الگوی یادگیری مشارکتی ، در آزمون یادداری فوری ، یادداری و انتقال شرکت کردند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های سبک های یادگیری کلب، هوش هیجانی گلمن و آزمون والیبال فرنچ – کوپر بود. در تجزیه و تحلیل داده ها در قسمت آمار توصیفی ، میانگین و انحراف استاندارد و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و مرکب (4×4) درسطح معناداری 0/05 استفاده شد.یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که بین میزان یادداری فوری ، یادداری و انتقال مهارت پنجه والیبال به روش مشارکتی در افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا با هوش هیجانی بالا و پایین تفاوت معناداری وجود دارد؛طوری که در مراحل یادداری فوری ، یادداری و انتقال گروه دارای سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی بالا، بالاترین و گروه دارای سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین، پایین ترین امتیاز را کسب کردند.نتیجه گیری: توجه به نقش سبک های یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در آموزش مهارت پنجه اهمیت دارد. به علاوه بنظر می رسد الگوی یادگیری مشارکتی روش مناسبی برای استفاده در ساعات ورزش محسوب می گردد.
تأثیر تداخل زمینه ای بر دقت فضایی و برنامه ریزی مجدد حرکتی تکلیف حرکتی متوالی در افراد مبتلا به پارکینسون(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: از اهداف تحقیقات ایجاد محیط یادگیری است که بتواند یادگیری را افزایش دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای بر دقت فضایی و برنامه ریزی مجدد حرکتی تکلیف حرکتی متوالی در افراد مبتلا به پارکینسون است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است و طرح پژوهش پیش آزمون - پس آزمون است. 64 نفر از افراد مبتلا به پارکینسون ( میانگین سنی= 3 ± 93/62 سال) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه مساوی (16 نفری) شامل قالبی- تشابه زیاد/ قالبی- تشابه کم/ تصادفی-تشابه بالا/ و تصادفی- تشابه کم تقسیم شدند. شرکت کننده ها180کوشش ( 12 بلوک 15 کوششی) برای سه تکلیف حرکتی متوالی انجام دادند. خطای اجرای الگوهای حرکتی در همه مراحل محاسبه شد. در مرحله اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب دو (تداخل زمینه ای) × دو (تشابه توالی) × 11 (بلوک های اکتساب)، مراحل یادداری از تحلیل واریانس دو (تداخل زمینه ای) × دو (تشابه توالی) × سه (مرحله)، آزمون انتقال و برنامه ریزی مجدد از طرح تحلیل واریانس دوطرفه دو (تداخل زمینه ای) × دو (تشابه توالی) در سطح 0/05 تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد در مرحله اکتساب گروه قالبی- تشابه بالا عملکرد بهتری داشتند و اثر تعاملی گروه و تشابه توالی در مراحل یادداری و انتقال معنادار نبود، در مرحله برنامه ریزی مجدد نیز گروه تصادفی - تشابه بالا بهتر بودند.نتیجه گیری: طبق فرضیه بسط تمرین تصادفی قدرت بازنمایی حافظه را افزایش می دهد و پردازش عمیق تری را در حافظه شکل دهد.
تاثیر تمرینات هوازی با حجم های متفاوت بر BDNF کودکان اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۳ شماره ۵۵
131 - 144
حوزههای تخصصی:
هدف از مطالعه حاضر تاثیر یک دوره تمرینات هوازی با حجم های متفاوت بر BDNF کودکان اوتیسم بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 36 کودک 7 تا 10 ساله دچار اختلال اوتیسم شهر تهران به صورت در دسترس برای شرکت در مطالعه حاضر، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تمرینات هوازی با حجم بالا، تمرینات هوازی با حجم پایین و کنترل قرار گرفتند. مطالعه شامل مراحل پیش آزمون، مداخله و پس آزمون بود. 24 ساعت قبل و بعد از شروع تمرینات در مرحله پیش آزمون و پس آزمون از شرکت کنندگان به صورت ناشتا خونگیری به عمل آمد. مرحله مداخله به مدت پانزده هفته و هر هفته 5 جلسه به طول انجام یافت که گروه های مربوطه به تمرینات مربوطه پرداختند و گروه کنترل به اجرای فعالیت های معمول و روزانه خود پرداختند. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات هوازی با حجم بالا بر افزایش BDNF کودکان اوتیسم تاثیر معنی داری دارد؛ در حالیکه تمرینات هوازی با حجم پایین بر BDNF کودکان اوتیسم تاثیر معنی داری ندارد. به طور کلی نتایج مطالعه حاضر بر اهمیت حجم تمرینات هوازی بر BDNF کودکان اوتیسم تاکید دارد.
اثر تمرین های یوگا بر تکانشگری و تصمیم گیری پرخطر در مردان جوان مجرم(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۳ شماره ۵۵
145 - 158
حوزههای تخصصی:
ادبیات گسترده ای از تکانشگری به عنوان یک عامل خطر مهم در وقوع جرم حمایت می کند. جوانانی که تکانشگری بیشتری دارند، ممکن است رفتارهای خطرناکی از خود نشان دهند. در این مطالعه، تأثیر یک برنامه ی هشت هفته ای یوگا بر میزان تکانشگری و خطر پذیری مردان جوان مجرم بررسی شده است. 61 مرد جوان مجرم به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت هشت هفته در برنامه ی توانبخشی معمول به علاوه تمرین های یوگا و گروه کنترل فقط در برنامه ی توان بخشی معمول شرکت کردند. دو گروه در ابتدای مطالعه و همچنین پس از 10 هفته با استفاده از آزمون برو/نرو و تکلیف قمار IOWA مورد ارزیابی قرار گرفتند. دو گروه از نظر ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معنی داری نداشتند. آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی عملکرد بهتری را برای گروه مداخله در تمامی خرده مقیاس های آزمون های قمار برو/ نرو و IOWA در مراحل بعد از مداخله و قبل و بعد از مداخله نشان دادند. میانگین زمان واکنش در آزمون برو-نرو و میانگین زمان کل تکلیف قمار آیوا در گروه مداخله پس از مداخله به میزان قابل توجهی افزایش یافت. نتایج نشان داد برنامه ی مداخله ی یوگا می تواند برای کاهش تکانشگری و تصمیم گیری پرخطر در مردان جوان مجرم سودمند باشد.
اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دوسویه در افراد سالمند(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دوسویه در افراد سالمند بود.روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی 7/40± 68/5 سال به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت کنندگان در مرحله پیش آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته میخ پردو، چابکی اکانر و تخته میخ پردو در آینه را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. سپس یکی از تکالیف را شش بار با دست برتر تمرین و در نهایت در مرحله پس آزمون و یادداری نیز تکلیف را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. بین پس آزمون و یادداری تکلیف اول تا شروع تمرین تکلیف دوم یک هفته فاصله بود. زمان انجام هر تکلیف نسبت به زمان انجام تکلیف در پیش آزمون نرمال سازی و درصد پیشرفت نسبت به این وضعیت در تکرارهای مختلف محاسبه شد. به منظور تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (0/05≥P).یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد طی مرحله پس آزمون و یادداری تفاوت معناداری در میزان پیشرفت دست غیربرتر در اجرای مهارت انگشتی با پیچیدگی مختلف بین آزمون پردو و پردو در آینه و همچنین بین آزمون پردو و اکانر، وجود داشت. همچنین بین کل زمان تمرین و میزان پیشرفت دست غیربرتر در تکلیف پردو و بین میزان پیشرفت دست برتر و غیربرتر در آزمون پردو و پردو در آینه همبستگی معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد در افراد مسن سازوکار های جبرانی عامل ایجاد انتقال دوسویه در تکالیف پیچیده اند.
تأثیر تحریک جریان مستقیم جمجمه ای و الگودهی با نقاط روشن بر اجرای مهارت پرتاب آزاد در بسکتبالیست های ماهر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۳ شماره ۵۵
17 - 34
حوزههای تخصصی:
در حیطه مهارت های حرکتی و ورزشی، اثر تحریک جریان مستقیم جمجمه ای (tDCS) در جنبه های توصیفی و آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است و لازم است اثر این شیوه مداخله بر مهارت های واقعی ورزشی مورد مطالعه قرار گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر tDCS آندی بر اجرای مهارت پرتاب آزاد در بسکتبالیست های ماهر بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، مداخله، پس آزمون و پیگیری است. شرکت کنندگان 26 نفر بسکتبالیست پسر ماهر بودند که به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و شم تقسیم شدند و به تعداد سه جلسه در سه روز متوالی تحت مداخله قرار گرفتند. هردو گروه، ابتدا الگوی نورانی مهارت پرتاب آزاد بسکتبال مربوط به دو بازیکن تیم ملی را مشاهده می کردند. سپس گروه تجربی به مدت 20 دقیقه تحت tDCS از روی جمجمه بر قشر پیش حرکتی قرار گرفتند و گروه شم تحریک ساختگی دریافت نمودند. پس از مداخله، شرکت کنندگان هر دو گروه به اجرای مهارت ملاک پرداختند. پس آزمون و پیگیری به ترتیب پس از یک و هفت روز پس از مداخله گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط دو عاملی، t مستقل و t همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد که tDCS تفاوت اجرای بین گروهی در مرحله مداخله را نشان نداد اما در مرحله آزمون باعث بهبود اجرای مهارت در گروه تجربی در برابر گروه شم شد. یافته های ما نشان می دهد که tDCS ممکن است به عنوان مداخله مفید برای بهبود اجرای مهارت پرتاب آزاد در بسکتبال مورد توجه قرار گیرد.
تأثیر ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: مداخلات ذهن آگاهی و تصویر سازی به عنوان شکلی از اموزش های ذهنی اثر فزاینده ای بر عملکرد روانی و ورزشی ورزشکاران دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، از بین کلیه ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش در استان های همدان و زنجان، به صورت در دسترس 30 سوارکار بزرگسال حرفه ای (دامنه سنی 22 تا 40 سال) برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تصویرسازی ذهنی، تمرین ذهن آگاهی و کنترل قرار گرفتند. در مراحل پیش آزمون و پس آزمون شرکت کنندگان در ابتدا به تکمیل نسخه فارسی سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-2 پرداختند، سپس عملکرد پرش شرکت کنندگان در مسابقه ای شبیه سازی شده توسط هیات داوران اندازه گیری شد. مرحله مداخله در 6 هفته انجام گرفت که گروه های تمرینی به مداخلات مورد نظر پرداختند. داده ها با استفاده از آزمون های تی وابسته، تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) و چند متغیره (مانکوا) تحلیل شد.نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر عملکرد ورزشی (P=0.025)، اضطراب جسمانی (P=0.030)، اضطراب شناختی(P=0.015) و اعتماد به نفس (P=0.0001) تاثیر معناداری دارد. هم چنین اموزش تصویر سازی بر عملکرد ورزشی(P=0.039)، اضطراب جسمانی(P=0.016)، اضطراب شناختی(P=0.033) و اعتماد به نفس(P=0.033) تاثیر معناداری دارد. دیگر نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین اثر اموزش ذهن اگاهی و تصویرسازی ذهنی در اضطراب، اعتماد به نفس و عملکرد ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش بود (P<0.05).
مقایسه اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت های بسکتبال دانش آموزان 10 تا 12 ساله(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: دستکاری و کنترل محیط، به بهبود مهارت های حرکتی، افزایش مشارکت ورزشی و مشارکت اجتماعی فعال تر منجر می شود. این عوامل به نوبه خود شایستگی جسمانی و حرکتی را افزایش می دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت های بسکتبال دانش آموزان 10 تا 12 ساله بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر 10 تا 12 ساله شهر میبد بود که 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری، شامل گروه های تمرین سنتی، تمرین TGFU و کنترل تقسیم شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه انگیزه مشارکت ورزشی، پرسشنامه ادراک شایستگی، آزمون های دریبل کنترلی و پاس بسکتبال ایفرد استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکوا) و آزمون تعقیبی بنفرونی، در سطح معناداری 0/05≥P استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که شایستگی ادراک شده (جسمانی، شناختی و اجتماعی)، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت های بسکتبال (پاس و دریبل) در گروه سنتی و TGFU نسبت به گروه کنترل بهتر بود (0/05≥P). همچنین این نتایج در گروه TGFU به طور معنا داری نسبت به گروه سنتی بیشتر بود (0/05≥P).نتیجه گیری: معلمان و مربیان می توانند برای افزایش مشارکت در ورزش و بهبود شایستگی های دانش آموزان و همچنین فراهم کردن تجربه یادگیری جذاب و انگیزشی برای دانش آموزان از شیوه آموزش TGFU استفاده کنند.
مقایسه اثر تمرینات بینایی ورزشی و تمرینات چشم ساکن در تصمیم گیری، رفتار خیرگی و یادگیری سرویس تنیس بازان مبتدی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: با آغاز تحقیقات در مورد ارتباط بین مهارت های بینایی با عملکرد ورزشی، ایده تمرینات بینایی برای ارائه مزیت به ورزشکاران در گام بعدی منطقی بود. بنابراین تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر تمرینات بینایی ورزشی و تمرینات چشم ساکن در تصمیم گیری، رفتار خیرگی و یادگیری سرویس تنیس بازان مبتدی انجام گرفت.روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح ترکیبی (درون گروهی-بین گروهی) انجام گرفت، 30 تنیس باز مرد مبتدی مجموعه خانه اصفهان شهر اصفهان با دامنه سنی 20 تا 30 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند و در 2 گروه 15 نفری تمرین چشم ساکن و تمرین بینایی ورزشی قرار گرفتند. در مراحل پیش آزمون شرکت کنندگان اقدام به اجرای 12 سرویس تنیس کردند که رفتار خیرگی (چشم ساکن) شرکت کنندگان در حین عمل نیز اندازه گیری شد. همچنین توسط دوربین گوپرو عملکرد سرویس شرکت کنندگان ضبط شد. سپس گروه های تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه به اجرای تمرینات موردنظر پرداختند. پس از پایان 24 جلسه تمرین مرحله پس آزمون، و دو هفته پس از آخرین جلسه مرحله یادداری اجرا شد. داده های به دست آمده از طریق آزمون تحلیل واریانس مرکب تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن در مقایسه با تمرینات بینایی ورزشی سبب بهبود بهتر اجرا و یادگیری سرویس تنیس، افزایش بیشتر طول دوره چشم ساکن و تصمیم گیری بهتری شد (0/05>P).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بر اثربخشی تمرینات چشم ساکن در مقایسه با تمرینات بینایی ورزشی در مهارت های حرکتی و ادراکی- شناختی تأکید دارد.
تاثیر تمرینات هوازی، واقعیت مجازی و تکالیف دو گانه بر عملکرد حرکتی و افسردگی بیماران ام. اس. افسرده(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۳ شماره ۵۵
35 - 54
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با بررسی تاثیر تمرینات هوازی، واقعیت مجازی و تکالیف دوگانه بر عملکرد حرکتی و افسردگی بیماران ام اس افسرده انجام شد. 48 زن مبتلا به ام اس با میانگین سنی 21/8 ±13/42 در این تحقیق شرکت کرده و به صورت تصادفی به سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی به مدت هشت هفته و هر هفته دو جلسه به تمرینات هوازی پرداختند و گروه واقعیت مجازی در محیط مجازی و گروه تکالیف دوگانه به صورت همزمان با استفاده از تمرین هوازی و واقعیت مجازی تحت مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل نیز فعالیت های روزمره خود را ادامه داد. از پرسشنامه افسردگی بک، تست تعادل رسیدن عملکردی و ده متر راه رفتن در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد راه رفتن، تعادل و افسردگی در گروه های تمرین از پیش آزمون تا پس آزمون بهبود معنی داری یافت (05/0≥P). برای مقایسه راه رفتن و تعادل در گروه های تحقیق از آزمون کوواریانس استفاده شد و نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون راه رفتن، تعادل و افسردگی در گروه های تحقیق تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≥P). نتایج آزمون بونفرونی نیز نشان داد که در متغیر راه رفتن، تعادل و افسردگی بین گروه تکالیف دوگانه با گروه هوازی و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≥P). در نهایت نتایج تأیید می کند که تکالیف دوگانه بیشتر از تمرینات هوازی و واقعیت مجازی منجر به بهبود تعادل و راه رفتن و افسردگی زنان ام. اس. افسرده می شود و این تمرینات می تواند مداخله مناسبی برای بهبود عملکرد حرکتی و افسردگی این افراد باشد.
مقایسه برخی شاخص های پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقه افتادن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجه عوامل بسیاری رخ می دهد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقه افتادن بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی مقایسه ای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنه سنی 60 تا 70 سال تبریز به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به دو گروه با و بدون سابقه افتادن تقسیم شدند. سابقه زمین خوردن داوطلبان توسط پرسشنامه سابقه افتادن سنجیده شد. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون های شارپند رومبرگ و زمان برخاستن و راه رفتن زمان دار ارزیابی شد. سرعت راه رفتن با آزمون 10 متر راه رفتن، ثبات مرکزی با آزمون مک گیل و انحنای ستون فقرات با خط کش منعطف ارزیابی شد. برای مقایسه میانگین متغیرها در دو گروه از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین شاخص های تعادل ایستا و پویا، انحنای ستون فقرات کمری، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین شاخص انحنای ستون فقرات پشتی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توسعه و بهبود شاخص های تعادل، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در افراد با سابقه افتادن ضروری به نظر می رسد.
تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان (PSRS-AA)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: واکنش پذیری به استرس زمینه ساز تفاوت های فردی در پاسخ های ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیت های استرس زا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنش پذیری به استرس و تبعات آن، محاسبه فیزیولوژیکی مرسومِ واکنش پذیری زمان بر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونه آماری 290 نفر از ورزشکاران (130 دختر و 160 پسر) رشته های ورزشی مختلف با دامنه سنی 12 تا 20 سال بودند که با روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی ساز پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان و ابعاد آن بالای0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به دست آمد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.
تأثیر آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن بر مهارت های حرکتی بنیادی و کارکردهای اجرایی کودکان دارای محرومیت اقتصادی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: شناسایی چارچوب های نظری و مؤلفه های مداخلاتی در جوامع محروم از نظر اقتصادی- اجتماعی به منظور ارتقای سطح عملکرد آنها در جنبه های مختلف رشدی می تواند مؤثر باشد؛ بنابراین نیاز به بررسی ادبیات جدیدتر که اثربخشی مداخلات را گزارش می کنند، برای افرادی که در مناطق محروم اقتصادی-اجتماعی زندگی می کنند، وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن بر مهارت های حرکتی بنیادی و کارکردهای اجرایی کودکان دارای محرومیت اقتصادی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و از نظر هدف کاربردی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. بدین منظور 30 نفر از کودکان 7-9 سال مناطق محروم شهرستان کهنوج به طور تصادفی به دو گروه رویکرد غیرخطی (آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن ) و خطی تقسیم شدند و به مدت هشت هفته تحت آموزش قرار گرفتند. پیش و پس از هشت هفته نمرات آزمون رشد حرکتی درشت-2 و پرسشنامه کارکردهای اجرایی جمع آوری شد.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که روش آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن تأثیر بیشتری بر خرده مقیاس های مهارت های حرکتی پایه و کارکردهای اجرایی کودکان کم توان اقتصادی نسبت به رویکرد خطی دارد (0/05≥P).نتیجه گیری: درگیر شدن در فعالیت های شناختی در روش آموزش مبتنی بر بازی برای فهمیدن موجب بهبود مهارت های حرکتی و کارکردهای اجرایی می شود.
اثر زمان بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری شوت بسکتبال در افراد نوآموز(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر زمان بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش پژوهش: 36 دانشجوی نوآموز در مهارت های بسکتبال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائه بازخورد، بعد از ارائه بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. مربی پس از هر سه کوشش یک بازخورد درباره شیوه اجرای مهارت به نوآموزان می داد. در گروه تجربی اول، به نوآموزان آموزش داده شد تا از خودگویی راهبردی پس از اتمام سه کوشش تمرینی و پیش از ارائه بازخورد برای شناسایی خطا استفاده کنند؛ به گروه تجربی دوم، از نوآموزان خواسته شد که از خودگویی راهبردی پس از ارائه بازخورد برای اصلاح خطاها استفاده کنند و در گروه کنترل، تمرینات و بازخورد داده شد، اما خودگویی ارائه نشد. در نهایت، دو هفته پس از پایان مداخله آزمون یادداری برگزار شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس دوعاملی در مرحله اکتساب نشان داد که اثر اصلی جلسات (0/000=P) و گروه (0/024=P) بر عملکرد شوت بسکتبال معنی دار بود. همچنین، اثر تعاملی جلسات و گروه بر عملکرد شوت بسکتبال معنا دار بود (0/001=P). در نهایت، خودگویی پیش از ارائه بازخورد نسبت به بعد از بازخورد به بهبود یادگیری مهارت شوت بسکتبال منجر شد (0/007=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد خودگویی راهبردی در قبل از ارائه بازخورد به دلیل توجه بر شناسایی خطا و استفاده از بازخورد مربی درباره نحوه اصلاح خطاها برای یادگیری پرتاب بسکتبال مفید است.
ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی آزمون مهارت های بینایی- حرکتی ویرایش سوم در کودکان نارس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات بینایی-حرکتی در بین کودکان نارس و اهمیت مهارت های بینایی-حرکتی در انجام تکالیف روزمره، نیاز به ابزاری پایا و روا برای اندازه گیری این مهارت ها در این افراد، احساس می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی آزمون بینایی-حرکتی ویرایش سوم (3-TVMS) در کودکان نارس بود.روش پژوهش: بدین منظور از بین دانش آموزان 7 تا 12 ساله سراسر کشور به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، 2100 نفر انتخاب شدند. از این میان 376 کودک نارس که هنگام تولد کمتر از هشت ماه یا با وزن بسیار کم (1500 گرم) بودند، وارد تحقیق شدند. ابزار اندازه گیری نسخه فارسی3-TVMS بود که در دو مرحله، به فاصله سه هفته روی نمونه های تحقیق اجرا شد. همچنین آزمون بندر گشتالت در مرحله اول روی آزمودنی ها اجرا شد. از روش آلفای کرونباخ به منظور تعیین همسانی درونی یا پایایی درونی و از روش ضریب همبستگی درون طبقه ای برای تعیین پایایی زمانی و از تحلیل واریانس یکراهه برای تعیین روایی سازه و تفاوت بین گروه ها استفاده شد. همچنین برای بررسی روایی همگرا از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها: نتایج این تحقیق حاکی از روایی مناسب3-TVMS برای تمامی گروه های سنی 7 تا 12 سال در کودکان نارس است. همچنین نتایج حاکی از همسانی درونی مطلوب و قابل قبول و پایایی زمانی یا تکرارپذیری این آزمون است.نتیجه گیری: 3-TVMS دارای روایی و پایایی مناسب به منظور غربالگری و شناسایی کودکان نارس مبتلا به اختلال مهارت های بینایی-حرکتی است.
پیامدهای آموزش خطی و غیرخطی در یادگیری مهارت های حرکتی و ورزشی: مطالعه مروری نظام مند(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۳ شماره ۵۵
75 - 108
حوزههای تخصصی:
هدف این پژوهش مرور مطالعات انجام شده در ایران روی پیامدهای یادگیری مهارت های حرکتی و ورزشی براساس روش های آموزش خطی و غیرخطی بود. برای ترکیب کیفی ادبیات پژوهشی از روش مرور نظام مند براساس خط مشیء های نسخه 2020 بیانیه پریزما استفاده شد. جستجو با استفاده از 26 عبارت از سه منبع اطلاعاتی (سامانه نشریات علمی ایران، پایگاه مجلات تخصصی نور و گوگل اسکولار) در بازه زمانی سال 2000 تا 2022 میلادی انجام شد و در مجموع، 2086 رکورد در جستجوی اولیه حاصل شد. پس از بررسی عناوین، چکیده ها، حذف رکوردهای تکراری، بررسی متن کامل مقالات و بررسی معیارهای ورود و خروج، در نهایت 26 مقاله واجد شرایط انتخاب گردید. در مجموع، 88 درصد مطالعات مربوط به پنج سال اخیر بودند و 1008 نفر در آنها شرکت داشتند (41 درصد پسر). بیشتر مطالعات در زمینه تربیت بدنی مدارس (58 درصد) روی آموزش نُه گونه مهارت حرکتی- ورزشی متمرکز داشته و پیامدهای جسمی- حرکتی و ورزشی (80 درصد)، شناختی (19 درصد) و عاطفی (42 درصد) در آنها بررسی شده است. بجز چند مطالعه ناهمخوان، در بیشتر مطالعات، روش های آموزش غیرخطی از جمله رویکرد دانش آموز محور، مدل آموزش ورزش، یادگیری مشارکتی، رویکرد هدایت شده با محدودگرها و رویکردهای مبتنی بر بازی (مدل آموزش بازی برای فهمیدن، رویکرد بازی های تاکتیکی، حس بازی، تمرین بازی، آموزش بازی های موقعیتی) در ایجاد پیامدهای مثبت یادگیری اثربخشی تر از روش های آموزش خطی بودند. براساس یافته های مرور نظام مند حاضر، ملاحظات روش شناسی و مسیرهای آتی برای پژوهش روی روش های آموزش مهارت های حرکتی و ورزشی مورد بحث قرار می گیرند.
روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه عملکرد ادراک شده در ورزش های تیمی (PPTSQ)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: معیارهای عینی به منظور سنجش عملکرد به رغم محدودیت های ذاتی در رشد، یادگیری حرکتی و روانشناسی ورزش به طور گسترده استفاده می شوند. با توجه به محدودیت ابزارهای ارزیابی عملکرد در ورزش های تیمی، هدف پژوهش تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه عملکرد ادراک شده در ورزش های تیمی (PPTSQ) بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات زمینه یابی بود. نمونه آماری 100 نفر از ورزشکاران حرفه ای (52 زن و 48 مرد) رشته های ورزشی تیمی 18 تا 32 ساله بودند که به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید شد و در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار لیزرل نسخه 8/8 انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که مدل مرتبه اول از نظر شاخص های آماری (0/079=RMSEA) برازش دارد که گواه روایی سازه این پرسشنامه به فارسی است. مدل مرتبه دوم نیز روایی مؤلفه های سازنده این پرسشنامه را تأیید کرد (0/073=RMSEA). ضریب آلفای کرونباخ (0/92=α) و همبستگی درونی آزمون مجدد (0/92=α) گواه پایایی پرسشنامه بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی پرسشنامه عملکرد ادراک شده در ورزش های تیمی از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.
روان سنجی مقیاس مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش آموزان در حوزه تربیت بدنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: مسئولیت پذیری و داشتن رفتار مسئولانه هدف بسیاری از معلمان است که تلاش می کنند دانش آموزان به این امر مهم دست یابند تا در آینده شاهد دانش آموزان مسئولیت پذیر باشند. با توجه به اهمیت این مسئله به ویژه در حوزه تربیت بدنی، پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجی پرسشنامه مسئولیت پذیری در تربیت بدنی انجام گرفت.روش پژوهش: ابتدا ابزار مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش آموزان (SRIPES) به زبان فارسی ترجمه شد تا اعتبار و پایایی آن محاسبه و اعتبار سازه گزارش شود. در مرحله اجرا، توزیع پرسشنامه ها در دو مرحله انجام گرفت؛ در مرحله اول پرسشنامه به منظور تحلیل عامل اکتشافی و در مرحله دوم پرسشنامه ها به منظور تحلیل عامل تأییدی و روایی همگرا در اختیار دانش آموزان قرار گرفت. در این پژوهش از بین 500 دانش آموز پایه پنجم و ششم دختر و پسر، 400 نفر (250 دختر و 150پسر) از دانش آموزان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.یافته ها: «تلاش»، «پیروی از قوانین کلاس» و «خودراهبری (خودمدیریتی)» بیشترین اثر را بر سازه رفتار مسئولانه داشته اند. پایایی پژوهش نیز 0/7 ارزیابی شد که مطلوب است.نتیجه گیری: در تحلیل عاملی اکتشافی شش عامل شناسایی شد. گویه های (۱,7,13,9) به مؤلفه تلاش، (2،8،14،20) به مؤلفه خودراهبری (خودهدایتی) (3،9،21،25)، به پیروی از قوانین کلاس (4،10،16،22،15)، به احترام گذاشتن به دیگران (5،11،17،23،26) به کمک به دیگران و (6،12،18،24) به همکاری (مشارکت) اشاره دارند. تحلیل عاملی تأییدی نیز این ساختار شش عاملی را تأیید کرد. با استفاده از این ابزار می توان مسئولیت پذیری را در دانش آموزان دختر و پسر بررسی کرد.