غلامرضا نوروزی

مقدمه: تغییر کینماتیک طبیعی کتف و ریتم اسکپولا-همورال منجر به ایجاد دیسکنزی کتف می گردد. دیسکنزی کتف، بعنوان وضعیت و حرکت غیرطبیعی کتف تعریف می شود. شیوع بالای دیسکنزی کتف در بین والیبالیست ها و همچنین نقص عملکرد عضلانی ناشی از آن در این ورزشکاران باعث شده است که تحقیق حاضر در پی بررسی قدرت ایزوکنتیک چرخاننده-های داخلی و خارجی شانه برتر والیبالیست های با و بدون دیسکنزی باشد. روش کار: 30 والیبالیست 18 تا 25 ساله با تجربه بازی در یکی از سه لیگ برتر کشور (لیگ برتر، لیگ دسته یک، لیگ امید)، به صورت غیر تصادفی و هدف مند انتخاب و به دو گروه 15 نفری با و بدون دیسکنزی کتف تقسیم شدند. از دستگاه ایزوکنتیک دینامومتری برای اندازه گیری حداکثر گشتاور کانسنتریک عضلات چرخاننده داخلی و اسنتریک عضلات چرخاننده خارجی شانه در وضعیت 90 درجه آبداکشن بازو با سرعت های 60 و 120 درجه بر ثانیه استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) در سطح معناداری 05/0 α ≤ تحلیل شدند.یافته ها: حداکثر گشتاور اسنتریک چرخاننده های خارجی و قدرت عملکردی شانه برتر گروه والیبالیست های با دیسکنزی کتف به طور معناداری کمتر بود. این در حالی بود که گروه ها از لحاظ حداکثر گشتاور کانسنتریک چرخاننده های داخلی تفاوت معناداری باهم نداشتند.بحث: والیبالیست های با دیسکنزی کتف دچار نقص بیشتری در تعادل عضلانی بین چرخاننده های داخلی و خارجی شانه خود هستند. به گونه ای که این افراد احتمالاً در قدرت اسنتریک عضلات چرخاننده خارجی شانه خود دارای نقص بوده و این نقص منجر به کاهش قدرت عملکردی شانه آن ها می شود.

چالش اصلی که این پژوهش را ضروری ساخت، ناکارآمدی برخی رویکردهای سنتی مدیریت منابع انسانی در سازمان های بزرگ – به ویژه شهرداری ها – بود که عموماً به عدم توجه کافی به ارزش واقعی سرمایه انسانی و اتکا به شیوه های سنتی جذب، نگهداشت و توسعه نیروها منجر می شد. در واکنش به این کاستی، هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش مدیریت استراتژیک هوشمند منابع انسانی و ارتباط آن با حسابداری ارزش منابع انسانی در شهرداری ها است. برای دستیابی به این هدف، پژوهشگران با به کارگیری رویکرد کیفی و روش تحلیل مضمون، داده های گردآوری شده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با خبرگان و نیز اسناد سازمانی را به صورت نظام مند کدگذاری کردند. در نهایت، 5 مضمون اصلی و 125 کد فرعی شناسایی شد که سه حوزه کلیدی «فناوری های پشتیبان»، «تعاملات سازمانی» و «فرآیندهای راهبردی توسعه نیروی انسانی»، به ویژه در تقویت حسابداری ارزش منابع انسانی، اهمیت ویژه ای داشت. تحلیل های نهایی حاکی از آن است که مدیریت هوشمند منابع انسانی، زمینه را برای درک عمیق تر شایستگی ها و نیازهای کارکنان شهرداری فراهم می آورد و از سوی دیگر، با تأمین داده های دقیق درباره ارزش سرمایه انسانی، زمینه را برای تصمیم گیری های مالی و سازمانی مبتنی بر شواهد فراهم می کند. همچنین روشن شد که شهرداری ها برای پیاده سازی موفق این مدل، باید از زیرساخت های دیجیتال کارآمد، همکاری بین واحدهای مختلف (منابع انسانی، مالی، فناوری اطلاعات) و فرهنگ سازمانی داده محور برخوردار باشند. مقایسه یافته های حاضر با تحقیقات پیشین نشان می دهد که وجود رویکرد تلفیقی بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و حسابداری ارزش منابع انسانی در ارتقای کارآمدی و شفافیت تصمیم گیری در شهرداری ها نقشی کلیدی ایفا می کند. در نتیجه، این مطالعه نوآوری هایی از قبیل ارائه چارچوبی یکپارچه برای ترکیب جنبه های فناورانه، مدیریتی و فرهنگی ارائه می دهد که می تواند برای مدیران اجرایی در بخش شهرداری ها بسیار راهگشا باشد.

تأثیرگذاری اسماء و صفات الهی در وقایع و امور عالم، ازجمله مباحث فلسفی و عرفانی است که متفکران علوم اسلامی با بهره از آیات و روایات، نظرات مختلفی را درباره آن ارائه نموده اند. واکاوی میزان و نحوه تأثیر و رابطه اسماء با یکدیگر از منظر علامه طباطبایی هدف این مقاله می باشد که با روش کتابخانه ای و تحلیل و توصیف مبتنی بر آن، ضمن بررسی آثار علامه، به نتایجی دست یافته که نشان می دهد آیات و روایات، علم به اسماء که تطابق مفاهیم با مصادیق خارجی آنها است را به ما می آموزند و اسماء و صفات الهی، با حدود و مراتب تأثیری که دارند، واسطه میان ذات حق و مصنوعات او می باشند. همچنین دیگر یافته های این نوشتار، اسماء و صفات را از سعه و ضیقی برخوردار می داند که سبب تفاوت و تمایز آثار آنها از یکدیگر گشته و این حقیقت را هویدا می سازد که اسم، هرقدر عمومی تر باشد، آثارش در عالم وسیعتر و برکات نازله از ناحیه اش بزرگتر خواهد بود.

از دیدگاه علامه طباطبایی توحید، امری فطری است و این مسئله در آیات و روایات مورد تأکید قرار گرفته است. ایشان دیدگاه قرآن درباره توحید را وحدت غیر عددی خداوند تفسیر نموده و در این مورد به آیات و روایات متعددی استناد می کند و با اشاره به آیه ای که احاطه علمی به خداوند را نفی می کند، مقام ذات الهی را بالاتر از هر بیانی می شمارد. همچنین آیاتی را که در آن خداوند به صفت وحدت قهار توصیف شده و آیاتی که در آنها از هر توصیف جز توصیف عباد مخلَصش منزه دانسته شده است را بر اساس نامحدود بودن ذات الهی تبیین می نماید و بر همین اساس هم به تفسیر روایاتی می پردازد که در آنها خداوند به ظاهر و باطن بودن وصف شده است.