بررسی تاب آوری روانی و اجتماعی با اضطراب کرونایی در بین اعضای دانشگاه تبریز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تاب آوری روانی، اجتماعی با اضطراب کرونایی در بین اعضای دانشگاه تبریز بود. طرح پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای و همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان و کارکنان دانشگاه تبریز بودند. با استفاده از نمونه گیری در دسترس و از طریق فضای مجازی تعداد 1321 انتخاب شدند و از مقیاس های تاب آوری روانی کونور و دیویدسون (۲۰۰۳)، تاب آوری اجتماعی رضایی و بسطامی نیا (1396) و مقیاس اضطراب کرونا ویروس علی پور؛ قدیمی، علی پور و عبداله زاده (1400) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج آزمون T برای گرو هی مستقل نشان داد که اضطراب کرونایی برای جنسیت و مکان زندگی (شهر و روستا) معنی دار نبود. تحلیل واریانس نشان داد که بین گروه های سنی مختلف تفاوت معنی-داری در اضطراب کرونایی وجود داشت. در این راستا، افراد بالای 43 سال اضطراب کرونایی بالاتر و معنی-داری را گزارش کرده بودند. همچنین رگرسیون چندمتغیره نشان داد که تاب آوری روانی و اجتماعی 18 درصد از واریانس اضطراب کرونایی را پیش بینی کرده بودند؛ یعنی هرچقدر میزان تاب آوری روانی و اجتماعی بالاتر بود اضطراب کرونایی کاهش پیدا می کرد. به واسطه رابطه مثبت بین افزایش سن و اضطراب کرونایی و همچنین نقش مثبت تاب آوری روانی و اجتماعی در کاهش اضطراب کرونا، طراحی و مداخلات لازم روانی و اجتماعی برای کاهش اضطراب کرونا برای این گروه سنی پیشنهاد می شود.Study of psychological and social resilience with coronary anxiety among Members University of Tabriz
The aim of this study was to study psychological and social resilience with coronary anxiety among students and employees of University Tabriz. The research design was a comparative and correlational type. The statistical population included students and employees the University of Tabriz. Using convenience sampling and through cyberspace, 1321 subjects were selected, And Conor and Davidson (2003) psychological resilience scales, Rezaei and Bastami Nia social resilience (1396) and Alipour virus corona anxiety scale; Ghadimi, Alipour and Abdollahzadeh (1400) were used to collect the data. The results of t-test for independent group showed that coronary anxiety was not significant for gender and place of residence (urban and rural). Analysis of variance revealed that there was a significant difference in coronary anxiety between different age groups. In this regard, people over 43 years of age reported higher and significant coronary anxiety. Multivariate regression also showed that psychological and social resilience predicted 18% of the variance in coronary anxiety disorder. That is, the higher the psychological and social resilience, the lower the coronary anxiety. Due to the positive relationship between aging and coronary anxiety, as well as the positive role of psychological and social resilience in reducing coronary anxiety, developing necessary psychological and social interventions to reduce coronary anxiety are suggested for this age group.
تبلیغات
