سهم لذت طلبی، عاطفه مثبت، عاطفه منفی و احساس خودکارامدی در بازگشت بیماران معتاد به مواد مخدر (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی سهم لذت طلبی، عاطفه مثبت، عاطفه منفی و احساس خودکارامدی در بازگشت بیماران معتاد به مواد مخدر بود. طرح تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه معتادان بازگشت کننده به مواد مخدر که عود آنها در کمتر از یکسال اتفاق افتاده و مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد منطقه 8 شهر تهران در سال 1395 بود که تعداد 200 معتاد بهبودیافته به روش نمونه گیری دردسترس از جامعه آماری مذکور انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های لذت جویی مصرف مواد، مقیاس عاطفه مثبت و منفی واتسون و همکاران (1988)، مقیاس خودکارامدی شرر (1982) و پرسشنامه سنجش وسوسه مصرف مواد فدردی، برعرفان و ضیایی (۲۰۰۸) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد روابط بین لذت طلبی، عاطفه مثبت و منفی و احساس خودکارامدی با بازگشت بیماران معتاد به مواد مخدر معنی دار است. علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون خطی چندگانه نشان داد، متغیرهای پیش بین همانند (لذت طلبی، عاطفه مثبت، عاطفه منفی و احساس خودکارامدی) متغیر ملاک یعنی همان (بازگشت بیماران معتاد به مواد مخدر) را پیش بینی کرده اند. بدین صورت که، رابطه متغیر لذت طلبی و عاطفه منفی با بازگشت معتادان به مواد مخدر مثبت است که نشان می دهد با افزایش متغیرهای لذت طلبی و عاطفه منفی بر وسوسه مصرف مواد افزوده می گردد و علامت عاطفه مثبت و خودکارامدی منفی است که این بیانگر آن است که با افزایش عاطفه مثبت و خودکارامدی، وسوسه مصرف مواد کاهش می یابد. ضرایب بتا نیز بیانگر آن بود که متغیر لذت جویی با ضریب بتا 887/0 بیشترین تاثیر را در وسوسه مصرف مواد داشته است.