مقایسه ی رضامندی زناشویی در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی و عادی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

مقدمه و هدف: اختلال وسواس فکری – عملی یک چالش جدی طولانی مدت هم برای خود بیماران و هم سیستم خانوادگی ایجاد می کند و حوزه های مختلفی از زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می دهند. شواهد پژوهشی حاکی از تأثیر منفی و مخرب اختلال وسواس فکری – عملی بر رضامندی زناشویی است. با توجه به این موضوع، هدف این پژوهش، مقایسه ی رضامندی زناشویی در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی و عادی بود. روش: روش این پژوهش علی- مقایسه ای است. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی بیماران مبتلا به OCD شهر تبریز، در بیمارستان رازی تشکیل دادند. تعداد 25 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (از بین چند نفر که توسط روانپزشک یا روانشناس تشخیص OCD به آنها داده شده بود) به عنوان مبتلایان به OCD و از بین افراد عادی نیز تعداد 25 نفر به روش تصادفی ساده که با آنان همتا و به عنوان گروه مقایسه انتخاب شده بودند. مؤلف دوم به بیمارستان مراجعه و پرسشنامه ی رضامندی زناشویی در اختیار نمونه هایی قرار گرفت که توسط روانپزشک یا روانشناس تشخیص OCD داده شده بودند. همچنین از نمونه های عادی که از جامعه ی همتا شده از نظر اقتصادی و فرهنگی با جامعه ی مورد پژوهش بودند، نیز درخواست تکمیل هر دو پرسشنامه(پرسشنامه ی اختلال وسواس فکری_عملی و رضامندی زناشویی) شد؛ پس از تکمیل، محقق آنها را برای بررسی و تحلیل بیشتر جمع آوری کرد و داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون T مستقل تحلیل شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین میزان رضایت مندی زناشویی در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی و افراد عادی وجود دارد (24/2_= t ؛ 02/0= p )؛ به این صورت که میانگین نمرات رضامندی زناشویی در OCD ها کمتر از افراد عادی بود. بحث: افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی میزان رضایت مندی زناشویی کمتری دارند. این نتایج می تواند تلویحاتی برای برنامه ریزی های مناسب در جهت درمان این بیماران داشته باشد.