رابطه عمل به باورهای دینی و امید با رضایت از زندگی سالمندان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

با توجه به اهمیت روز افزون مسئله سالمندی در سال های اخیر، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عمل به باورهای دینی و امید با رضایت از زندگی سالمندان انجام گرفت. مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی- همبستگی بود، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد سالمند بالای 65 سال شهر کرمانشاه در سال 1395 بود، که با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 140 نفر (زن و مرد) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه عمل به باورهای دینی(معبد2)، مقیاس امید و پرسشنامه رضایت از زندگی بود که پس از گردآوری، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS_21 تحلیل شدند. نتایج یافته ها حاکی از آن است که بین عمل به باورهای دینی و رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود دارد و همچنین بین امید و رضایت از زندگی سالمندان نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین می توان گفت که عمل به باورهای دینی و نیز وجود امیدواری در زندگی می تواند موجب رضایت از زندگی در فرد باشد.