درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش، شناسایی و تبیین عوامل کلیدی مدیریت راهبردی منابع انسانی و اخلاق حرفه ای بر عملکرد سازمانی ورزشی بود. روش تحقیق حاضر از نوع اکتشافی متوالی و کمی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی خبرگان اداری و دانشگاهی که در حوزه مدیریت ورزشی استان مازندران دارای تجربه کاری و مشاوره بودند. با توجه به روش نمونه گیری به صورت گلوله برفی انجام گرفت؛ ۲۰ نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند و ابزار تحقیق پرسش نامه بسته (پرسش نامه سلسله مراتبی) که از روایی و پایایی مطلوبی(نرخ ناسازگاری کمتر از1/0 شد) برخوردار بود که بین افراد نمونه به صورت دلفی انجام گرفت. تجزیه وتحلیل فرضیه های تحقیق از تکنیک AHP و از نرم افزار expert choice11 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از میان معیارهای متفاوت و گوناگون، چهار مؤلفه اصلی برای عوامل کلیدی مدیریت راهبردی منابع انسانی شامل: تفویض اختیار، مشارکت فعال، تسهیم اطلاعات و اعطای پاداش معین شدند، همچنین مولفه های کلیدی اخلاق حرفه ای مسئولیت پذیری، برتری جویی و رقابت طلبی، احترام به ارزش و هنجارهای اجتماعی معین شدند.

هدف از این پژوهش، طراحی مدل معماری سازمانی مطلوب سازمان های ورزشی درروند توسعه ورزش زنان ایران بود. تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل مضمون انتخاب شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل اساتید مدیریت ورزشی فعال در زمینه موضوع پژوهش، اساتید متخصص در زمینه معماری سازمانی، مدیران سازمان های ورزشی متولی در ورزش زنان (وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک، رؤسای فدراسیون های ورزشی، ورزش کارگری، ورزش دانش آموزی و دانشجویی) که بیش از پنج سال سابقه مدیریتی داشتند می باشد که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند (20 نفر). ابزار پژوهش شامل مصاحبه اکتشافی (نیمه ساختارمند) بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش تحلیل مضمون با روش پیشنهادی اترید-استرلینگ (2001) استفاده شد. تحلیل ها با استفاده از برنامه مکس کیودی ای نسخه پرو انجام شد. بر اساس چارچوب مفهومی استخراج شده، 7 مضمون فراگیر ارتباطی، فناوری، زیرساخت ها، منابع انسانی، مدیریتی، ساختاری و معماری داده و 12 مضمون سازمان دهنده از جمله ابعاد تشکیل دهنده مدل معماری سازمانی مطلوب سازمان های ورزشی درروند توسعه ورزش زنان ایران می باشد. بر اساس یافته های پژوهش می توان بیان کرد که؛ با ایجاد برنامه های مؤثر در بهره برداری مطلوب تر از زیرساخت های ورزشی زنان، تمرکز بر توسعه کیفی ظرفیت ها و توزیع عادلانه امکانات در سطح کشور برای ورزش زنان و بهره گیری منطقی هر چه بیشتر از ظرفیت های موجود در ورزش زنان درروند توسعه ورزش زنان ایران کمک کرد.

مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست هاست.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع  آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی- آموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخله خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت. در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت شد و رفتار خیرگی شرکت کنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که خودگفتاری راهبردی بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دوره چشم آرام تأثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بنفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی سبب افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دوره چشم آرام شده است. گروه های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده اند سبب افزایش عملکرد حرکتی و دوره طولانی تر چشم آرام شده اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دوره چشم آرام تأثیری ندارد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست های مبتدی تأکید دارد و از سازوکار توجهی خودگفتاری پشتیبانی می کند.

مقدمه و هدف: خسته شدن ورزشکاران مستعد آسیب و قرارگیری آنها در وضعیت هایی نظیر انجام مانور برشی احتمال ریسک آسیب لیگامان صلیبی قدامی را افزایش می دهد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر پاسخ به این سؤال است که آیا خستگی عملکردی اثر تمرینات عصبی عضلانی بر متغیرهای کینتیکی حین اجرای کاتینگ را در مردان ورزشکار مستعد آسیب تغییر می دهد؟ روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه تجربی بوده و در دو گروه کنترل و تجربی به صورت طرح پیش آزمون و پس آزمون با و بدون خستگی قبل و بعد تمرینات عصبی- عضلانی اجرا شد. 32 دانشجوی مرد ورزشکار 18 تا 25 سال همراه با نقص کنترل تنه، به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه کنترل (16 نفر) و تجربی (16 نفر) قرار گرفتند. از صفحه نیرو جهت اندازه گیری نیروهای عکس العمل زمین استفاده شد. آزمون تحلیل واریانس برای تجزیه وتحلیل آماری در سطح کوچک تر از 05/0P < بکار گرفته شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر بهبود معنی دار متغیرهای نیروی عکس العمل زمین را در پس آزمون گروه تجربی نسبت به پیش آزمون نشان داد (05/0P<). درحالی که هیچ یک از این متغیرها در گروه کنترل تغییر معنی داری نداشتند (05/0P>). نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرینات عصبی - عضلانی تنه و ران در ورزشکاران با نقص کنترل تنه سبب بهبود قابل توجهی در ثبات کنترل تنه می شود به طوریکه در شرایط با و بدون خستگی توانستند بهبود معناداری را در پارامترهای منتخب نیروهای عکس العمل زمین نشان دهند. لذا احتمالاً این شیوه تمرینی را بتوان بعنوان روشی سودمند در ورزشکاران و شرایط نامبرده توصیه نمود.

پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی به منظور تامین مالی نوآورانه در صنعت ورزش با تمرکز بر نقش فین تک ها انجام شده است. در این پژوهش، از دو روش کمی دلفی فازی و تحلیل اثرات متقابل برای شناسایی، غربال و ارزیابی عوامل مؤثر تامین مالی نوآورانه در صنعت ورزش استفاده شده است. ابتدا، با مرور نظام مند ادبیات اخذ نظر از خبرگان که ۱۰ نفر از متخصصان حوزه تامین های مالی نوآورانه و صنعت ورزش بودند، 30 عامل اصلی شناسایی گردید. سپس این عوامل با استفاده از روش دلفی فازی غربال شده و 10 عامل برای تحلیل نهایی انتخاب شدند. در مرحله میزان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری این پیشران ها مورد بررسی قرار گرفت تا مهم ترین عوامل مؤثر بر تامین مالی نوآورانه در بخش ورزش مشخص شوند. این مطالعه از نوع کمّی و کاربردی است و نمونه پژوهش به صورت هدفمند و قضاوتی انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان داد که پیشران های توانمندسازی استارتاپ های ورزشی، جذب سرمایه از طریق فین تک هوشمند، مدل های نوین درآمدزایی با تحلیل داده ها، قراردادهای هوشمند در نقل و انتقالات یا اسپانسری و کاربرد بلاک چین در شفاف سازی مالی به ترتیب پنج عامل اثرگذار بر موضوع هستند. پیشنهادات سیاستی ارائه شده بر پیشران های کلیدی موثر تمرکز داشته و شامل زیرساخت های حمایتی مانند شتاب دهنده های تخصصی در حوزه ورزش و فین تک، دسترسی به سرمایه اولیه و معافیت های مالیاتی برای نوآوران در صنعت ورزش، تشویق به استفاده از هوش مصنوعی در تحلیل داده های ورزشی. ... می باشد. نتایج این تحقیق می تواند مبنای سیاست گذاری برای حمایت از استارتاپ های ورزشی، جذب سرمایه مشارکتی و توسعه اقتصاد ورزش دیجیتال باشد.

هدف: تبلیغات توصیه ای یک متغیر تاثیرگذار قوی در فرایند تصمیم گیری خرید مشتریان است و به دلیل دردسترس بودن نسبت به تبلیغات دیگر کارآمدتر می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تبلیغات توصیه ای بر قصد خرید مشتریان ورزشی با تاکید بر نقش میانجی ارزش ویژه برند می باشد.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر ۱۶ هفته تمرین هوازی بر نشانگرهای التهابی و عملکرد شناختی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده با گروه کنترل و طرح پیش آزمون-پس آزمون بر روی ۴۰ بیمار دیابتی نوع ۲ انجام گرفت. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (تمرین هوازی) و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل سه جلسه تمرین هوازی در هفته با شدت ۵۰-۷۰% ضربان قلب ذخیره بود که به مدت ۱۶ هفته اجرا شد. نشانگرهای التهابی (TNF-α، IL-6 و CRP) و عملکرد شناختی با استفاده از آزمون های استاندارد شده اندازه گیری شدند. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که تمرینات هوازی منجر به کاهش معنی دار سطوح سرمی TNF-α (از ۳٫۸ به ۲٫۵ پیکوگرم در میلی لیتر)، IL-6 (از ۵٫۲ به ۳٫۴ پیکوگرم در میلی لیتر) و CRP (از ۴٫۵ به ۲٫۸ میلی گرم در لیتر) شد. همچنین بهبود قابل توجهی در عملکرد شناختی شامل حافظه کاری (افزایش ۱۲٫۴% در دقت آزمون n-back)، توجه انتخابی (کاهش ۱۷۷ میلی ثانیه در زمان واکنش آزمون استروپ) و عملکردهای اجرایی (کاهش ۳٫۳ حرکت در آزمون برج لندن) مشاهده شد. تحلیل داده ها نشان داد که کاهش سطوح IL-6 با ۳۸% از واریانس بهبود حافظه کاری مرتبط است.نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که تمرینات هوازی منظم می تواند به عنوان یک راهکار غیردارویی مؤثر برای کاهش التهاب سیستمیک و بهبود عملکرد شناختی در بیماران دیابتی نوع ۲ مورد استفاده قرار گیرد. مکانیسم های احتمالی این تأثیرات شامل کاهش التهاب، بهبود کنترل گلیسمی و تغییرات نوروپلاستیک در مغز می باشد.

هدف از این پژوهش، ارائه مدل راهبردهای جامعه شناختی مؤثر بر سیاست های جسمانی بانوان در ورزش باشگاهی بود. تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام مند انتخاب شد. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید مدیریت ورزشی، جامعه شناسی ورزشی و روان شناسی ورزشی (حداقل دو پژوهش در زمینه عنوان حاضر) و ورزشکاران نخبه بانوان (حداقل ده سال فعالیت مداوم ورزشی و کسب مدال های قهرمانی در مسابقات کشوری و تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری) بود. تعداد این افراد به صورت حدودی، 45 نفر بود. نمونه آماری بر مبنای رسیدن به اشباع نظری به صورت هدفمند انتخاب شدند (18 نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظامند و مصاحبه اکتشافی (نیمه ساختارمند) بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. بر اساس چارچوب مفهومی استخراج شده، 3 مضمون فراگیر، 7 مضمون سازمان دهنده و 35 مضمون پایه به دست آمد. راهبردهای جامعه شناختی مؤثر بر سیاست های جسمانی بانوان در ورزش باشگاهیِ پیشنهادشده، در سه حوزه خرد یا فردی (سبک زندگی خانواده و پایگاه اقتصادی اجتماعی خانواده)، سطح میانی یا اجتماع (آگاهی عمومی و عوامل میان فردی) و سطح کلان یا حاکمیت (سیستم آموزشی، رسانه و قوانین و سیاست ها) مشخص گردید؛ بنابراین با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد داده می شود که با بازنگری اساسی قوانین و مقررات در توسعه ضمانت اجرایی بر سیاست های جسمانی بانوان در ورزش باشگاهی انجام پذیرد.

مقدمه: هدف اصلی از این تحقیق، تدوین مدلی است که بر اساس آن بتوان به حضور کوتاه مدت حامیان مالی در فوتبال ایران پایان داده و آنها را به شرکای مالی در لیگ برتر فوتبال ایران تبدیل کرد.روش پژوهش: پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی داده بنیاد همراه با رویکرد استراوس-کوربین انجام گرفته است. این تحقیق از مصاحبه نیمه ساختاریافته با کارشناسان ورزشی، اساتید دانشگاه و مدیران بازاریابی شرکت های حامی و لیگ برتر فوتبال ایران استفاده کرده و این تحقیق از نظر اجرا کیفی و روش نمونه گیری در آن هدفمند بوده و مصاحبه با 13 خبره تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. برای تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد .یافته ها: در مجموع 12 مقوله اصلی، 30 زیرمجموعه و 107 مفهوم از مصاحبه ها استخراج شد. مولفه های اصلی حاصل از بررسی کیفی شامل: ابعاد مدیریتی، فرهنگی-اجتماعی، قوانین و مقررات، توسعه و پژوهش، محیطی، اقتصادی، ساختاری، رسانه ای، فناوری، بازاریابی، اصل مشارکت و شراکت بود و هر کدام در مضمون مرتبط قرار داده شدند.نتیجه گیری: برای این که اسپانسرها بتوانند سال ها در لیگ برتر فوتبال ایران دوام بیاورند و تبدیل به شریک مالی شوند جنبه های مختلفی را باید مد نظر قرار داد. اما شرکت های حامی و لیگ برتر فوتبال ایران (باشگاه ها، سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال ایران)، باید مراحل حمایت را یک فرآیند مشارکتی در نظر گرفته و از ابتدا همکاری متقابل با اعتماد و تعهد را مد نظر قرار دهند.

هدف از این پژوهش، طراحی مدل موانع مشارکت سالمندان در ورزش با تأکید بر فاکتورهای رفاه اجتماعی بود. تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام مند انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران، سالمندان، پزشکان) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (17 نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. بر اساس چارچوب مفهومی استخراج شده شامل 5 مقوله اصلی و 42 کد باز بود. نتایج کدگذاری انتخابی نشان داد که موانع مشارکت سالمندان در ورزش با تأکید بر فاکتورهای رفاه اجتماعی شامل موانع اقتصادی (گرانی، اقتصاد کلان و بودجه سازمان ها)، موانع آموزشی، موانع مرتبط با تأمین اجتماعی، موانع سلامتی (جسمی و روانی) و دغدغه های فردی معیشتی سالمندان (شغلی، مسکن، خانوادگی) می باشد. بر اساس نتایج می توان گفت فاکتورهای رفاه اجتماعی می تواند موانع اصلی مشارکت سالمندان را در ورزش و برنامه های مرتبط با فعالیت های بدنی را نمایان سازد و لذا برای ارتقاء سطح مشارکت سالمندان در برنامه های ورزشی می بایست رفاه اجتماعی آنان موردتوجه قرار گیرد.

اهمیت کسب وکارهای کوچک و متوسط به عنوان ابزاری برای رشد اقتصادی در بسیاری از کشورهای پیشرفته مشخص شده است. بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی می تواند به غنای علمی حوزه اقتصاد و بازاریابی ورزشی و مدیریت ورزشی کمک شایانی نماید. لذا هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر بر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی بود. روش پژوهش حاضر کیفی  و از نوع پژوهشهای اکتشافی می باشد و از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی به شمار می آید. مشارکت کنندگان در این پژوهش شامل اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی، اعضای هیئت علمی رشته بازاریابی و مدیران و کارشناسان ورزشی صاحب نظر بودند و از روش نمونه گیری هدفمند در پژوهش استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته ای با شرکت کنندگان انجام گرفت و با 25 مصاحبه اشباع نظری حاصل شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون جهت کسب اطلاعات این پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که عوامل مؤثر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی از چهار مقوله اصلی تشکیل شده است که شامل عوامل حقوقی، عوامل فرهنگی-اجتماعی، عوامل مدیریتی و عوامل تکنولوژیک می شود. در نهایت با توجه به نتایج و عوامل مؤثر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی نیاز است برای استفاده از فرصت ها و مدیریت چالش های این حوزه برنامه های مناسبی تدوین کرد.

هدف از پژوهش حاضر ارتباط بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم بود.روش پژوهشروش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم در سال 1403 تشکیل داد که تعداد آنها 356 گزارش شد که از بین آن ها به صورت در دسترس356 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه توانمندی شناختی (اسپریتزر و همکاران، 1997)، پرسشنامه خودکارآمدی بتز و همکاران (1996) و پرسشنامه اشتیاق سالواناوا و همکاران (2001) بود. پژوهش، از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار AMOS-23 برای ارزیابی مدل پیشنهادی بررسی شد.یافته هایافته ها نشان داد ضریب مسیر توانمندی شناختی به اشتیاق 38/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0=P معنی دار بود. ضریب مسیر خودکارآمدی به اشتیاق 47/0 =β، و توانمندی به خودکارآمدی نیز  67/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0≥P معنی دار بود. نتایج نشان داد توانمندی با میانجیگری خودکارآمدی توانست اشتیاق در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم را پیش بینی می کند (44/0 =β، 05/0>P).نتیجه گیریبر اساس نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم رابطه وجود دارد و مدل از برازش مطلوبی برخوردار است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر روانشناسی مثبت و تکنیک های تجسم بر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده بود.روش پژوهشپژوهش حاضر از لحاظ هدف ، جز تحقیقات کاربردی، از نقطه نظر چگونگی جمع آوری اطلاعات، از نوع تحقیقات زمینه یابی و طرح همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل 500 نفر ورزشکار سازمان یافته شهرستان زنجان در سال 1403 در رشته های مختلف ورزشی بود که حداقل دو سال فعالیت داشته اند. در مجموع حدود 200 نفر ورزشکار آسیب دیده شناسایی شد که از این تعداد با توجه به فرمول کوکران 131 نفر نمونه آماری به روش تصادفی خوشه ای و به صورت هدف مند با توجه به ملاک های ورود به تحقیق انتخاب شدند. در این پژوهش جهت آموزش تصویرسازی ذهنی از پکیج پژوهشگر ساخته بر اساس برنامه آموزشی اُشیا و موران (2019) استفاده شد. آموزش روانشناسی مثبت نگر سوزان کوئیلیام (2003) نیز در دوره 12 جلسه ای صورت گرفت. پرسشنامه نیازهای روان شناختی در ورزش واچوپالیس و همکاران (2006) نیز به صورت پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت.یافته هامقادیر متغیر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده گروه های مختلف پژوهش با یکدیگر دارای تفاوت معناداری داشتند (0.01=P).  در گروهی که آموزش روانشناسی مثبت داشتند اختلاف میانگین 20/4 و مقدار t (402/3) در سطح معنی داری 02/0 بود که اختلاف معنی دار مثبت را نشان می داد، در گروه تجسم ذهنی نیز اختلاف میانگین 99/3 در مقدار t (314/2) در سطح معنی داری 03/0 بود که تاثیر مثبت و معنی دار تجسم ذهنی را نشان داد. در گروه ادغامی روانشناسی مثبت و تجسم ذهنی دارای اختلاف میانگین 17/10 مقدار t (724/5) و در سطح معنی داری 01/0 دارای بیشترین افزایش امتیاز سلامت روان در ورزشکاران دارای آسیب داشت. اما در گروه کنترل با توجه به سطح معنی داری 51/0 اختلاف معنی داری مشاهده نشد. 05/0<P.نتیجه گیریورزشکاران پس از آسیب دیدگی با مشکلات روحی و روانی ناشی از دوری از مسابقات و کاهش اعتماد به نفس مواجه می شوند. در این پژوهش، تکنیک های روانشناسی مثبت و تجسم ذهنی تاثیرات مثبتی بر سلامت روانی این ورزشکاران داشتند و می توانند به عنوان رویکردی کاربردی در تیم های ورزشی برای بازیکنان آسیب دیده مورد استفاده قرار گیرند. مداخله آموزشی-روانشناختی شامل آموزش مهارت های مقابله ای و مدیریت استرس است که به ورزشکاران کمک می کند تا با چالش های روانی ناشی از آسیب بهتر کنار بیایند و به شرایط بهتری دست یابند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرینات تسهیل عصبی-عضلانی گیرنده عمقی (PNF) و تمرینات قدرتی ایزومتریک (IST) بر عضلات خلفی ساق، تیلت لگن، کمردرد مزمن و گیت در زنان میانسال اصفهان بود. در این مطالعه نیمه تجربی، ۳۰ زن میانسال (۴۵ تا ۵۵ سال) به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته، تمرینات PNF و IST را انجام دادند. متغیرهای وابسته شامل قدرت و طول عضلات خلفی ساق، تیلت لگن، شدت کمردرد (مقیاس VAS) و کیفیت گیت (تحلیل سه بعدی) اندازه گیری شدند. نتایج تحلیل آماری (t-test و ANCOVA) نشان داد که تمرینات مداخله ای به طور معناداری باعث بهبود تیلت لگن، کاهش شدت کمردرد، و ارتقاء پارامترهای گیت در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد (P<0.05). این یافته ها نشان دهنده اثربخشی تمرینات اصلاحی عضلات خلفی ساق در بهبود عملکرد حرکتی و کاهش درد در زنان میانسال است. پیشنهاد می شود این تمرینات به عنوان بخشی از برنامه های توانبخشی در کلینیک های حرکات اصلاحی و فیزیوتراپی مورد استفاده قرار گیرد

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر معرفی و بررسی ژن های متعددی است که با عملکرد ورزشی افراد مرتبط هستند و می تواند در گزینش و انتخاب آن ها در رشته ورزشی مناسب و مورد علاقه شان مؤثر باشد. در این فاکتورهای مختلف آمادگی جسمانی و تمرین پذیری در کنار خطر ابتلا به آسیب ورزشی و آمادگی روانی ورزشکاران مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها: عملکرد ورزشی افراد و پایش تمرینات ورزشی تحت تأثیر ژنتیک و مداخلات محیطی قرار دارد. در مطالعه حاضر عملکرد سیستم هوازی با ژن ACE و آلل های مختلف آن، عملکرد قدرتی و توانی افراد با ژن آلفااکتنین 3 (ACTN3)، بررسی خطر آسیب افراد با ژن های مختلف از جمله انواع کلاژن COL1A1)، (COL5A1، تناسین (TNC)، آپولیپوپروتئین E و گروه های خونی قابل پیش بینی است؛ همچنین تمرین پذیری و آمادگی روانی افراد در فرایند استعدادیابی توسط دانش ژنتیک قابل بررسی است. از سوی دیگر استفاده از دانش ژنتیک و نیم رخ ژنی ورزشکاران می تواند برای تشخیص دوپینگ های ژنی و سلولی مفید واقع شود و به سازمان های که در امر پیشگیری از دوپینگ مانند WADA فعالیت می کنند، کمک نماید. نتیجه گیری: ترکیب دانش ژنتیک در کنار مداخلات محیطی نه تنها در بحث استعدادیابی بلکه در پایش تمرین و ارتقای عملکرد ورزشکاران نقش مؤثری دارد. علی رغم وجود نقش های ژنتیکی وسیع، پیش گویی موفقیت ورزشی با دانش ژنتیک محدود به یک سری ژن خاص بوده است بااین حال توسعه این دانش و شناسائی ژن های بیشتری که می توانند در بحث استعدادیابی و پایش تمرین دخیل باشند نیاز به تحقیقات بیشتری را می طلبد

هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین عوامل مؤثّر بر حضور خیّرین در توسعه اماکن و تأسیسات ورزشی می باشد.روش شناسی: روش پژوهش، کیفی از نوع تحلیل محتوای عرفی بود که 16 تن از متخصّصان حوزه مدیریت ورزشی، خیّرین حوزه ی ورزش و مدیران وزارت ورزش و ادارات کل ورزش و جوانان بر اساس نمونه گیری هدفمند ملاک مدار انتخاب و مصاحبه ها به صورت نیمه ساختاریافته ی عمیق انجام شد.یافته ها: پس از بررسی مصاحبه ها و تحلیل آن ها، 28 مقوله کدگذاری شدند که در فرآیند کدگذاری محوری در قالب 7 مقوله ی عمده یا تِم: 1- ظرفیت رسانه 2- فرهنگ حاکم بر جامعه 3- زمینه و بستر اجتماعی خیّرین 4- نگرش و علایق و باور های شخصی خیّرین 5- سیاست گذاری های حامی گرایانه 6- فرهنگ سازی در جذب خیّرین 7- دستاورد های وقف در حوزه ی ورزش نام گذاری شدند. در کل، تشکیل انجمن های حمایت و خیریّه ورزشی، فعّال سازی کمیته های استانی جذب مشارکت خیّرین ورزش یار، ایجاد کمپین های حمایت و خیریّه ورزشی، ایجاد صندوق های حمایت و خیریّه در ورزش، ایجاد موزه حمایت در ورزش، تشکیل هیئت امنای بنیاد های حمایتی برای ورزش از جمله عوامل جذب خیّرین در توسعه اماکن ورزشی شناسایی شدند.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان بیان کرد راهبرد های مدیریّتی چون هموارسازی موانع موجود در  حمایت ورزش از طریق پیگیری و هماهنگی بین سازمانی از جمله اقدامات اساسی می باشد. جذب و حمایت خیّرین در ورزش علاوه بر دستاورد های آشکار برای ذینفعان فرهنگی و اجتماعی می تواند در بسیاری از زوایای پنهان عرصه های ملّی و فراملّی راه گشا باش و زمینه های شکوفایی جامعه را فراهم سازد.