پژوهش در ورزش تربیتی (دانشگاهی)

هدف از این پژوهش بررسی عوامل محیطی بیرونی مؤثر بر توسعه ورزش قهرمانی زنان استان گیلان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان فعال در حوزه ورزش قهرمانی (ورزشکاران، مربیان، داوران و کارشناسان) بودند که نمونه آماری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند (351 نفر). روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط 10 نفر از صاحب نظران مدیریت ورزشی، همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (83/0) و پایایی ترکیبی آن تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار های اس پی اس اس25 و پی ال اس3 انجام شد. نتایج نشان داد که عوامل محیط بیرونی شامل عوامل اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی ، سیاسی و بوم شناختی به طور مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر توسعه ورزش قهرمانی بانوان داشت و حدود 81 درصد متغیر توسعه ورزش قهرمانی زنان را تبیین می کردند. ضمنا عوامل اجتماعی- فرهنگی، بیش ترین تاثیر بر توسعه ورزش قهرمانی زنان استان گیلان داشتند و فضا و امکانات، کسب موفقیت و در نهایت توان رقابتی ورزشکاران دارای بیش ترین اهمیت و اولویت در توسعه بودند. براساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که مسئولین و دست اندکاران حوزه ورزش، برای رشد و توسعه ورزش قهرمانی زنان می بایست توجه ویژه ای به عوامل اجتماعی- فرهنگی ورزش قهرمانی زنان داشته باشند.

شناسایی، جذب، انتخاب، حفظ و ارتقاء استعدادهای ورزش در مدارس می تواند به پویایی و موفقیت ورزش در مدارس و افراد مستعد کمک کند، مشروط به اینکه چارچوب مشخصی برای مدیریت آن درنظر گرفته شده باشد. از این رو هدف مطالعه حاضر طراحی مدل مدیریت استعداد ورزشی در مدارس است. این تحقیق از نوع کیفی است و در آن از روش نظریه داده بنیاد استفاده شده است. مشارکت کنندگان در تحقیق صاحب نظران، اساتید دانشگاه و معلمان تربیت بدنی بودند که به صورت هدفمند با 15 نفر از آن ها تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد. در این تحقیق جهت ارزیابی کیفیت و اعتبار نتایج از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا (1985) استفاده شد. سرانجام جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. یافته ها نشان داد توسعه و حمایت از استعدادهای ورزشی دانش آموزان در مدارس تحت تأثیر شرایط علی (ظرفیت سازمانی، موضوعات مالی، مدیریتی، فرایند استعدادیابی)، شرایط زمینه ای (کارکرد معلم، رفتار دانش آموزان، رفتار والدین، انگیزاننده ها) و شرایط مداخله گر (سخت افزار، کیفیت خدمات آموزشی) قرار دارد. راهبردها شامل؛ هدایت استعداد، مدیریت کارآمد، هدف گزینی مناسب، فراهم سازی تجهیزات و امکانات، توسعه سرمایه اطلاعاتی و توانمندسازی می باشند. پرورش و استعدادیابی، بهره وری فرایند استعدادیابی و ارتقاء فرایند استعدادیابی پیامدهای مدل خواهند بود. با توجه به این یافته می توان نتیجه گیری کرد که مدیریت استعداد ورزش مدارس به شرایط مختلفی وابسته است و در مواجهه با این شرایط لازم است راهبردهای شناسایی شده در این تحقیق جهت کسب پیامدهای مطلوب اجراء شود.

پژوهش حاضر باهدف تدوین الگوی توانمندسازی فناوری اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی طراحی گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها آمیخته بود. ابزار مورداستفاده در بخش کیفی پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی مصاحبه از طریق قابلیت باورپذیری (اعتبار)، انتقال پذیری و تأیید پذیری و پایایی آن از طریق مطالعه حسابرسی فرآیند و توافق درون موضوعی دو کدگذار به تأیید رسید. پایایی و روایی پرسشنامه نیز از طریق روایی سازه با نرم افزار پی ال اس به تأیید رسید. جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی، شامل اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی است که در زمینه توانمندسازی پژوهش هایی انجام داده بودند. همچنین جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کمی شامل اعضای هیئت علمی مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی و آزاد بودند. تعداد اساتید رسمی (استخدام رسمی و تمام وقت) مدیریت ورزشی در دانشگاه های دولتی و آزاد کشور، به ترتیب 118 نفر و 211 نفر می باشند که از این تعداد با توجه به جدول مورگان، به صورت تصادفی، به ترتیب 92 استاد دانشگاه دولتی و 136 استاد دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحلیل داده های بخش کیفی در پژوهش حاضر، تحلیل مضمون بود. همچنین در بخش کمی از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد که تعداد 25 مقوله پس از انجام مصاحبه های پژوهش و کدگذاری باز استخراج گردید. پژوهش حاضر نشان داد که زیرساخت ها، نگرش، سازمانی، فردی، انگیزشی، سواد دیجیتالی و آموزش ازجمله عوامل مؤثر در راستای توانمندسازی فناوری اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی می باشد.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی موانع فناوری های نوین در توسعه درس تربیت بدنی مدارس بود. روش پژوهش از نوع کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون (براون و کلارک،2006) انجام شد. مشارکت کنندگان شامل 16 نفر از متخصصان (9 نفر متخصص تربیت بدنی، 3 نفر متخصص فناوری ،3 نفر از اساتید دانشگاه و 1 نفر سردبیر مجله) بودند. انتخاب نمونه ها تا زمان دستیابی به اشباع نظری ادامه یافت. ابزار پژوهش مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته بود. برای بررسی روایی از بررسی با اعضا، بازرسی مجدد مسیر کسب اطلاعات، درگیری طولانی مدت و مقایسه مستمر و همچنین برای بررسی پایایی از پایایی باز آزمون استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، با استفاده از روش کدگذاری باز، مضامین محوری و مضامین اصلی، موانع فناوری های نوین در توسعه درس تربیت بدنی مدارس شناسایی و استخراج شدند. تمامی روند تجزیه وتحلیل داده ها در نرم افزارمکس کیو دی ای نسخه2020 انجام گرفت. درنهایت 5 مؤلفه به عنوان موانع توسعه درس تربیت بدنی در مدارس از طریق فناوری های نوین شناخته شدند که شامل موانع اقتصادی، فرهنگی، امکاناتی، نیروی انسانی و مدیریتی بودند. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود معلمان و مربیان تربیت بدنی فن آوری های نوین را قبل از استفاده از آن ها در کلاس یاد بگیرند. با توجه به آنکه دستگاه های تکنولوژیکی مقرون به صرفه، در دسترس و قابل حمل هستند؛ مدیران مدارس باید بخشی از بودجه خود را به تأمین وسایل فناورانه اختصاص دهند. این کار باعث شکل گیری انگیزه درونی هم برای معلم و هم برای یادگیرنده می شود.

اهمیت ورزش قهرمانی و گسترش مسابقات در عرصه های بین المللی موجب شده است که اغلب کشورها برای رسیدن به موفقیت به دنبال برنامه هایی برای کشف استعدادهای ورزشی باشند، امروزه این موضوع اثبات شده است که مسیر ورزش قهرمانی کشورها از نظام آموزش و پرورش آن می گذرد؛ از این رو هدف از تحقیق شناسایی عوامل مؤثر در استعدادیابی ورزشی دانش آموزان ابتدایی (با رویکرد قهرمان پروری برای آینده) می باشد. روش تحقیق مورد استفاده به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش انجام، کیفی است که در آن از روش تحلیل مضمون استفاده شده است. جامعه آماری شامل اساتید هیئت علمی مرتبط با موضوع، کارشناسان استعدادیابی وزارت ورزش و جوانان و معلمان نمونه تربیت بدنی کشور بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته بود که تا رسیدن به اشباع نظری با 16 نفر از نخبگان حوزه مربوطه انجام شد. کلیه مراحل کدگذاری و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار مکس کیو دی ای نسخه 2018 انجام شد. پس از تجزیه و تحلیل مصاحبه ها 86 ویژگی مؤثر به دست آمد که در نهایت منجر به 8 مضمون اصلی شامل برنامه ریزی راهبردی، آموزش خلاق، معلمان با انگیزه، آگاه سازی والدین، تخصیص امتیازات ویژه، استعدادیابی هوشمند، برگزاری مسابقات و تأمین مالی مشخص شدند. نتایج پژوهش حاضر می تواند در ارتقای جایگاه ورزش قهرمانی کشور موثر واقع شود.

ماهیت متفاوت درس تربیت بدنی نسبت به دروس دیگر، تجربه های منحصربفرد معلمان این درس در دوران آموزش مجازی را به همراه داشته است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تجربه ی زیسته معلمان تربیت بدنی از آموزش در شبکه شاد (شبکه آموزش دانش آموزی) بود که با استفاده از رویکرد کیفی و طرح پدیدارشناسانه توصیفی انجام گرفت. مشارکت کنندگان در پژوهش، معلمان تربیت بدنی دوره دوم متوسطه شهر تبریز بودند که به روش نمونه گیری هدفمند ملاک مدار انتخاب شدند و فرآیند انتخاب مشارکت کنندگان و انجام مصاحبه ها، تا زمان اشباع نظری داده ها (مصاحبه چهاردهم)، ادامه پیدا کرد. به منظور گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق و برای تحلیل محتوای داده ها، از روش کلایزی استفاده شد. بر اساس تجربیات مشارکت کنندگان و تحلیل مصاحبه ها، چهار مقوله اصلی با عناوین چالش های مربوط به یادهنده- یادگیرنده، چالش های فنی- زیرساختاری و چالش های فرهنگی- اجتماعی و فرصت های آموزش در فضای مجازی به همراه 15 مقوله فرعی متناظر با آن ها استخراج شد. با توجه به یافته ها می توان گفت که تدریس درس تربیت بدنی با توجه به ماهیت عملی آن در بستر شاد، با چالش ها و فرصت هایی همراه بوده است که انتظار می رود با ارتقاء نرم افزارها و بکارگیری پلتفرم های متناسب و سازگار با ماهیت دروس عملی، برگزاری دوره های آموزشی برای ذینفعان و دست اندرکاران، و استفاده از شیوه های جایگزین و مکمل منطبق با اهداف آموزشی بر مشکلات استفاده از آن فائق آمد. به علاوه، فرصت های حاصل از آموزش مجازی درس تربیت بدنی، شرایط را برای آموزش ترکیبی این درس در آینده فراهم نموده است.

تربیت بدنی و ورزش یک بخش ضروری از برنامه رسمی و درسی مدارس هستند. در مجامع سیاسی، رسانه ها، محیط های علمی و مطالعات انجام گرفته در زمینه ورزش دانش آموزی، در مورد پتانسیل ورزش مدارس برای حل مشکلات متعدد اجتماعی، روان شناختی و آموزشی دانش آموزان تردیدی وجود ندارد. این پژوهش یک مطالعه کیفی، بر اساس نظریه داده بنیاد و با هدف واکاوی موانع و راهکارهای توسعه تربیت بدنی مدارس در نظام آموزشی ایران انجام شد. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختار یافته استفاده شد. نتایج نشان داد موانع موجود در توسعه تربیت بدنی مدارس در چهار مقوله شامل؛ ایعاد و بازدارنده های انسانی، فرسایش فرایندهای آموزشی، انسداد شریان های ساختاری و اختلال در پردازش-های سیستمی و راهکارهای توسعه تربیت بدنی مدارس در چهار مقوله شامل؛ احیای روندهای سازمانی، بسط مولدهای تعلیمی-تخصصی، کنش ها و محرکه های متمم و تمهید، درایت و تدابیر مدیریتی مورد شناسایی قرار گرفتند. پیشنهاد می-شود برنامه ریزان با در نظر گرفتن نتایج این تحقیق با بکارگیری نیروهای متخصص ضمن تحلیل موانع موجود و بکارگیری راهکارهای پیشنهادی سعی در بهبود وضعیت تربیت بدنی مدارس نموده و احیای آن را در صحنه عمل فراهم کنند.

هدف از انجام پژوهش شناسایی عناصر برنامه درسی آموزش تربیت بدنی با یادگیری ترکیبی بوده است. پژوهش از نوع کیفی بود که به روش فراترکیب انجام شد. منبع داده های پژوهش مطالعات انجام گرفته در زمینه تربیت بدنی با رویکرد یادگیری ترکیبی در سال های 2020 تا 2023 بود که با جستجو، بررسی و انتخاب پژوهش ها در حوزه تربیت بدنی با رویکرد یادگیری ترکیبی از پایگاه های علمی، در نهایت 28 مقاله به منظور تحلیل نهایی انتخاب شد. نتایج و محتوای پژوهش ها با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و کدگذاری تحلیل شدند که در نهایت 11 کد محوری به عنوان عناصر برنامه درسی آموزش تربیت بدنی با یادگیری ترکیبی شناسایی شدند. این عناصر عبارتنداز: 1-اصول پداگوژیکی یادگیری ترکیبی در تربیت بدنی، 2-برنامه درسی، طراحی آموزشی و روش ها، 3-محتوا و ویژگی های آن، 4-مهارت، شایستگی و توسعه حرفه ای معلمان، 5-نقش معلم/ مربی، 6-مولفه های روانشناختی، 7-تعامل، ارتباطات و مشارکت (مسائل اجتماعی یادگیری)، 8-مسائل حقوقی و نهادی 9-عدالت آموزشی، 10-ارزشیابی، 11-زیرساخت، تجهیزات و پشتیبانی. یافته های این مطالعه مبتنی بر ترکیبی از یافته های مطالعات در زمینه آموزش تربیت بدنی با یادگیری ترکیبی انجام شده و نواقص، خلأها و محدودیت های مطالعات و الگوهای پیشین را رفع و الگوی جامعی از عناصر برنامه درسی تربیت بدنی با یادگیری ترکیبی ارائه می کند. پیشنهاد می شود یادگیری ترکیبی در درس تربیت بدنی با توجه به عناصر شناسایی شده در این پژوهش برنامه ریزی، طراحی و اجرا شود.

مطالعه رابطه بین ابتکار در رشد شخصی و کیفیت آموزشی معلمان ورزش دوره ابتدایی با نقش میانجی درگیر شدن در شغل هدف اصلی این پژوهش بود. این پژوهش کاربردی بوده و از نوع تحقیقات همبستگی است. تمامی معلمان ورزش دوره ابتدایی استان گلستان جامعه آماری این پژوهش بودند که تعداد 176 نفر به شیوه تصادفی (طبقه ای) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های استاندارد ابتکار در رشد شخصی (لویکس و رابیتسچک، 2014)، درگیر شدن در شغل (اسکس، 2006) و کیفیت آموزشی (وانگ و همکاران، 2022) بود. داده های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل گردید. نرم افزارهای SPSS 25 و Smart PLS 3 جهت تحلیل داده ها استفاده شدند. یافته های پژوهش نشان دهنده رابطه ای مثبت و معنی دار بین ابتکار در رشد شخصی با درگیر شدن در شغل معلمان ورزش بود. همچنین نتایج نشان داد بین ابتکار در رشد شخصی و کیفیت آموزش معلمان ورزش رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. در نهایت، نتایج پژوهش نشان داد رابطه بین ابتکار در رشد شخصی با کیفیت آموزشی معلمان ورزش با نقش میانجی درگیر شدن در شغل مثبت و معنی دار است. بر اساس نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری نمود که توسعه ابتکار در رشد شخصی معلمان ورزش می تواند به پیامدهای مثبتی مانند افزایش درگیر شدن در شغل و افزایش کیفیت آموزشی آن ها منجر شود؛ بنابراین ایجاد فرصت های مناسب جهت توسعه حرفه ای معلمان ورزش توسط مدیران مدارس پیشنهاد می شود.