بررسی تغییرات برخی عوامل خطرِ درونی آسیب های اندام تحتانی در تکواندوکاران نوجوان قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات تعادل ایستا و پویا و دقت حس عمقی مفاصل زانو و مچ پای تکواندوکاران نوجوان، قبل و بعد از اعمال خستگی است. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. آزمودنی های تحقیق را تعداد 20 نفر از تکواندو کاران پسر نوجوان (4/4±86/17 سال، 2/5±37/174 سانتی متر، 1/6±61/65 کیلوگرم) از بین جامعه آماری تشکیل داده است. متغیرهای تعادل ایستا و پویا به ترتیب بوسیله آزمون تعادل ایستای استورک و آزمون تعادل پویای Y و همچنین حس عمقی مفاصل مچ پا و زانو به ترتیب در زوایای 10 درجه دورسی فلکشن مچ پا و 30 درجه فلکشن زانو بوسیله روش عکس برداری مورد اندازه گیری قرار گرفت. سپس پروتکل خستگی عملکردی اعمال شد. پس از اتمام پروتکل خستگی، مجدداً تمامی متغیرها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که پس از اعمال پروتکل خستگی، بین میانگین امتیازات تعادل ایستا (028/0P=) و پویا در هر سه جهت قدامی (001/0P=)، خلفی-داخلی (012/0P=) و خلفی-خارجی (009/0P=) و همچنین دقت حس عمقی مفاصل زانو (003/0P=) و مچ پای (001/0P=) آزمودنی ها تفاوت معنی داری وجود دارد. به کلیه مربیان و ورزشکاران رشته تکواندو توصیه می شود نسبت به انجام تمرینات آماده سازی تخصصی رشته تکواندو و متناسب با سنین نوجوانی، اقدام نمایند.