پژوهشنامه تربیتی

این پژوهش به منظ ور بررسی تاثیر برنامه تلفیقی یادگیری اجتم اعی– هیجانی بر شایستگی های روانی- اجتماعی دانش آموزان ابتدایی صورت گرفت. که در این مطالعه بر پنج شایستگی پیشنهادی موسسه ی کیسل تمرکز شد. بر همین اساس تعداد 154 دانش آموز از بین دانش آموزان پایه های پنجم و ششم به صورت در دسترس و با در نظر گرفتن رویکرد کل مدرسه، به عنوان گروه های کنترل (62 نفر) و آزمایش (92 نفر) انتخاب شدند. و طی 14 جلسه مهارت های مربوط به شایستگی های روانی – اجتماعی ارائه گردید و برای بررسی نتیجه ی مداخله از پرسشنامه شایستگی های اجتماعی – هیجانی ژو و ای (2012) استفاده شد. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیره، تفاوت معناداری در مولفه های خودآگاهی و کنترل خود گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به دست آمد، اما در مورد آگاهی اجتماعی، روابط اجتماعی و تصمیم گیری مسئولانه، تفاوت ها معنادار نبودند. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، امید می رود که با این برنامه بتوان شایستگی های روانی و اجتماعی دانش آموزان را توجه به مشکلات روانی آنان و نیز با در نظر داشتن رشد همه جانبه و بهزیستی در محیط مدرسه، بهبود بخشید.

هدف از این پژوهش مقایسه کنترل هدفمند و پردازش هیجانی در دانش آموزان با و بدون ناتوانی های یادگیری بود. روش پژوهش علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان گرمی بود( 2300 = N). نمونه پژوهش(40 دانش آموز با ناتوانی یادگیری، 40 دانش آموز بدون ناتوانی یادگیری) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های کنترل هدفمند و مقیاس پردازش هیجانی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمونt مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. فرضیه تحقیق حاضر این بود که "دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری در کنترل هدفمند و پردازش هیجانی تفاوت دارند". یافته های پژوهش نشان داد که در کنترل هدفمند و پردازش هیجانی دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری تفاوت معنی داری دارند. این نتایج مبین وجود نارسایی هایی در کنترل هدفمند و پردازش هیجانی در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری بوده و نیازمند برنامه هایی برای ارتقاء این متغیرها در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری می باشد.

در طی سالیان اخیر بین المللی سازی آموزش عالی به یکی از هدف های اساسی سیاست گذاران آموزش عالی در سراسر جهان تبدیل شده است. گسترش شبکه جهانی اینترنت و توسعه مبتنی بر عقلانیت، درهم تنیده شدن اقتصادهای ملی و محاس ن و م زایایی که بواسطه بین المللی سازی ایجاد می گردد، هر چه بیشتر از گذشته دانشگاه ها را جهت انعکاس و حرکت در جهت این تغییر به فعالیت واداشته و نیاز به اخذ سیاست های مناسب و راهبردهای بخردانه را ضروری می نماید. لذا هدف مقاله حاضر بررسی مولفه های آموزش عالی فراملی در آموزش عالی ایران بود. پژوهش به شیوه کیفی و با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام شد. جهت گردآوری داده ها و استخراج مضامین مرتبط تعداد 40 مقاله و کتاب که در فاصله زمانی 1990 تا 2015 در پایگاه های علمی معتبر نم ایه شده و همچنین برنامه استراتژیک 10 دانشگ اه ب رت ر بین المللی که بر اس اس نظ ام رده بندی دانشگاه ها بیشترین تعداد دانشجویان بین المللی را دارا بودند، بررسی گردید. مطابق نتایج تحلیل مضمون آموزش عالی فراملی سه مضمون فراگیر داشت. مضمون فراگیر ساختاری و سازمانی که دارای، 6 مضمون سازمان دهنده و 25 مضمون پایه بود. مضمون آموزشی و پژوهشی با 4 مضمون سازمان دهنده و 8 مضمون پایه و مضمون فرهنگی با دو مضمون سازمان دهنده و 6 مضمون پایه شناسایی و ماتریس مضامین مرتبط ترسیم گردید.

هدف پژوهش حاضر به آسیب شناسی برنامه درسی هنر در بعدهای طراحی آموزشی، فعالیت های یاددهی یادگیری و ارزشیابی بوده است. پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و به شیوه ترکیبی انجام شده است. جامعه کمی پژوهش شامل کلیّه ی معلّمان زن هنر دوره ی راهنمایی تحصیلی ناحیه ۲ شهر اصفهان است و جامعه آماری بخش کیفی جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان برنامه درسی مقطع دکتری در دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد خوراسگان بودند، که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 7 نفر از آنان انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده ها از دو ابزار مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است، همچنین روایی محتوایی ابزارها از طریق نظرات متخصصان بررسی شده، پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ 96/0 برآورد شده است. یافته های کمی نشان داده است؛ مهمترین آسیب های درس هنر در بعدهای 1- طراحی عبارتند از؛ ساعات کم تدریس، عدم برنامه ریزی صحیح. 2- فعالیتهای یاددهی یادگی ری: در حاشیه بودن درس هنر، کمبود امک انات. 3- روشهای ارزشیابی: توقع زیاد والدین و دانش آموزان. یافته های کیفی نشان داده است عدم غنی سازی محتوا، کم توجهی به اصول برنامه ریزی درسی از مهمترین آسیبهای برنامه های درسی در مرحله طراحی آموزشی است. دوره های دانش افزایی محدود، بهره گیری محدود از دیدگاه های نوین، از مهمترین آسیب های برنامه های درسی در مرحله فعالیتهای یاددهی یادگیری است.

این تحقیق به منظور «بررسی عملکرد نظارتی مدیران مدارس ابتدایی شهر اندیمشک و رابطه آن با انگیزش شغلی معلمان در سال تحصیلی 93-92» اجرا گردیده است. روش انجام این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر اندیمشک به تعداد 380 نفر می باشد که تعداد 191 نفر از آن ها به صورت تصادفی مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از دو نوع پرسش نامه استفاده شده است که یکی از آن ها با 28 سؤال از نوع مقیاس 5 درجه ای لیکرت جهت سنجش عملکرد نظارتی مدیران و دیگری با 11 سؤال از نوع مقیاس 5 درجه ای لیکرت جهت سنجش میزان انگیزش شغلی معلمان بکار رفته است. پایائی پرسش نامه عملکرد نظارتی مدیران 87/0 و پایائی پرسش نامه انگیزش شغلی معلمان 95/0 با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه گردیده است. روایی ابزار نیز مورد تأیید کارشناسان و اساتید محترم دانشگاه بود. داده های گردآوری شده با بهره گیری از آزمون های آمار توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار و همچنین آزمون های آماری استنباطی نظیر آزمون تی تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد: عملکرد نظارتی مدیران از وضعیت نامطلوبی برخوردار است. بین عملکرد نظارتی مدیران و همچنین ابعاد سه گانه آن با انگیزش شغلی معلمان رابطه معنیداری وجود دارد. در میان ابعاد سه گانه عملکرد نظارتی مدیران، فقط بعد آموزشی- حرفه ای، تأثیر معنی داری بر انگیزش شغلی معلمان دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگری انسجام خانواده در رابطه بین خودپنداره تحصیلی با سازگاری تحصیلی انجام گرفته است. روش پژوهش مورد استفاده توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در س ال تحصیلی 95-94 بوده است که از این جامعه نمونه ای به حجم 600 نفر، به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. و از آن ها خواسته شد پرسشنامه خودپنداره تحصیلی و پرسشنامه سازگاری تحصیلی و پرسشنامه انسجام خانواده را تکمیل کنند. تحلیل داده ها با محاسبه ضرایب همبستگی و تحلیل مسیر، با نرم افزار AMOS-18 انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیر مستقیم نیز از آزمون بوتاستراپ استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، روابط مستقیم و غیرمستقیم در مدل پیشنهادی معنادار بودند و روابط بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبول برخوردار بود. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که انسجام خانواده بین خودپنداره تحصیلی با سازگاری تحصیلی دارای نقش میانجی می باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان استفاده از مؤلفه های آموزش فلسفه در برنامه درسی سه ساله اول دوره ابتدایی از دیدگاه معلمان می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل 280 نفر از معلمان دوره ابتدایی شهرستان لامرد در سال تحصیلی 1395-1394 می باشد که از این بین 162 نفر با استفاده از فرمول کوکران و با استفاده از روش تصادفی منظم اعضای نمونه مشخص شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بر اساس اهداف برنامه ی آم وزش فلسفه لیپمن می باشد. به منظور بررسی روایی، پرسشنامه در اختیار 30 نفر از متخصصان حوزه ی تعلیم و تربیت و سرگروه های آموزشی قرار گرفت و پس از انجام اصلاحات و تأیید روایی، پایایی ابزار با استفاده از روش آلفای کرونباخ 88/. محاسبه شد. نتایج این پژوهش که حاصل 153 پرسشنامه عودت داده شده بود نشان داد میزان استفاده از مؤلفه های توانایی تعقل، پرورش خلاقیت، رشد فردی و میان فردی و مؤلفه ی درک اخلاقی در برنامه درسی سه سال اول دوره ابتدایی در سطح نسبتاً مطلوبی می باشد. همچنین میزان استفاده از توانایی مفهوم یابی در تجربه برای برنامه درسی پایه ی اول و سوم در سطح نسبتاً مطلوب و برای پایه دوم در سطح نامطلوبی ارزیابی شد.

هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی سهم عوامل هوش موفق، خرد وخلاقیت در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیز هوش وعادی بود. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان کرج بود که از این تعداد، نمونه ای به حجم 260 نفر (180عادی و 80 تیزهوش) به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامههوش موفق استرنبرگ، مقیاس سه بعدی خرد آردلت وخلاقیت عابدی جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون معناداری ضرایب همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین هوش موفق وخرد با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گامحاکی ازاین بود که17 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی دانش آموزان عادیتوسط متغیرهای خرد وخلاقیت و 10درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیزهوش توسط هوش موفقتبیین شده است. در مجموع، یافته های این پژوهش، بر اهمیت نقش خرد، خلاقیت و هوش موفق در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزانعادی و تیزهوش تأکید دارد.