پژوهشنامه تربیتی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی-رفتاری (CBT) بر کنترل خشم دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه، کلیه دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان های منطقه 19 شهر تهران بودند. نمونه باتوجه به نمونه گیری هدفمند انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند (هر گروه 15 نفر). آزمودنی های گروه آزمایش، در 8 جلسه 90 دقیقه ای (به صورت یک جلسه در هفته) تحت مداخله شناختی-رفتاری قرار گرفتند. گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه خشم اسپیلبرگر بود که برای دو گروه، به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که کنترل خشم در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه رضایت شغلی با بکارگیری راهبردهای آموزشی و انضباطی معلمان است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه این پژوهشمعلماندورهابتدایی،دوره اول و دوم متوسطهشهرستان چایپاره در استان آذربایجان غربیبود که از این تعداد201معلم(117نفرمردو84نفرزن) به روش نمونه گیری طبقه ای انتخابشدند.برای گردآوری داده ها از رضایت شغلی مینه سوتا(MSQ)(1951)، پرسش نامه های راهبردهای آموزشی عظیم پور(1393) و راهبردهای انضباطی عظیم پور(1393) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار استنباطی همبستگی پیرسون و رگرسیونچندگانه گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادرابطه مثبت و تقریبا بالایی بین رضایت شغلی درونی با متغیرهای راهبردهای آموزشی و انضباطی معلمان وجود دارد و رابطه رضایتشغلی بیرونی با متغیر راهبردهای آموزشی غیرمعنادار و با متغیر راهبردهای انضباطی رابطه ی کمی دارد. همچنیننتایج نشان داد براساس انواع رضایت شغلی معلمان می توان بکارگیری راهبردهای آموزشی و انضباطی را پیش بینی کرد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر تعالی سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری بوده است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع زمینه یابی می باشد. جامعه آماری را کلیه 259 تن کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری تشکیل داده اند. نمونه آماری از طریق جدول کرجسی و مورگان تعداد 170 نفرکارمند به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. در این پژوهش جهت گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصان مورد تأیید قرار گرفته است. پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر 88/0 محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داده است که هر سه بعد سرمایه اجتماعی شامل ابعاد ساختاری، ارتباطی و شناختی بر تعالی سازمانی تاثیر مثبت دارند. بعد شناختی بیشترین تاثیر را بر تعالی سازمانی دارد و ابعاد ساختاری و ارتباطی در رتبه های بعدی قرار می گیرند.

هدف این پژوهش بررسی نقش وابستگی به تلفن همراه در پیش بینی خودپنداره تحصیلی و اشتیاق به مدرسه در دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان ثلاث باباجانی در سال تحصیلی 95- 1394 بود. روش انجام پژوهش، همبستگی و جامعه آماری آن تمام دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهرستان ثلاث باباجانی بود که 210 نفر(100 پسر و 110 دختر) از آنان بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه وابستگی به تلفن همراه هیون یونگ کو(2008)، پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یسن چن(2004) و اشتیاق به مدرسه وانگ و همکاران (2011) استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید اساتید صاحبنظر قرار گرفته و پایایی آنها به ترتیب 81/0، 90/0 و 86/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزارSPSS و آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وابستگی به تلفن همراه با خودپنداره تحصیلی (425/0- r=) و با اشتیاق به مدرسه(455/0-r =) همبستگی منفی و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که وابستگی به تلفن همراه و مولفه های آن توانایی پیش بینی 68 درصد از تغییرات خودپنداره تحصیلی و 53 درصد از تغییرات اشتیاق به مدرسه را دارد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی روایی عاملی و پایایی "پرسشنامه ادراک فعالیت های کلاسی"جنتری ، گابل و ریزا(2002)است. در این راستا پرسشنامه ادراک فعالیت های کلاسی بر روی 360 دانشجو(252 دختر و 108 پسر) که با روش نمونه گیری طبقه ای از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان انتخاب شدند، اجرا شد. برای بررسی پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرانباخ و برای تعیین روایی عاملی از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد. همسو با نتایج جنتری، گابل و ریزا (2002)و کارشکی و همکاران (1388 و 1390) مطالعه حاضر نشان داد که این پرسشنامه از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است و ضریب آلفای کرانباخ کل آزمون 901/0 ، و در خرده آزمون های آن بین 662/0 تا 91/0 است. همچنین نتایج تحلیل عاملی تاییدی و اکتشافی مؤید آن است که ساختار پرسشنامه برارزش قابل قبولی با داده ها دارد و کلیه شاخص های نیکویی برارزش، مدل را تایید می کنند(MR=0/07 RMSEA=0/056, GFI=0/90, AGFI=0/85, CFI=0/91)). بنابراین پرسشنامه می تواند ابزار مناسبی برای ارزیابی ادراک دانشجویان از فعالیت های کلاسی باشد.

هدف از این پژوهش، بررسی صلاحیت های حرفه ای اساتید دانشگاه کردستان و راه کارهای ارتقای آن بود. روش پژوهش به صورت آمیخته (کمی و کیفی) بود. در بخش کمی پژوهش، نمونه ای به حجم 374 نفر از دانشجویان، به شیوه نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این بخش، پرسشنامه ی محقق ساخته ای بود که صلاحیت های اساتید را در دو سطح ادراکات و انتظارات و در قالب سه مؤلفه ی صلاحیت های شناختی، روانی حرکتی، و عاطفی اندازه گیری می نمود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی پژوهش از آزمون تحلیل عاملی تأییدی و الگوی تحلیل اهمیت – عملکرد استفاده شد. مهم ترین نتایج این بخش نشان داد که در مقایسه با صلاحیت های روانی – حرکتی و عاطفی، عملکرد اساتید در زمینه صلاحیت های شناختی در سطح پایین تری بوده است. در ادامه جهت شناسایی راه کارهای ارتقای صلاحیت های حرفه ای اساتید، نمونه ای به حجم 16 نفر از صاحب نظران تعلیم و تربیت به شیوه نمونه گیری هدفمند، انتخاب و از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته بررسی شدند. تحلیل محتوای مصاحبه ها نشان داد که مهم ترین راه کارهای شناسایی شده در این بخش، عبارت از تجهیز تمام کلاس های درس به سیستم هوشمند، اهمیت دادن به فعالیت های عملی دانشجویان، و توجه به تخصص اساتید در ارائه واحدهای درسی بود.

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین بیگانگی از مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان شهر خواف بود. برای این منظور، 435 دانش آموز مدارس متوسطه دوم شهر خواف به صورت تصادفی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به سؤالاتی در زمینه بیگانگی از مدرسه پاسخ دادند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای مشتمل بر سه بعد اصلی بی قدرتی، بی هنجاری و انزوای اجتماعی استفاده گردید که پایایی به روش ضریب آلفای کرونباخ این ابعاد به ترتیب 88/0، 96/0 و 97/0 محاسبه شد. از نرم افزارهای SPSS و AMOS برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که بیگانگی از مدرسه با عملکرد تحصیلی رابطه منفی و معنی داری داشتند. همچنین در بررسی رابطه بین ابعاد بیگانگی از مدرسه و عملکرد تحصیلی نتایج حاکی از آن بود که بین دو بعد بی هنجاری و انزوای اجتماعی با عملکرد تحصیلی رابطه منفی و معنی داری برقرار بود، با این حال بی قدرتی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری داشت. همچنین دانش آموزان دختر و پسر بیگانگی، بی قدرتی، بی هنجاری و انزوای اجتماعی متفاوتی داشتند، بدین ترتیب که در سه متغیر بی هنجاری، انزوای اجتماعی و بیگانگی، دانش آموزان پسر نمرات بیش تری کسب کرده اند، این در حالی است که دانش آموزان دختر بی قدرتی بیشتری نسبت به دانش آموزان پسر تجربه کرده اند. در نهایت، دانش آموزان پایه های مختلف تحصیلی نمرات متفاوتی در بیگانگی از مدرسه و ابعاد آن کسب کرده بودند. بنابراین نتایج این تحقیق نشان داد که بیگانگی بیشتر از مدرسه، عملکرد تحصیلی دانش آموزان را کاهش خواهد داد.

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای انواع تدابیر والدین دانش آموزان دارای رفتار بهنجار و نابهنجار روان شناختی درمواجهه با تعارضات بود. این مطالعه از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه دارای رفتار بهنجار و نابهنجار روان شناختی دبیرستان های شهر تهران و والدین آن ها تشکیل می دادند. نمونه مورد مطالعه شامل 538 (278 دختر و 260 پسر) دانش آموز دارای رفتار بهنجار و 112 (72 دختر و 40 پسر) دانش آموز دارای رفتار نابهنجار از این جامعه بود که با نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تجدیدنظرشده تدابیر تعارض و فهرست تجدیدنظرشده علائم روان شناختی بودند. یافته های پژوهش نشان داد که در هنگام بروز تعارض های خانوادگی، والدین نوجوانان بهنجار (نسبت به والدین نوجوانان نابهنجار) بیشتر از تدابیر سازنده مبتنی بر استدلال استفاده می کنند. هم چنین والدین نوجوانان بهنجار (نسبت به والدین نوجوانان نابهنجار) هنگام بروز تعارض های خانوادگی، از تدابیر غیرسازنده مبتنی بر پرخاشگری کلامی و خشونت بدنی کمتر استفاده می کنند؛ بنابراین، به نظر می رسد که احتمالاً رفتار فرزندان آن دسته از والدینی که تدابیر مناسبتری در زمان بروز مشکلات اتخاذ می کنند، سالم تر و بهنجارتر باشد.